مقایسه بین دو خودرو که در بسیاری از قطعات مشترک هستند و از یک کارخانه نیز بیرون می آیند، کار چندان عادلانه ای نیست. اما اصرار خودروساز وطنی به ساخت انواع خودرو در یک کلاس و روی پلاتفرم پژو ۴۰۵ در بازه قیمتی ۹ میلیون تا ۲۱ میلیون تومان و خلق خودروهایی نظیر روآ، سمند، سورن، دنا، پارس و انواع ۴۰۵ ممکن است کمی تردید در انتخاب یکی از این خودروها برای خریدار ایجاد نماید.
اولین سوال اینجاست که چرا ایران خودرو این همه سرمایه گذاری را برای تولید اتوموبیلهایی می کند که در کلاس و اندازه مشابهی با امکانات و مشخصات مشابه تولید می شوند و رقیب یکدیگر شده و قسمتی از بازار همدیگر را خراب خواهند نمود؟ بعنوان مثال هزینه هایی که صرف توسعه و تحقیق و طراحی و ساخت سمند SE و پژو ۴۰۵ SLX شد، آیا بهتر نبود برای طراحی مدل جدیدی از یکی از این دو خودرو اما با کیفیت بهتر و جذابیت بیشتر صرف می شد؟ یا اینکه این بودجه صرف طراحی و ساخت خودروهایی می شد که در همین بازه قیمتی جایشان بشدت خالیست. نظیر مدلهای استیشن و کوپه و کانورتیبل؟
خوب به بحث خودمان بر می گردیم. سمند SE پایین ترین و ارزان ترین مدل سمند است که البته قرار بود شامل بهبود و ارتقاهایی در سمند EL باشد. نظیر سیستم مالتی پلکس در برقکشی خودرو، وزن سبک تر، تعلیق بهتر، اصلاح مصرف سوخت، تغییر داشبورد و رفع معایب. اما ناگهان پروژه SE تبدیل به ارزان سازی و حذف امکانات حتی مدلهای معمولی سمند و ایجاد خودرویی بیش از حد ساده شد که انگار بعنوان یک خودرو مسافرکش ساخته شده نه یک خودرو خانوادگی !
خوشبختانه طبق اجبار استاندارد ایران، اکنون این خودروها با ترمز ضد قفل ABS و کیسه هوای راننده عرضه می شوند. اما نصب کیسه هوای شاگرد، بدون تغییرات اساسی در داشبورد این دو خودرو امکان پذیر نیست.
پژو ۴۰۵ SLX نیز خودرویی است که قرار بود بعنوان فیس لیفت پژو ۴۰۵ GLX وارد بازار شود اما طبق سوابق کمپانی و عادت دیرینه آنها در کنار پژو GLX تولید شد بدون اینکه آن را از صف تولید خارج کند. بعلاوه شرکت تمایل داشت این مدل جدید را با قیمتی بیشتر بفروش برساند. اما استقبال بسیار اندک و پس زدگی بازار در اوائل عرضه که بیشتر نسبت به طراحی این خودرو بود، باعث کاهش قیمت آن و قرار گرفتن در کنار GLX شد. طراحی پژو ۴۰۵ SLX بیشتر شبیه یک تیونینگ کارگاهی سطح متوسط از آب درآمده و با وجودی که اسپرت تر از GLX میباشد، اما عدم هماهنگی در برخی زوایا و قسمتها دیده می شوند. بعنوان مثال چراغهای نوافکن گرد روی سپر هیچ تجانسی با سایر اجزا و خطوط بدنه ندارند.
هر دو خودرو از موتور قدیمی و پرمصرف XU7 پژو استفاده می کنند که ۹۷ اسب بخار قدرت دارد و دارای استاندارد یورو ۲ می باشد. هر دو خودرو می توانند به حداکثر سرعت ۱۸۵ کیلومتر دست یابند. شتاب صفر تا صد پژو ۱۱ ثانیه و سمند ۱۱.۹ ثانیه اعلام شده که با توجه به صد کیلوگرم وزن بیشتر سمند توجیه پذیر است. میانگین مصرف سوخت سمند در سیکل ترکیبی، ۸.۵ لیتر و در پژو حدود ۹ لیتر می باشد. هر دو خودرو از سیستم گیربکس BE3 پنج سرعته استفاده می نمایند. توصیه می شود هرچه سریعتر ایران خودرو این دو ماشین را با موتورهای جدیدتر TU5 و EF7 همراه با گیربکس متناسب ارائه نماید. چون بازار خودرو اینک از این تکنولوژی قدیمی اشباع و بیزار شده است. در هیچ کدام از موارد فنی، راحتی و فضا، نمی توان این خودروها را نسبت به هم برتر دانست زیرا کاملاً مشابه هم می باشند. سمند طراحی قدیمی و کلاسیک داشته و تنها چراغهای عقب و غربلیک فرمان آن کمی تغییر کرده اند. پژو تغییرات بیشتری داشته و رودریها، فرمان، چراغهای جلو و عقب، جلوپنجره و موارد جزئی دیگر در آن نسبت به پژو ۴۰۵ GLX متفاوت می باشند. قیمت سمند SE با ایربگ راننده در مرداد ماه ۱۳۹۰ ۱۳ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان و قیمت ۴۰۵ SLX نیز ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار تومان می باشد. افت قیمت دست دوم هر دو خودرو زیاد بوده و برای سمند پس از پایان گارانتی بیشتر هم می باشد. نتیجه برعهده شما. این دو خودرو آش دهن سوزی نیستند که برای خریدشان تردید داشته باشید. شاید بد نباشد به گزینه های دیگری فکر کنید یا سقف بودجه خریدتان را کمی بالاتر ببرید! در نهایت فرقی نمی کند که شما سمند بخرید یا پژو ۴۰۵ چون در هر دو حالت سود آن به جیب یک خودروساز می رود.
