سربازان آخرالزمان: رقابت جیپ رانلگر، مرسدس بنز G550 و تویوتا لندکروزر

وقتی‌که بحث‌ها در دفتر مجله به پایان رسید، افکار ما حول‌وحوش خودروهایی می‌چرخید که می‌خواهیم در مصیبت‌های غیرقابل بیان داشته باشیم. زمانی که دنیا به پایان برسد، دلیلی برای بحث وجود ندارد و شما باید قادر باشید که تقریباً در ۴۷ هزار مایل بزرگراه بین ایالتی رانندگی کنید. همچنین باید برای رویارویی با شرایط آب و هوایی شدید آمادگی داشته باشید. و درنهایت، به خودرویی نیاز دارید که بتواند شما و خانواده‌تان را به مکانی امن منتقل کند. لطفاً بی‌خیال قیمت و لوکس بودن شوید! وقتی دروازه‌های جهنم باز شود، درباره‌ی قیمت با فروشنده چانه نخواهید زد! از سوی دیگر هم آیا زندگی بزرگ‌ترین اشرافیت نیست؟ برنده‌ی این مقایسه مناسب‌ترین شاسی‌بلند برای رویارویی با وقایع آخرالزمانی خواهد بود.

سه شاسی‌بلندی که در بحث‌های ما موردتوجه بودند عبارت‌اند از: جیپ رانگلر، مرسدس بنز جی کلاس و تویوتا لندکروزر. اشتراکات زیادی در این سه خودرو وجود دارد. علاوه بر ساختار بدنه روی چهارچوب، دیفرانسیل‌های قفل شونده و اکسل‌های زنده، هر سه نسخه ریشه‌ی نظامی دارند و حتی یکی از آن‌ها در بخش تفنگداران دریایی انجام‌وظیفه می‌کند. ریشه‌های نظامی هر سه خودرو باعث شده که توانایی زیاد و قابلیت اطمینان بالایی داشته باشند و آفرود با آن‌ها در هر شرایطی سهل و آسان است.

رانگلر روبیکان ۲۰۱۶ روح اجداد خود را زنده کرده و از سقف نرم و اکسل Dana استفاده کرده است (سقف سخت نیز به عنوان آپشن در دسترس است). جیپ از پیشرانه‌ی ۶ سیلندر و ۳.۶ لیتری پنتاستار استفاده کرده که توانایی تولید ۲۸۵ اسب بخار قدرت و ۲۶۰ پاوند فیت گشتاور را دارد. این نیرو از طریق گیربکس ۵ سرعته ی اتوماتیک به چرخ‌ها منتقل می‌شود. ویژگی‌های خوب جیپ شامل دنده‌های کمکی، اکسل‌های Dana 44 و دیفرانسیل‌های قفل شونده‌ی الکترونیکی است. جیپ همچنین از میله‌های آنتی رول الکترونیکی استفاده می‌کند که برای افزایش توانایی آفرود بکار می‌رود.

لندکروزر ۲۰۱۶ سری ۲۰۰ شباهت کمتری به پیشینیان خود دارد. لندکروزر از یخچال در کابین استفاده کرده و فضای کافی برای ۸ سرنشین دارد. اجداد این خودرو حتی سقف یا در نداشته‌اند! لندکروزر قدرت خود را از پیشرانه‌ی ۸ سیلندر ۵.۷ لیتری به دست می‌آورد. این پیشرانه ۳۸۱ اسب بخار قدرت و ۴۰۱ پاوند فیت گشتاور را تولید می‌کند و این نیرو را از طریق گیربکس جدید ۸ سرعته اتوماتیک به چرخ‌ها منتقل می‌کند. سیستم چهارچرخ محرک تمام‌وقت تویوتا با درصد تقسیم ۴۰/۶۰ در جلو و عقب و همچنین وجود دیفرانسیل مرکزی قفل شونده‌ی تورسن، چسبندگی بیشتری را ایجاد می‌کند. لندکروزر تنها رقیب حاضر در میدان است که از سیستم تعلیق جلوی مستقل سود می‌برد (وحشت نکنید! اکسل عقب سخت مرسوم همچنان وجود دارد.) اما این ویژگی با سیستم تعلیق هیدرولیکی در ارتباط است که به‌صورت اتوماتیک چسبندگی را در جاده‌ها افزایش می‌دهد و باعث پایداری بیشتری خودرو در آفرود می‌شود.

