رویارویی سئات تاراکو با اشکودا کودیاک و پژو ۵۰۰۸

ویژگی اصلی این کراس‌اوورهای بزرگ این است که فضای کافی برای هفت صندلی را ارائه می‌کنند که دو صندلی اضافی ردیم سوم در صندوق بار قرار داشته و در صورت عدم استفاده می‌توان آن‌ها را جمع کرد. در کابین تاراکو از طراحی ساده‌ای استفاده شده اما بی‌کیفیت نیست. البته در اینجا خبری از متریال براق و جذاب ۵۰۰۸ نیست اما کابین آن با کودیاک در یک سطح است و حتی از فناوری‌های دیجیتالی بیشتری مثل صفحه آمپر دیجیتالی هم برخوردار است. علاوه بر این، تاراکو در تیپ SE Technology از تجهیزات استاندارد زیادی مثل رینگ‌های آلیاژی ۱۸ اینچی، سنسورهای پارک، کروز کنترل، چراغ‌های جلوی LED، رنگ متالیک و نمایشگر هشت اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی با ناوبری ماهواره‌ای و اتصال گوشی‌های هوشمند سود می‌برد.

رانندگی

کراس‌اوورهای سئات تاکنون در کلاس‌های خود جزء بهترین خودروها برای رانندگی بوده‌اند و بنابراین به تاراکو هم امیدهای زیادی داشتیم که البته ناامیدمان نکرد. هرچند این کراس‌اوور بزرگی است و خریدارانی معدودی به هندلینگ آن اهمیت زیادی می‌دهند اما بااین‌حال از چسبندگی مناسبی برخوردار است و بادی رول آن به‌اندازه‌ای کنترل می‌شود تا به اعتمادبه‌نفس راننده در جاده‌های پیچ‌درپیچ اضافه کند. همچنین کنترل تاراکو کمی از کودیاک بهتر است اما از راحتی آن کاسته نشده و هردو از ۵۰۰۸ که به خاطر فرمان سریع و بادی رول بیشتر کمی احساس ناخوشایند و مغشوشی دارد بهتر هستند.

تاراکو در بیشتر مواقع سواری آرام و روانی دارد و در جاده‌های پردست‌انداز خیلی خوب عمل می‌کند. به همین دلیل، تنها زمانی عبور از روی سرعت‌گیرها و چاله‌های بزرگ سرنشینان با تکان‌هایی در کابین مواجه می‌شوند. کراس‌اوور سه ردیفهٔ سئات از این نظر به کودیاک شباهت دارد و هرچند ۵۰۰۸ راحتی بیشتری دارد اما هردو خودروی پلت‌فرم MQB در کنترل دست‌اندازهای بزرگ از رقیب فرانسوی بهتر هستند. تاراکو همچنین پالایش‌یافته‌ترین خودروی این رقابت است زیرا با سروصدای پیشرانه در سرعت‌های پایین خیلی خوب مقابله می‌شود و سروصدای باد و جاده در سرعت‌های بالا هم کمتر به گوش می‌رسد. در همین حال، پیشرانهٔ ۲ لیتری سئات نرم‌تر و روان‌تر است و وزن کمتری نسبت به موتور ۱.۵ لیتری پژو دارد.

در آزمایش‌های پرفورمنس نیز تاراکو بهترین عملکرد را داشت زیرا در شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت با ثبت زمان ۱۰.۳ ثانیه سریع‌ترین خودروی این جمع بود. البته سئات و اشکودا با پیشرانه‌های ۱۵۰ اسب بخاری خود قدرت بیشتری نسبت به پژوی ۱۳۰ اسب بخاری دارند اما برای رانندگی‌های سریع هم خودروهای راحت‌تری هستند چراکه گیربکس‌های آن‌ها نسبت به پژو نرم‌تر و روان‌تر هستند و فرمان دقیق‌تری دارند. درمجموع هرچند دو کراس‌اوور گروه فولکس‌واگن رانندگی مشابهی دارند اما تاراکو در داخل کمی ساکت‌تر است و همین باعث می‌شود در این رقابت بهترین خودرو از پشت فرمان باشد.

