زیباترین خودروهای بی ام و در ۹۰ سال تولید لوکس اسپرت

بی‌ام‌و ۳/۱۵ اولین خودروی تولید شرکت در سال ۱۹۲۸ است. این مدل، دیکسی نام گرفت و قرار بود خودروهای بی‌ام‌و نیز با برند دیکسی (Dixi) تولید شوند؛ اما از سال ۱۹۳۱ تصمیم تاریخی مدیران شرکت برای افزایش تمرکز بر خودروسازی گرفته شد. به این ترتیب، برند بی‌ام‌و با نام تجاری BMW و نشان تجاری خاص خود، تغییر کرد.

طی ۹۰ سال پس از تولید نخستین خودروی جهان با نام بی‌ام‌و، مدل‌های متنوع در ابعاد گوناگون و ظاهر متفاوت عرضه شدند. انتخاب زیباترین محصول ساخت این شرکت، از میان انبوه خودروهای تولیدی ساده نیست اما می‌توان به انتخاب وبلاگ رسمی بی‌ام‌و احترام گذاشت.

بی‌ام‌و Z8 روستر

پس از موفقیت Z4 در بازار جهانی، مدل مفهومی Z7 به نمایشگاه توکیو سال ۱۹۹۷ رسید. طراحی این خودرو و Z8 تولید انبوه، توسط هنری فیسکر دانمارکی انجام شد و الهام‌گرفته از مدل کلاسیک بی‌ام‌و ۵۰۷ بود.

فیسکر به عنوان شخصیتی مهم در تاریخ خودروسازی قرن ۲۱ شناخته می‌شود. او از پیشگامان تولید مدل‌های اسپرت هیبریدی و تمام برقی مدرن با برند فیسکر نیز هست. هنری فیسکر همچنین خودروهایی ماندگار مثل، استون مارتین DB9 و بی‌ام‌و Z8 را طراحی کرد.

بی‌ام‌و Z8 اساسا به شکل رودستر ایده‌پردازی و تولید شد. صندوق کوچک، کاپوت جلو بلند و فاصله‌ی اندک بین چرخ‌ها تا لبه‌ی بدنه، مهم‌ترین نکات مورد توجه فیسکر برای طراحی Z8 بودند. این خودرو، بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۶ به تعداد ۵۷۰۳ دستگاه تولید شد.

پیشرانه‌ی استاندارد Z8، از سری S62 بی‌ام‌و، ۴/۹ لیتری V8 با قدرت ۴۰۰ اسب بخار و گشتاور ۵۰۰ نیوتن‌متر بود.  این مدل با گیربکس دستی، سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت ۴/۵ ثانیه و نهایت سرعت محدود شده به ۲۵۰ کیلومتر برساعت داشت. نسخه‌ دنده اتوماتیک Z8 به تعداد محدود توسط آلپینا تولید شد.

بی‌ام‌و سری ۵ مدلE39

از سال ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳ یکی از جذاب‌ترین سدان‌های اسپرت جهان توسط بی‌ام‌و تولید شد. چراغ‌های باریک کشیده با جلوپنجره‌‌های کوچک دوگانه، ترکیبی جالب از سنت و مدرنیته برای سری ۵ نسل چهارم نشان می‌داد.

مدلE39   توسط طراح ژاپنی، جوجی ناگاشیما متولد شد. ناگاشیما قبل از طراحی این خودرو، بی‌ام‌و Z3 را خلق کرده و   تحسین شده بود. با گذشت ۲۶ سال، هنوز خطوط روی درها، کاپوت جلو و سپر، دارای ظرافت و هوشمندانه به نظر می‌رسند.

دیگر نکته‌ی مهم برای E39، ظهور سومین M5 براساس آن است. این مدل مشابه Z8 رودستر، پیشرانه‌ی S62 با قدرت ۴۰۰ اسب بخار و گشتاور ۵۰۰ نیوتن‌متر داشت. همچنین، دیفرانسیل لغزش محدود، جعبه‌دنده‌ی ۶ سرعته دستی ساخت گترگ (Getreg) و سیستم تعلیق آلومنیوم برای M5 استفاده شد تا سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت ۴/۸ ثانیه برای این خودروی دیفرانسیل عقب، ۱۸۰۰ کیلوگرمی فراهم شود.