حالت انتخاب چند عارضه‌ای در لندکروزر وجود دارد و به این منظور طراحی‌شده که به عملکرد بهتر تویوتا در زمین‌های شنی، صخره‌ای و باتلاقی کمک کند. کرال کنترل هم وجود دارد که کمک می‌کند که تویوتا در بالا رفتن و پایین آمدن از موانع کنترل‌شده عمل کند. درنهایت دستیار کمک آفرود هم نصب شده که با قفل‌کردن چرخ عقب در هنگام دور زدن کمک می‌کند تا لندکروزر تقریباً همانند یک تانک بچرخد.

اگرچه که فرمول ساخت جی واگن در طول ۳۷ سال تغییر نکرده اما همواره با گذر زمان پیشرفت‌هایی به‌دست‌آمده است. پیشرانه‌های ضعیف ۴ و ۶ سیلندر دیزلی جی کلاس دیگر ناپدیدشده‌اند. در ایالات‌متحده پیشرانه‌های ۸ و ۱۲ سیلندر عرضه می‌شوند و پیشرانه‌ی ۱۲ سیلندر در مدل مرسدس-ای ام جی G500 621 اسب بخار قدرت تولید می‌کند، اما مدل مرسدس بنز G550 انتخاب معقولانه‌تری برای پایان دنیاست! زیر کاپوت این مدل پیشرانه‌ی جدید ۴ لیتری توئین توربو و ۸ سیلندری قرار دارد که ۴۱۶ اسب بخار نیرو به همراه ۴۵۰ پاوند فیت گشتاور را از طریق گیربکسی ۷ سرعته و اتوماتیک به هر چهارچرخ منتقل می‌کند. همانند جیپ، سخت‌افزار آفرود G550 هم کاملاً ساده است: دیفرانسیل‌های مرکزی، عقب و جلوی قفل شونده با سوئیچی الکترونیکی. جی واگن کاملاً برای انجام وظایف نظامی تعریف‌شده و به‌عنوان خودروی ویژه در پایگاه‌های تفنگداران دریایی مورداستفاده قرار می‌گیرد.

بیش از نیمی از آمریکایی‌ها در نواحی زلزله‌خیز و مناطقی که طوفان‌های شدید و سونامی را تجربه کرده‌اند زندگی می‌کنند. تصور این موضوع سخت نیست که به خاطر این سونامی‌ها، افراد مجبورند که به مناطقی با ارتفاع زیاد فرار کنند. اگر شما یکی از آن ۱۵۹.۹ میلیون نفر هستید، می‌بایست بخشی از زمان خود را در این‌گونه مناطق امن سپری کنید. برای شبیه‌سازی این‌گونه وضعیتی، اسکات ایوانز، جانی لیبرمن و من این سه خودرو را انتخاب کرده و عازم کلرادو شدیم.۲۱۳۳ متر ارتفاع برای فرار از موج‌های بزرگ کافی نیست؟ تا رسیدن به آن مکان این فرصت را داشتیم تا مواردی را درباره‌ی پرفورمنس، مصرف سوخت و راحتی این سه غول بفهمیم.