کارایی

هرچند هر سهٔ این کراس‌اوورهای بزرگ از دو صندلی اضافی در انتهای خود برخوردار هستند اما برخلاف ام‌پی‌وی‌های هفت‌نفره، تاراکو، کودیاک و ۵۰۰۸ به‌اندازهٔ کافی جادار نیستند که بزرگ‌سالان بتوانند به‌راحتی در صندلی‌های ردیف سوم آن‌ها بنشینند. ورود به صندلی‌های ردیف سوم تاراکو مثل دو رقیب دیگر کمی دشوار است و حتی درصورتی‌که صندلی‌های ردیف دوم تا حد ممکن به سمت جلو کشیده شده باشند، بازهم فضای پای کمی در آن وجود دارد. بااین‌حال، در ردیف سوم فضای کافی برای بچه‌ها و در ردیف دوم فضای پا و سر حتی بیش از اندازه‌ای برای بزرگ‌سالان وجود دارد. همهٔ صندلی‌های تاراکو به‌طور کاملاً مسطح در کف خودرو جمع می‌شوند و از این طریق فضای بار کلی به حجم ۱۷۷۵ لیتر ایجاد می‌شود که البته کمتر از کودیاک با ۲۰۰۵ لیتر و ۵۰۰۸ با ۱۹۴۰ لیتر است اما هنگامی‌که صندلی‌های ردیف دوم باز باشند یعنی حالتی که بیشتر خریداران از آن استفاده می‌کنند، قابلیت رقابت با دو رقیب دیگر را دارد. در این حالت ۷۰۰ لیتر فضای بار در تاراکو وجود خواهد داشت که فقط ۲ لیتر از ۵۰۰۸ کمتر است.

هزینه‌های نگهداری

تاراکو در آزمایش ما در هر صد کیلومتر ۶.۳ لیتر گازوئیل مصرف کرد که بنابراین هزینهٔ سوخت سالانهٔ آن برابر با ۱۵۹۸ پوند خواهد بود. کودیاک با مصرف ۵.۷ لیتر کمی اقتصادی‌تر بوده و هزینهٔ سوخت سالانهٔ آن به ۱۴۶۰ پوند می‌رسد درحالی‌که ۵۰۰۸ با مصرف ۶.۶ لیتر در هر صد کیلومتر، سالانه ۱۶۷۴ پوند هزینهٔ سوخت روی دست مالک خود می‌گذارد. درمجموع از مصرف‌ها برای کراس‌اوورهایی با این اندازه بد نیست و بنابراین هنوز هم می‌توان پیشرانه‌های دیزلی را توصیه کرد مگر برای کسانی که سالانه پیمایش زیادی انجام می‌دهند یا در شهرهای بزرگ زندگی می‌کنند.

پژو ۵۰۰۸

طراحی و مهندسی

نسل دوم ۵۰۰۸ روی جدیدترین پلت‌فرم EMP2 پژو-سیتروئن ساخته شده که در کراس‌اوور کوچک‌تر ۳۰۰۸ و همین‌طور کراس‌اوورهای برندهای دیگر مثل سیتروئن C5 ایرکراس و اوپل گرندلند هم مورداستفاده قرار گرفته است. با تغییر پلت‌فرم، ظاهر ۵۰۰۸ هم کاملاً تغییر کرده و هرچند هنوز هم هفت صندلی دارد اما برخلاف نسل قبلی حالا در ظاهر بسیار به یک کراس‌اوور شبیه شده است. بااین‌حال برای هیچ نسخه‌ای از این خودرو سامانهٔ چهارچرخ محرک ارائه نمی‌شود اما در عوض سیستم کنترل چسبندگی پژو با قیمت ۴۷۰ پوند برای آن قابل سفارش است که در مسیرهای لغزنده سیستم کنترل کشش را تنظیم می‌کند. همچنین سیستم تعلیق ۵۰۰۸ در جلو از نوع مک‌فرسون و در عقب میله پیچشی است که ترکیب ساده‌تری نسبت به رقبا محسوب می‌شود.

