در این مطلب قصد داریم در مورد روزهای خوب گذشته صحبت کنیم. روزهایی که خودروهای الکتریکی و هیبریدی وجود نداشتند و موتورهای الکتریکی در خودروها محدود به استفاده در برفپاککنها و پنجرهها میشدند؛ اما حتی در آن دوران هم مرسدس بنز که یکی از رهبران فناوری الکتریکی در خودروهای امروزی است، خودرویی الکتریکی را به تولید رساند که استانداردهایی از حملونقل الکتریکی آینده را نشان میداد.
۴۵ سال پیش در ماه مارس سال ۱۹۷۲ در همایش وسایل نقلیهٔ الکتریکی از اتحادیهٔ بینالمللی تولیدکنندگان و توزیعکنندگان انرژی الکتریکی، مرسدس بنز ون برقی خود با نام LE 306 را معرفی کرد. چند ماه بعد نیز چند پروتوتایپ از این خودرو در راستای شعار «سازگار با محیطزیست به لطف رانندگی الکتریکی» در طول مسابقات المپیک ۱۹۷۲ مورداستفاده قرار گرفت.
این ون که بر اساس نمونهٔ استاندارد L206/207 ساخته شده و با همکاری Kiepe توسعه پیدا کرده و باطریهای آن نیز توسط Varta تأمین شده بود. LE 306 مجهز به یک موتور الکتریکی DC بود که بین ۴۷ تا ۷۵ اسب بخار قدرت تولید میکرد. این ون الکتریکی از باطریهای ۲۲ کیلووات ساعتی استفاده میکرد که ۸۶۰ کیلوگرم وزن داشتند؛ این باطریها میتوانستند وزن ۱۰۰۰ کیلوگرمی LE 306 را تا مسافتی بین ۵۰ تا ۱۰۰ کیلومتر در سرعتی تا ۸۰ کیلومتر در ساعت بهپیش برانند. همچنین دقیقاً مثل خودروهای الکتریکی و هیبریدی مدرن، LE 306 نیز انرژی تولیدشده در هنگام ترمز گیری را احیاء کرده و آنرا در باطریها ذخیره میکرد.
مرسدس بنز در آن زمان اعلام کرد که باطریهای مورداستفاده در این ون برقی هنوز هم نزدیک به همان باطریهای بکار رفته در وسایل نقلیهٔ الکتریکی متعلق به آغاز قرن بیستم هستند. به همین دلیل مجلهٔ Lastauto Omnibus پس از آزمایش پروتوتایپهای LE 306 در بروکسل طی گزارشی اذعان داشت که موفقیت قوای محرکهٔ الکتریکی وابسته به توسعهٔ واحدهای ذخیرهٔ انرژی جدید خواهد بود.
بااینحال در دههٔ ۸۰ نیز مرسدس بنز دو جانشین معنوی را برای LE 306 معرفی کرد. یکی از آنها ون پُستی ۳۰۷ E بود که در سال ۱۹۸۰ معرفی شد و بُردی تا ۷۰ کیلومتر داشت. سپس در سال ۱۹۸۸ نیز وسیلهٔ نقلیهٔ خدمات شهری ۳۰۸ E معرفی شد. در دههٔ بعد نیز مرسدس بنز نسخههای الکتریکی از مدلهای اسپرینتر و ویتو را با بُردی تا ۱۵۰ کیلومتر معرفی کرد. جدیدترین ون برقی این شرکت نیز کانسپت Vision Van است که سال گذشته رونمایی شد.