از زمان اختراع خودرو در اواخر قرن نوزدهم، ماشین‌های عالی زیادی تولید شده‌اند اما فقط تعداد کمی از آن‌ها به درجهٔ افسانه‌ای رسیده‌اند که مرسدس بنز یونیماگ قطعاً یکی از آن‌ها است. این خودرو که در ابتدا به‌عنوان یک وسیلهٔ نقلیهٔ کشاورزی در آلمان پس از جنگ جهانی دوم طراحی شده بود، به یک آفرودر توقف‌ناپذیر تبدیل شد که در کاربری‌های تجاری و شخصی متعددی مورداستفاده قرار می‌گیرد؛ اما مرور نسل‌های مختلف یونیماگ دشوار است زیرا بسیاری از سری‌های آن برای استفاده‌های مختلفی ساخته شدند که گروه‌بندی و نسل‌بندی آن‌ها سخت است. به همین دلیل، تیم Fleet Logging آفرودر نمادین مرسدس را به‌صورت مدل‌هایی با تمرکز روی دهه‌هایی که در آن ساخته شده‌اند دسته‌بندی کرده است. نتیجهٔ این کار دوازده مدل مختلف است که از ابتدا تا امروز تولید شده‌اند.
مدل اول: سال‌های ۱۹۴۷ تا ۱۹۵۱
اولین یونیماگ تاریخ اصلاً مرسدس نبود زیرا توسط شرکت Boehringer ساخته شده بود اما از پیشرانهٔ دیزلی مرسدس استفاده می‌کرد.
مدل دوم: سری ۴۰۱ و ۴۰۲ سال‌های ۱۹۵۱ تا ۱۹۵۶
در سال ۱۹۵۱، دایملر بنز خط تولید یونیماگ را تصاحب و آن‌را برای تولید انبوه تجهیز کرد. در سال ۱۹۵۳ یونیماگ به کابین محصور مجهز شد و سبک نمادینی را ایجاد کرد که هنوز هم به همان شکل اولیه ادامه دارد. لوگوی مرسدس نیز در همین سال روی یونیماگ قرار گرفت.
مدل سوم: سری ۴۰۴ سال‌های ۱۹۵۵ تا ۱۹۸۰
در سال ۱۹۵۵ برای اولین بار سری ۴۰۴ یونیماگ متولد شد و این پلت‌فرم به مدت ۲۵ سال روی خط تولید باقی ماند.
مدل چهارم: سری ۴۰۶ و ۴۱۶ سال‌های ۱۹۶۳ تا ۱۹۸۹
سری ۴۰۶ که بعضاً سری میانی نامیده می‌شود، در سال ۱۹۶۳ با پیشرانهٔ شش سیلندر دیزلی راهی خط تولید شد. نسخهٔ فاصلهٔ محوری کشیدهٔ این سری هم با نام ۴۱۶ ارائه شد. در این دوره صد هزارمین یونیماگ تولید شد.
مدل پنجم: MB Trac سال‌های ۱۹۷۲ تا ۱۹۹۱
یونیماگ در طول تاریخ خود تراکتور هم بوده است! این مدل در سال ۱۹۷۲ با نام MB Trac به‌عنوان یک تراکتور چهارچرخ محرک به بازار آمد. این مدل وام‌دار ایدهٔ اولیهٔ یونیماگ بود که به‌عنوان وسیلهٔ نقلیه‌ای برای استفاده در جاده‌ها و مزارع در نظر گرفته شد بود.
مدل ششم: سری ۴۲۵ و ۴۳۵ سال‌های ۱۹۷۴ تا ۱۹۹۳
هرچند یونیماگ مطمئناً ماشین آفرودی توانمندی بود اما مدل ۴۲۵ که در سال ۱۹۷۴ ارائه شد، اولین یونیماگ وظیفه سنگین محسوب می‌شد. نسخهٔ فاصله محوری کشیدهٔ این سری هم ۴۳۵ نام داشت.
مدل هفتم: سری ۴۰۷ و ۴۲۷ سال‌های ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۳
با پایان یافتن تولید مدل‌های قدیمی ۴۰۴ در سال ۱۹۸۰، دورهٔ جدید یونیماگ در سال ۱۹۸۵ با سری سبک ۴۰۷ و سری متوسط ۴۲۷ طلوع کرد.
مدل هشتم: سری ۴۰۸ سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۱
سری ۴۰۸ در سال ۱۹۹۲ با طراحی تیز و زاویه‌داری معرفی شد. در این سری کاپوت ذوزنقه‌ای جایگزین نمونهٔ منحنی سری ۴۰۷ شد و چراغ‌های جلو به پایین درون سپر منتقل شدند.
مدل نهم: سری ۴۰۹ سال‌های ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۸
در سال ۱۹۹۶ یک یونیماگ سبک جدید با نام سری ۴۰۹ معرفی شد. این سری اما برخلاف سری‌های قبلی یک ماشین آفرودی خشن نبود بلکه یک وسیلهٔ نقلیهٔ کوچک شهری بود که برای مانور در خیابان‌های تنگ و حتی پیاده‌روها طراحی شده بود. این کوچک‌ترین یونیماگ تاریخ محسوب می‌شد.
مدل دهم: سری U400 و U500 سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۳
در دههٔ ۲۰۰۰ یونیماگ‌های جدیدی مثل سری U400 و U500 به بازار آمدند. در این سری‌ها، کابین‌ها کمی بزرگ‌تر شدند و بخش جلویی خودرو نمای مدرنی به خود گرفت اما در زیر این ظاهر مدرن هنوز هم زیرساختی خشن و سرسخت قرار داشت.
مدل یازدهم: سری جدید U سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰
سری جدید یونیماگ با کابین و طراحی جدید در سال ۲۰۱۵ ارائه شد. این سری به پیشرانه‌های جدیدی هم مجهز شده بود که با مقررات آلایندگی یورو ۵ مطابقت داشتند.
مدل دوازدهم: سری U4000 و U5000 سال‌های ۲۰۲۰ تا…
آخرین سری یونیماگ برای مدل ۲۰۲۰ با کاپوت بزرگ‌تر و شیشهٔ جلوی کوچک‌تر به بازار آمده است. یونیماگ با برخورداری از محورهای پورتال، سامانهٔ چهارچرخ محرک و فاصلهٔ کافی از سطح زمین، هنوز هم مثل همیشه یک آفرودر بسیار توانمند است.