برای فرار در وضعیت‌های اضطراری، بهتر است G550 انتخاب شود. شتاب صفرتا ۹۶ کیلومتر بر ساعت این خودرو در ۵.۹ ثانیه ثبت می‌شود و مرسدس مسافت یک‌چهارم مایل را در ۱۴.۴ ثانیه و با سرعت ۱۵۴ کیلومتر بر ساعت طی می‌کند. با فشردن میدونی گاز در سرعت‌های متوسط بزرگراهی شاهد معکوس‌های جذاب گیربکس هستیم و توربوهای پیشرانه موج عظیمی از گشتاور را ایجاد می‌کنند که کمک می‌کند تا جی واگن هر چیزی را پشت سر بگذارد. شما هزینه‌ی این پرفورمنس را متقبل می‌شوید. مصرف سوخت واقعی این خودرو در شهر/بزرگراه/ترکیبی به ترتیب برابر است با ۱۳.۸۳/۱۵.۳۷/۱۴.۵۱ لیتر در هر صد کیلومتر.

دو توربو و دو سیلندر و دو دنده را از مرسدس کم کنید، با این وضع روبیکان شتاب صفرتا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را در ۸.۲ ثانیه ثبت می‌کند و رانگلر روبیکان ۱۶.۳ ثانیه نیاز دارد تا مسافت یک‌چهارم مایل را با سرعت ۱۳۲.۷ کیلومتر بر ساعت به پایان برساند. پیشرانه‌ی ۶ سیلندر با گیربکسی ۵ سرعته و اتوماتیک در لس‌آنجلس خوب است اما در رقابت‌های گشتاوری کم می‌آورد. البته مجبور نیستید که سریع‌ترین باشید، تنها باید کندترین نباشید!

لندکروزر به‌خوبی تفاوت‌ها را مشخص می‌سازد. لندکروزر در زمان ۶.۸ ثانیه به‌سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت می‌رسد و در زمان ۱۵.۲ ثانیه و با سرعت ۱۴۶.۷ کیلومتر بر ساعت به انتهای خط یک‌چهارم مایل می‌رسد. سواری لندکروزر نرم بوده و کابین نیز آرام و ساکت است. ترمزها بسیار حساس هستند و در حالت رانندگی پیش‌فرض، گیربکس به‌صورت آزاردهنده‌ای مشتاق است دنده‌ها را سبک کند تا در مصرف سوخت صرفه‌جویی شود. به لطف مصرف سوخت واقعی شهر/بزرگراه/ترکیبی ۱۹.۱۲/۱۲.۲۵/۱۶ لیتری و باک سوخت نسبتاً کوچک ۹۳ لیتری، فهمیدیم که سخت است تا بیش از ۵۰۰ کیلومتر را طی کرده و به کلرادو برسیم. مورد باارزش اینکه نسخه‌های مخصوص استرالیا باک سوخت ۴۵ لیتری ذخیره دارند که قطعاً ویژگی سودمندی است.

نیاز داشتیم تا کمی برف‌بازی کنیم! این درخواست ما را به مدرسه رانندگی زمستانی بریجستون کشاند. این مدرسه جای راننده‌های حرفه‌ای است و مکانی است که ما یک روز را در آن سپری کردیم. تایرهای زمستانی Blizzak از طریق مدرسه در اختیار جیپ و تویوتا قرار داده شدند. مرسدس اخیراً سایز لاستیک‌ها را افزایش داده و در حال حاضر لاستیک‌های زمستانی مناسب برای G550 وجود ندارد. بهترین راه برای فهمیدن اینکه کدام خودرو در برف حکمرانی کرده و بهتر می‌تواند زندگی ما را نجات دهد، کمی سرسره بازی با این سه غول را تجربه کردیم. هر خودرویی که بهترین چسبندگی را داشته باشد، احساس بیشتری از ثابت‌قدمی را خواهد داشت.

