گفته میشود از زمان مطرح شدن ایدهی پیشرانهی ۱۶ سیلندر توسط گستون میجوت فرانسوی بیش از ۱۰۰ سال میگذرد. در سال ۱۹۹۵ خودروی ویژهی خیمنز نوویا با پیشرانهی ۱۶ سیلندر ۴.۱ لیتری تنفس طبیعی رونمایی شد. پیشرانهی این خودرو از اتصال چهار پیشرانهی موتورسیکلت یاماها به همدیگر به وجود آمده بود و قدرت ترکیبی ۵۶۰ اسب بخاری داشت.
حدود ۱۰ سال بعد بوگاتی از مدل آمادهی تولید ویرون با پیشرانهی ۱۶ سیلندر ۸ لیتری کواد توربوی ۹۸۷ اسب بخاری رونمایی کرد. در اواخر عمر این هایپرکار شاهد خروجی عظیم ۱۱۸۴ پیشرانه ی یاد شده در خودروی ویرون سوپر اسپورت بودیم. همین اواخر و در سال ۲۰۱۶ بوگاتی شیرون با قدرت خارقالعادهی ۱۴۷۹ اسب بخاری رونمایی شد. همین داستان دربارهی مدل پیست دیوو نیز صادق است.
اما آیندهی این پیشرانهها چه خواهد بود؟ خب بیایید با اخبار بد کار را شروع کنیم. مدیرعامل بوگاتی آقای استفان وینکلمن در مصاحبه با نشریهی Car Advice اذعان کرده بود پیشرانه ی ۱۶ سیلندر آخرین مدل از نوع خود بوده و اضافه کرده نسل جدید این قوای محرکه وجود نخواهد داشت.
وینکلمن اظهار داشته است:
طرفداران زیادی خواهان پیشرانه ۱۶ سیلندر هستند، همهی میخواهند این پیشرانه تا ابد توسعه یابد اما اگر شما خواهان پیشروی بیشتر در تکنولوژیهای پیشرفته هستید ایجاد تغییر بسیار مهم است.
اما خبر خوب اینکه پیشرانه ی ۱۶ سیلندر بوگاتی بدون اسبهای بیشتر بازنشسته نخواهد شد زیرا نفر شماره اول بوگاتی گفته مسابقهی قدرت بیشتر هنوز به پایان نرسیده و این برند میخواهد خروجی بیشتری را از قلب تپندهی مورد بحث به دست آورد.
بوگاتی در درازمدت راه دیگری نداشته و از الکتریکی سازی برای هماهنگی با استانداردهای آلایندگی سختگیرانهتر بهره خواهد برد. اینها را وینکلن گفته و اضافه کرده هیبریدی سازی هماکنون روش خوبی بوده و وزن باتریها نیز در حال کاهش است. البته تکنولوژی یاد شده باید حداقل همان میزان پرفورمنس پیشرانه ی ۱۶ سیلندر را ارائه کند تا ارزش نام بوگاتی را داشته باشد.
ما امیدواریم این پیشرانه پیش از بازنشستگی در خودرویی سوپر سدان همچون کانسپت ۱۶C Galibier 2009 بکار رود…