سالانه تعداد محدودی از کشورهای دنیا به تنهایی مسئول تولید ۱۲ درصد از گازهای گلخانه‌ای کل کره زمین هستند که حجم زیادی از گاز متان را با استخراج نفت و گاز وارد اتمسفر می‌کنند. حالا محققان دانشگاه پاریس-ساکلی با بررسی تصاویر ماهواره‌ای بین سال‌های ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۰ میلادی توانسته‌اند ۱۸۰۰ منبع بزرگ تولید متان را در شش کشور تشخیص دهند و مدعی شده‌اند که ایران رتبه چهارم را بین این کشورها دارد.
طبق این مطالعه، به ترتیب کشورهای ترکمنستان (تقریبا ۱.۲ میلیون تن در سال)، روسیه (تقریبا یک میلیون تن در سال)، ایالات متحده (تقریبا ۴۰۰ هزار تن در سال)، ایران (تقریبا ۴۰۰ هزار تن در سال)، قزاقستان (تقریبا صدهزار تن در سال) و الجزایر (تقریبا صدهزار تن در سال) بزرگترین تولیدکنندگان متان بین تمام کشورها هستند. جلوگیری از ایجاد این آلودگی‌ها علاوه بر اینکه به سیاره زمین کمک می‌کند تا از بحران اقلیمی عبور کند، می‌تواند میلیاردها دلار از هزینه این کشورها را کاهش دهد.
متان، خطرناک‌تر از کربن دی‌اکسید
این منابع بزرگ تولیدکننده آلودگی در هر ساعت حداقل ۲۵ تن متان در اتمسفر پخش می‌کنند. تمیز کردن لوله‌ها می‌تواند قدم اول بزرگی برای جلوگیری از ادامه این آلودگی‌ها باشد. گاز متان هشتاد درصد بیشتر از کربن دی‌اکسید پتانسیل گرم کردن اتمسفر را دارد، اما طول عمر کوتاه‌تری (۱۰ الی ۲۰ سال) در مقایسه با عمر چند صد ساله کربن دی‌اکسید در اتمسفر دارد.
انفجارهای بزرگ گاز متان در هنگام استخراج نفت و گاز طبیعی ممکن است با حادثه‌ای یا نشتی در خطوط لوله‌کشی اتفاق بیفتد، اما چنین آلودگی‌های بزرگی نتیجه حضور دائمی این ذرات در محیط هستند. در چنین محیط‌هایی، مدیران پتروشیمی‌ها به جای تمیز کردن لوله‌ها، آن‌ها را از دو طرف باز می‌کنند تا گاز داخل لوله‌ها با سرعت بیشتری بسوزد. چنین چیزی در تصاویر ماهواره‌ای به شکل دو توده بزرگ در انتهای خطوط لوله‌کشی دیده می‌شود.
کاهش این نوع از آلودگی‌ها به اندازه حذف ۲۰ میلیون خودرو از جاده‌های سراسر دنیا و یا حذف کامل تمام آلودگی هوای استرالیا از سال ۲۰۰۵ تاکنون موثر است. به علاوه، سلامت مردم ساکن شهرهایی مثل عسلویه هر لحظه در خطر است و با استفاده از تکنولوژی‌های بهتر و به‌روزتر می‌توان از آسیب‌های پیش‌روی آن‌ها جلوگیری کرد.