مرسدس بنز از نبود لاستیک‌های زمستانی در عذاب بود. با برفی که هنوز نرم است، لاستیک‌های پیرلی زیرو همراهی مناسبی را نشان می‌دهند اما یک‌بار که برف رفته‌رفته حالت یخ و گلی به خود گرفت، شرایط عوض شد. ایوانز می‌گوید: “سخت است که کارایی برف جی کلاس را از نقص لاستیک‌ها جدا کنیم اما دل‌ و روده‌ی من می‌گوید که جی واگن هنوز هم بازنده‌ترین خودرو با لاستیک‌های زمستانی است. مرکز ثقل بالا و فاصله‌ی کم بین محورها تیمی خوب برای بیش فرمانی را تشکیل می‌دهند و درحالی‌که لحظات زیادی برای لذت بردن از سواری روی برف وجود دارد اما آن چیزی نیست که شما در آخرالزمان نیازمندش هستید.” در مقایسه با جی واگن، جیپ با وزن بسیار کمتر در برف این‌ور و آن ور می‌رود و با نیرویی که به هر چهارچرخ فرستاده می‌شود، ما واقعاً مجبوریم تا درباره‌ی بازنده بودن جیپ کشمکش داشته باشیم. شما باافتخار می‌توانید حرکات باشکوه اسکاندیناوی را با جیپ انجام دهید و روی برف سُر بخورید اما انجام این حرکات نیازمند سرعت بالاست ولی اینجاست که محدودیت‌های جیپ نمایان می‌شود. لیبرمن می‌گوید: “آیا می‌توانیم اکسل جلو را سرزنش کنیم؟ تااندازه‌ای بله، اما جی کلاس هم از این نوع اکسل در جلو سود می‌برد اما احساس سفتی و استحکام دارد.”

در مقایسه با دو خودروی دیگر، لندکروزر در برف عملاً خودروی اسپورتی محسوب می‌شود. تویوتا بدون زحمت زیاد به پیست پوشیده از یخ و برف چنگ می‌زند و تنها خودرویی است که در سختی‌ها ناملایمتی از خود نشان نمی‌دهد. لیبرمن اظهار می‌دارد: “کمی دست‌فرمان مردانه و نرمش‌های سوئدی موردنیاز است تا لندکروزر رام شود، اما زمانی که سربه‌راه شد می‌توانیم هر کاری که خواستیم انجام دهیم.” پس‌ازاینکه لغزیدن در برف و یخ را تجربه کردیم، نیاز بود تا سری هم به بیابان بزنیم! اینجا جایی است که سنگ‌فرش خیابان‌ها به پایان رسیده: موآب، یوتا. پس از مشاوره با راهنمای محلی گروه، چالشی جدید را با صخره‌ها و آبشارهای خشک‌شده شروع کردیم.

با دانستن این نکته که رانگلر روبیکان برای چنین شرایطی ساخته‌شده، پس این خودرو راهبر اول ما بود. ایوانز می‌گوید: “مجبور نیستید که با رانگلر آفرود کنید تا بفهمید که این خودرو روی همه‌چیز می‌خزد.” اگر جیپ نتواند از مانعی عبور کند، تکلیف G550 و تویوتا هم مشخص خواهد بود. رانگلر هر چیزی را بدون زحمت زیاد انجام می‌دهد، دیفرانسیل‌ها را قفل کنید و اجازه دهید که روبیکان تلاش خود را بکند و بدون هیچ‌گونه سختی صخره‌ها را پشت سر بگذارد. ایوانز اضافه می‌کند: “من می‌دانم که جیپ کار خود را انجام می‌دهد. مکان‌هایی که لاستیک‌های جی کلاس و لندکروزر هرزگردی دارند و یا مجبورند که تلاش سختی را انجام دهند، برای جیپ هیچ محسوب می‌شوند.”

مرسدس باید همواره مراقب باشد اما جی کلاس همانند تفنگداری در لباس آبی است. ممکن است که آن‌ها رسمی باشند اما قادر به انجام هر کاری هستند. بااین‌حال شما باید مراقب آفرود با جی کلاس باشید. جی کلاس دارای زوایای شکسته‌ی مشخص است اما اینترکولرها در سپر جلو و در ارتفاع پایینی قرار دارند. بااینکه اینترکولرها باعث احتیاط در آفرود می‌شوند اما جی کلاس هنوز هم آفرود قابل‌توجهی دارد. ایوانز اظهار می‌دارد که ” سه دیفرانسیل قفل شونده اعتمادبه‌نفسی را ایجاد می‌کنند که با آن می‌خواهید از هر سطحی عبور کنید. اگزوزهایی که از کناره‌ها بیرون زده‌اند شما را ترغیب می‌کنند تا در بدترین زمان به زامبی‌ها حمله کنید!”