بی‌ام‌و Z3 کوپه

آغازگر خودروهای سری Z کوپه با نام Z3 در سال ۱۹۹۶ متولد شد. این خودرو براساس بی‌ام‌و سری ۳ مدل E36 شکل گرفت و بسیار پرفروش بود. هرچند که نسخه‌ی رودستر Z3 با سقف پارچه‌ای نیز تولید شد؛ اما طرح کوپه با حالتی شبیه به شوتینگ بریک، در تاریخ خودروسازی جهان ماندگار شد. در مجموع، نزدیک به ۳۰۰ هزار دستگاه Z3 تا سال ۲۰۰۲ به دست مصرف‌کننده رسید.

بی‌ام‌و Z3 کوپه حاصل طراحی جوجی ناگاشیما است. این خودروی کوچک، چراغ‌های نسبتا بزرگ دارد اما به لطف خطوط روی کاپوت و فرم سپر، هماهنگی بسیار خوبی در اجزا را نشان می‌دهد. نسخه‌ی کوپه، صندوق عقب بسیار جادار برای دو سرنشین فراهم می‌کند که برای خودروی اسپرت با طول بدنه‌ی ۴ متر، کم‌نظیر است.

پیشرانه‌های متنوع روی Z3 ارائه شد. مدل M، دارای موتور ۶ سیلندر خطی ۳/۲ لیتری با قدرت ۳۲۵ اسب بخار و گشتاور ۳۵۰ نیوتن‌متر بود. این خودرو در زمان ۵/۲ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر برساعت می‌رسید و نهایت سرعت ۲۵۰ کیلومتر برساعت داشت.

بی‌ام‌و سری ۶ مدل E24

ظهور سری ۶ با E24 در سال ۱۹۷۶ آغاز شد. ساخت یک خودروی کوپه با کابین جادار و مجلل، حرکتی هوشمندانه توسط مدیران بی‌ام‌و در دهه‌ی ۷۰ میلادی بود. پیش از آن، بی‌ام‌و صرفا سازنده‌ی خودروهای اسپرت محسوب می‌شد و از نظر تولید مدل‌های لوکس با راحتی عالی برای سرنشین، کمبود محصول داشت. در سمت دیگر، مرسدس بنز با تولید SL نسل سوم طی سال‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۹، یکی از بهترین خودروهای دو در چهارنفره‌ با امکانات لوکس را عرضه می‌کرد.

در سال ۱۹۷۰ یکی از طراحان برجسته‌ی مرسدس بنز به بی‌ام‌و پیوست. پول براک فرانسوی، مرسدس بنزهای W115 و W108 و W100 را طراحی کرده بود. همچنین خودروهای کوپه از نسل دوم SL پاگودا تولید ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۱، حاصل کار پول براک محسوب می‌شد.

سری ۶ مدل E24 با حالت دماغ کوسه، حس اسپرت در خودروهای بی‌ام‌و را افزایش داد و محصولات آینده‌ی شرکت را متحول کرد. برای این مدل، پیشرانه‌های ۲/۸ تا ۳/۵ لیتر استفاده شد. قوی‌ترین نمونه با کد M635CSi قدرت ۲۸۶ اسب بخار و گشتاور ۳۴۰ نیوتن‌متر داشت. سال ۱۹۸۷ اولین M6 با سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت ۶ ثانیه عرضه شد. بی‌ام‌و سری ۶ مدل E24 به مدت ۱۲ سال تا ۱۹۸۹ روی خط تولید باقی ماند.

بی‌ام‌و سری ۶ مدل E63

نسل دوم سری ۶ بی‌ام‌و ۱۴ سال پس از اتمام تولید مدل اول رونمایی شد. دهه‌ی ۹۰ میلادی، کاهش فروش برای خودروهای لوکس را در پی داشت و عرضه‌ی مدل‌های گران‌قیمت دودر، سودآور نبود.

سری ۶ مدل E63 با طراحی کاملا متفاوت از دیگر خودروهای بی‌ام‌و در سال ۲۰۰۳ رونمایی شد. طراح این خودرو، آردین ون هویدونک هلندی است که با عنوان ناجی بی‌ام‌و در  قرن ۲۱ معرفی می‌شود. او در سال ۱۹۹۹ خودروی مفهومی Z9 را طراحی کرد و مورد تحسین قرار گرفت. طرح نهایی سری ۶ مدل E63 نیز براساس Z9 تولید شد. این خودرو نیز با الهام از کوسه، سبک طراحی اولین سری ۶ را ادامه داد.

