سرانجام فولکس واگن مشخصات فنی نسخه نهایی XL1 را منتشر کرد؛ خودرویی که قرارست اولین رونمایی آن در اتوشوی ژنو ۲۰۱۳ محقق شود . . .
پیشرانه XL1 یک موتور دو سیلندر توربو دیزلی به حجم ۸۰۰ سی سی است که ۴۷ اسب بخار بیشتر قدرت ندارد. وظیفه پشتیبانی از این موتور برعهده یک موتور الکتریکی ۲۷ اسبی است که با باطری های لیتیوم/یون ۵.۵ کیلوات ساعتی تغذیه می شوند. فولکس واگن چنین ادعا کرده که مصرف ترکیبی XL1 معادل ۰.۹ لیتر و میزان تولید CO2 در آن نیز به ۲۱ گرم در هر کیلومتر می رسد.
طول و عرض و ارتفاع این خودروی دو نفره به ترتیب ۳,۸۸۸ و ۱,۶۶۵ و ۱,۱۵۳ میلیمتر بوده و فاصله محوری آن نیز ۲,۲۲۴ میلیمتر است. همچنین باداشتن ضریب درگ ۰.۱۸۹ باعبور از مرسدس بنز CLA180 بصورت ناعادلانه ای آیرودینامیک ترین خودروی حال حاضر جهان لقب گرفته است! این هیبریدی به لطف گیربکس هفت سرعته دوکلاچه خود می تواند در ۱۲.۷ ثانیه از حال سکون به سرعت ۱۰۰ و در ادامه به حداکثر سرعت محدود شده ۱۶۰ کیلومتر برساعتی دست یابد. البته با داشتن کیت ترمز سرامیکی و آنتی رول بارهایی از جنس کامپوزیت های کربن/پلاستیکی احتمالا جایی برای نگرانی پایداری این خودروی کوچک در سرعت های بالا نیست.
بدنه فیبرکربنی این خودرو تنها ۲۳۰ کیلوگرم وزن داشته که به همراه ۲۲۷ کیلوگرم وزن پیشرانه و گیربکس و پکیج باطری، ۱۵۳ کیلوگرم وزن شاسی و چرخ ها و سیستم تعلیق، ۱۰۵ کیلوگرم سیستم های الکترونیکی و ۸۰ کیلوگرم نیز برای تجهیزات دیگر، وزن خالص XL1 را به حدود ۷۹۵ کیلوگرم می رساند. پس با این اوصاف می توان چنین گفت که ۲۱.۳ درصد از وزن خودرو از کامپوزیت های کربن/پلاستیکی، ۲۳.۲ درصد از آهن و فولاد و ۲۲.۵ درصد آن هم از آلیاژهای فلزی سبک تشکیل شده است.
برای رینگ های ۱۵ اینچی جلو و ۱۶ اینچی عقب نیز به ترتیب تایرهای ۱۱۵/۸۰ و ۱۴۵/۵۵ انتخاب شده؛ XL1 درحالت تمام الکتریکی توانایی پیمودن مسافت متوسط ۵۰ کیلومتری را دارد ولی اگر باک سوخت ۱۰ لیتری آن پر باشد، می تواند در حالت ترکیبی مسافت متوسط ۵۰۰ کیلومتری را هم طی کند.
