طراحی فراری ۴۸۸GTB، نمونه‌ای پیشرفته از مدیریت جریان هواست. توربوهای دوقلو قدرتی به میزان ۶۶۱ اسب‌بخار را از موتور ۳/۹ لیتری V-8 این خودرو بیرون می‌کشند و این در حالی است که ۴۸۸GTB نسبت به ۴۵۸ نیروی دراگ یا مقاومت رد برابر جریان هوا را به میزان ۵۰ درصد کاهش و نیروی داون‌فورس یا چسبندگی به زمین را نیز ۵۰ درصد افزایش داده است.
مطابق گفته‌های فراری، این مدل جدید موتور وسط به روش‌های زیر، جریان هوا را به خدمت می‌گیرد:
دو دریچه هوا بر روی گلگیرهای عقب، جریان هوا بالای بدنه را به سمت موتور هدایت می‌کنند. قسمتی از جریان هوا که به دریچه منتهی به موتور فرو نمی‌رود، از یک خروجی در نزدیکی چراغ‌های عقب خارج میشود تا به این وسیله جریان هوای برگشتی را تغذیه کرده و از اثر نیروی دراگ بکاهد. این در حالی است که جریان «رو به پایین» به دو خنک‌کننده داخلی وارد میشود.
چیزی که فراری از آن با عنوان «اسپویلر متورم عقب» یاد می‌کند، در واقع یک بال ثابت و باریک است که توسط یک شیار در پشت شیشه عقب ایجاد شده است و باعث هدایت جریان هوا به عقب بدنه، برای ایجاد داون‌فورس میشود.
تعداد ۶ باله منحنی کوچک در زیر بدنه که در نزدیکی تایرهای جلو قرار گرفته‌اند، به‌عنوان تولیدکننده جریان گردابه‌ای عمل می‌کنند و نیروی رو به پایین را افزایش می‌دهند.
یک ستون آئرودینامیکی (aero pillar) هوای با فشار بالا در جلوی خودرو را گرفته آن را به سمت کف و همین‌‌طور رادیاتورهای چپ و راست منحرف می‌کند.
قرار گرفتن لوله‌های اگزوز در ارتفاع بالاتر، امکان استفاده از یک دیفیوزر عریض را همراه با ۶ باله منحنی برای توزیع جریان هوا فراهم کرده است. سه بال مفصلی که در بین بال‌ها قرار گرفته‌اند، در سرعت‌های بالا به صورت اتوماتیک به اندازه ۱۷ درجه پایین می‌آیند تا نیروی داون‌فورس ناشی از دیفیوزر را کم کرده و در نتیجه از نیروی‌های دراگ و بالا برنده در این حالت بکاهند. مطابق گفته فراری، نیروی رو به پایین تولید شده در سرعت ۲۵۰ کیلومتر بر ساعت در ۴۸۸GTB حدود ۳۱۷ کیلوگرم است.
