با افزایش تعداد ماهوارهها در مدار زمین، احتمال رویارویی آنها افزایش مییابد. حالا طبق جدیدترین اطلاعات، شرکت اسپیس ایکس که بخاطر پروژه اینترنت استارلینک ماهوارههای زیادی در مدار دارد، مسئول بیش از نیمی از رویاروییهای فضایی است.
شرکت اسپیس ایکس در حال حاضر موانع تکنولوژی را پشت سر گذاشته، اما در آینده نزدیک میتواند مانعی برای تکنولوژی کنونی فضا باشد. اسپیس ایکس در پروژه استارلینک خود نوید اینترنت پرسرعت جهانی را به همه داده، اما با ارسال هزاران ماهواره کوچک به مدار زمین میتواند وضعیت ماهوارههای در مدار را به خطر بیندازد.
طبق دادههای سازمان فضایی اروپا، هم اکنون حدود ۷۵۲۰ ماهواره در مدار قرار دارد. چنین حجمی از ماهوارهها وقتی در مدار هستند، به یکدیگر برخورد میکنند. رویارویی نزدیک وقتی اتفاق میافتد که ماهوارهها در فاصله یک کیلومتری از هم قرار بگیرند.
پایگاه دادهای به نام «ارزیابی برخوردهای خطرناک با نقاط برخورد مدارهای ماهوارهها» یا به اختصار SOCRATES حرکت ماهوارهها و زبالههای فضایی را دنبال میکند تا خطر برخورد آنها به یکدیگر را بسنجد. وقتی این پایگاه سنجش متوجه شود که ماهوارههایی در حالت برخورد نزدیک قرار میگیرند، به اپراتورهای ماهوارهها پیامی میفرستد تا بتوانند با انجام مانور از چنین برخوردهایی جلوگیری کنند.
با توجه به پروژه استارلینک و افزایش ترافیک ماهوارهها در دو سال گذشته، تعداد رویاروییهای نزدیک به طرز چشمگیری افزایش پیدا کرده است. ماهوارههای استارلینک یه خودی خود فقط ۱۶۰۰ رویارویی نزدیک در هفته را تجربه میکنند. همچنین حدود ۵۰۰ رویارویی نزدیک در هفته برای سایر ماهوارهها ایجاد میکنند.
این مشکل با دو عامل دیگر بدتر میشود. با اینکه تاکنون ۱۷۴۰ ماهواره استارلینک در مدار قرار دارد، اسپیس ایکس قصد دارد تا تعداد آنها را افزایش دهد و در فاز ده ساله ابتدایی خود به ۱۲ هزار ماهواره در مدار برسد. ماهوارههای استارلینک وقتی در حالت رویارویی نزدیک با یکدیگر قرار میگیرند به صورت اتوماتیک مدار خود را عوض میکنند و این در صورتی است که ماهوارههای دیگر از این اتفاق خبر ندارند.
اسپیس ایکس چنین مانورهایی را به صورت عمومی اعلام نمیکند و این تغییرات کوچک همیشه در حال رخ دادن هستند. در حال حاضر هیچ مکانیزم خاصی برای انتشار این اطلاعات، به جز انتشار دستی آنها وجود ندارد و با افزایش تعداد ماهوارههای استارلینک این راهحل دیگر پاسخگوی چنین مقیاسی نخواهد بود. حتی چنین برخوردهای کوچکی در جو باعث ایجاد زبالههای بسیار زیادی در مدار خواهد شد که ردیابی آنها تقریبا غیرممکن است و خطر برخوردهای آینده را افزایش خواهند داد.