در زمان آفرود با لندکروزر، من به‌طور مکرر می‌گفتم که این خودرو نمی‌تواند از عهده‌ی کار برآید اما لندکروزر هر بار مرا متوجه اشتباهم می‌ساخت. این نبود که من فکر کنم تویوتا در آفرود ضعف دارد بلکه نظر من درباره‌ی سایز خودرو و زوایای ورود و خروج خودرو بود. هرچند لندکروزر از تجهیزاتی برخوردار است که کارش را راحت‌تر می‌کند. لیبرمن دراین‌باره می‌گوید: “تویوتا قلب مرا ربود. این پسر بزرگ می‌تواند به هر مکانی که دو خودروی دیگر می‌روند پا بگذارد. فقط کرال کنترل و دستیار گردش را فعال کنید و لندکروزر چرخ عقبی را قفل کرده و روی پاشنه‌ی خود بچرخد!” پس از شبیه‌سازی فرار در آخرالزمان، حالا نوبت نتیجه‌گیری است. لیبرمن این‌گونه نظر خود را بیان می‌کند: “می‌دانم که باید برنده و بازنده‌ها را مشخص کنیم. ازنظر عاطفی اما قلبم می‌گوید که هر سه شاسی‌بلند به‌طور مساوی دوست‌داشتنی هستند و من می‌خواهم که هر سه را داشته باشم.”

اگرچه که G550 از عهده‌ی هر کاری برمی‌آید اما ما متفق‌القول هستیم که این خودرو مصرف سوخت بالایی دارد و آفرود با آن هزینه‌ی بالایی را طلب می‌کند و خصوصیات مربوط به هندلینگ آن هم در جاده و هم در برف این خودرو را در جایگاه سوم قرار می‌دهد؛ اما رانگلر روبیکان می‌تواند از عهده‌ی هر مانعی برآید و این کار را با هزینه‌ی کمتری انجام دهد ولی مسائل مربوط به روی جاده این خودرو را به عقب می‌راند. تویوتا لندکروزر هر کاری که دو خودروی دیگر انجام می‌دهند را انجام می‌دهد و بهترین ترکیب سرعت و هندلینگ در مسیرهای ناهموار را به نمایش می‌گذارد. هر سه شاسی‌بلند می‌توانند شما را از مهلکه نجات دهند اما این لندکروزر است که در آخرالزمان جان شما را حفظ خواهد کرد.

رتبه‌ی سوم: مرسدس بنز G550 جی واگن افسانه‌ای یک آفرودر شایسته و توانا است که ما به آن عشق می‌ورزیم. شاید کمی زره بیشتر در بدنه و یکی از آن پیشرانه‌های دیزل قابل سفارش در اروپا بتواند بعضی چیزها را تکان دهد.

رتبه‌ی دوم: جیپ رانگلر روبیکان Hard Rock جیپ کوچک ما شجاعانه برای رتبه‌ی اول جنگید. با دو ایراد بزرگ که به گیربکس تنبل و فقدان نیرو مربوط می‌شود، جیپ در رتبه‌ی دوم قرار می‌گیرد.

رتبه‌ی اول: تویوتا لندکروزر در ابتدا کمی درباره‌ی اندازه خودرو تردید داشتیم اما تویوتا به‌صورت ماهرانه‌ای لندکروزر را مدیریت کرده که هم در آفرود و هم روی جاده توانا باشد. آخرالزمان ممکن است که فردا نباشد اما ما قطعاً لندکروزر را در یاد خواهیم داشت.

منبع: motortrend