سری ۶ نسل دوم، سه نوع پیشرانه‌ی ۶ سیلندر خطی، V8 و V10 ارائه کرد. همچنین سبک بدنه‌ی سقف فلزی و کانورتیبل (سقف پارچه‌ای) داشت. سرعت‌گیری صفر تا صد کیلومتر برساعت بی‌ام‌و M6 با موتور ۱۰ سیلندر ۵ لیتر، ۵۰۰ اسب بخار قدرت و ۵۲۰ نیوتن‌متر، ۴/۵ ثانیه است.

بی‌ام‌و M1

اولین محصول جاده‌ای بی‌ام‌و از سری M، نخستین سوپراسپرت تاریخ این شرکت است. بی‌ام‌و M1 با ساختار موتور عقب وسط، سال ۱۹۷۸ معرفی شد و ۴۵۳ دستگاه تولید داشت.

طراحی M1 توسط جیورجتو جیوجیارو در استودیو ایتال‌دیزاین انجام شد. گروهی از مهندسان ایتالیایی، شامل جیان پائولو دلارا و افردی از تیم فنی لامبورگینی در ساخت M1 همکاری کردند. این خودرو با چراغ‌های مخفی‌شونده، جلوپنجره‌ی باریک و حالت خاص در عقب، ترکیبی رویایی از سبک طراحی ایتالیایی و مهندسی آلمانی داشت.

یکی از مهم‌ترین نوآوری‌ها در M1، پیشرانه‌ی تنفس طبیعی ۶ سیلندر خطی ۳/۵ لیتر با قدرت ۲۷۵ اسب بخار و گشتاور ۳۳۰ نیوتن‌متر بود که همراه گیربکس ۵ سرعته دستی ZF ارائه شد. با این تجهیزات، M1 می‌توانست در زمان ۵/۵ ثانیه به سرعت صد کیلومتر برساعت برسد و نهایت سرعت ۲۶۵ کیلومتر برساعت داشته باشد. برای مدل مسابقه‌ای، نسخه‌ی توربوشارژ M1 با قدرت ۴۷۰ اسب بخار نیز تولید شد که در زمان ۴/۳ ثانیه به سرعت صد کیلومتر برساعت می‌رسید.

بی‌ام‌و i8

الگوبرداری از M1 ظاهری جذاب و چشم‌نواز برای i8 فراهم کرد. اولین و آخرین سوپراسپرت پلاگین هیبرید بی‌ام‌و، سال ۲۰۱۴ رونمایی شد و طراحی افسانه‌ای خود را نشان داد.

طرح اولیه از خودروی مفهومی i8 گرفته شد که سال ۲۰۱۱ توسط ریچارد کیم به نمایشگاه فرانکفورت رسید. طراح کره‌ای، در همان سال، خالق i3 مفهومی نیز بود؛ به همین دلیل نخستین خودروهای هیبریدی بی‌ام‌و از سری i، باوجود ابعاد متفاوت، شباهت زیادی به هم دارند. مدل نهایی از i8 با درهای پروانه‌ای و فرم خاص بدنه در قسمت عقب، مورد تحسین کارشناسان و عامه‌ی مردم قرار گرفت. تا سال ۲۰۲۰، بیش از ۲۰ هزار دستگاه i8 تولید شد.

سوپراسپرت پلاگین هیبرید بی‌ام‌و علاوه‌بر طراحی مدرن، یک شاهکار مهندسی فراتر از زمان خود بود. موتور ۱/۵ لیتر ۳ سیلندر توئین توربوشارژ برای i8، قدرت ۲۲۸ اسب بخار و گشتاور ۳۲۰ نیوتن‌متر فراهم می‌کرد. یک موتور برقی ۱۲۹ اسب بخار نیز وجود داشت تا مجموع قدرت و گشتاور این خودرو، ۳۵۷ اسب بخار و ۵۷۰ نیوتن‌متر شود. البته مدل ارتقایافته از i8 که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ تولید شد، ۳۶۹ اسب بخار قدرت تولید کرد.

بی‌ام‌و i8 در زمان ۴/۴ ثانیه به سرعت صد کیلومتر برساعت می‌رسد و نهایت سرعت ۲۵۰ کیلومتر برساعت دارد. این خودرو می‌تواند به‌صورت تمام برقی نیز استفاده شود و شعاع حرکتی ۵۵ کیلومتر فراهم کند. چنانچه باتری‌های i8 کاملا شارژ باشند و باک بنزین ۴۲ لیتری تکمیل شود، توان پیمایش ۶۰۰ کیلومتر بدون نیاز به توقف وجود دارد. میانگین مصرف بنزین خودرو در این حالت، حدود ۲ لیتر در صد کیلومتر است.