هرچند برای ۵۰۰۸ پیشرانهٔ ۲ لیتری دیزلی با ۱۸۰ اسب بخار قدرت هم ارائه می‌شود ولی برای این رقابت موتور ۱.۵ لیتری ۱۳۰ اسب بخاری را انتخاب کرده‌ایم زیرا قیمت آن با گیربکس دستی و هفت صندلی با نسخهٔ دیزلی ۱۵۰ اسب بخاری تاراکو و کودیاک مطابقت دارد. تمام تیپ‌های ۵۰۰۸ به‌صورت استاندارد به صفحه آمپر دیجیتالی ۱۲.۳ اینچی مجهز هستند که بخشی از نسل دوم سیستم i-Cockpit پژو محسوب می‌شود. این صفحه آمپر در بالای غربیلک فرمان قرار گرفته که غیرمعمول است اما غربیلک کوچک است تا امکان مشاهدهٔ صفحه آمپر از بالای آن فراهم گردد. این کراس‌اوور فرانسوی در تیپ Allure که نمونهٔ موردبررسی ما هم از همین تیپ است، از تجهیزات زیادی مثل ناوبری سه‌بعدی، بلوتوث، رادیو ماهواره‌ای، کنترل تهویهٔ اتوماتیک، دوربین دید عقب، رینگ‌های آلیاژی ۱۸ اینچی و پکیج Safety plus با تشخیص نقاط کور و دستیار حفظ حرکت میان خطوط بهره می‌برد.

رانندگی

راحتی سواری برای کراس‌اوورهای بزرگ خانوادگی اصلی‌ترین نقطهٔ قوت است و ۵۰۰۸ ازاین‌جهت ناامیدکننده نیست. تنظیم نرم سیستم تعلیق و فاصلهٔ محوری کشیده بدین معنی است که رانندگی آن عمدتاً روان و راحت است و هرچند در مسیرهای ناهموار تکان‌هایی در خودرو احساس می‌شود اما این حرکات به‌درستی کنترل می‌شوند و دست‌اندازها به‌سختی به کابین حس می‌شوند؛ اما هرچند سطح راحتی هر سه خودرو یکسان است اما تنظیم نرم تعلیق ۵۰۰۸ موجب شده در پیچ‌ها بادی رول بیشتری داشته باشد.

بخشی از این حرکات گهواره‌ای به خاطر سیستم تعلیق و بخشی از آن به خاطر غربیلک فرمان کوچک و سیستم فرمان تیز است؛ بنابراین هنگام رانندگی با ۵۰۰۸ باید بادقت‌تر و آرام‌تر فرمان داد تا از بی‌نظمی رفتار خودرو کاسته شود. همچنین فرمان بازخورد زیادی را از چرخ‌ها ارائه نمی‌کند که البته این انتقاد به دو خودروی دیگر هم وارد است. پیشرانهٔ ۱.۵ لیتری این ماشین در این مقایسه کمترین قدرت را دارد و برای استفاده هم ناخوشایندترین موتور محسوب می‌شود.

این پیشرانه احساس ضعف دارد مگر اینکه به دور موتور افزوده شود اما هرچه بیشتر به آن فشار آورده شود صدای خشنی از آن بلند می‌شود؛ بنابراین بهترین حالت نگه‌داشتن موتور در دورهای پایین است ولی درهرحال پژو به خاطر ۴۰ نیوتن متر گشتاور کمتر، در این رقابت همواره در پس رقبا قرار داشت. ۵۰۰۸ ظرف ۱۱.۵ ثانیه از صفر به سرعت ۹۶ کیلومتر بر ساعت رسید که بیش از یک ثانیه کُندتر از تاراکو و کودیاک ۲ لیتری است آن‌هم علیرغم اینکه که هردوی آن‌ها از ۵۰۰۸ سنگین‌تر هستند.

کارایی

۵۰۰۸ در حالت پنج‌نفره فضای باری برابر با ۷۰۲ لیتر را ارائه می‌کند که تقریباً با تاراکو یکسان است اما کودیاک با همان ترکیب فضای باری برابر با ۷۶۵ لیتر دارد. بااین‌حال حجم صندوق بار هر سهٔ این کراس‌اوورها برای نیازهای خانوادگی مثل حمل چندین چمدان یا دوچرخهٔ کودکان کاملاً کافی است. ۵۰۰۸ اما علیرغم طراحی جالب کابین، از محفظه‌های اشیاء زیادی هم برخوردار است که مجموعاً ۳۸ لیتر ظرفیت دارند. دسترسی به صندلی‌های ردیف سوم در این خودرو اما راحت‌تر یا دشوارتر از دو رقیب دیگر نیست و هیچ‌کدام از این کراس‌اوورها ازاین‌جهت برتری ویژه‌ای ندارند. بااین‌حال صندلی‌های کشویی ردیف دوم به انعطاف‌پذیری پژو افزوده‌اند. این ویژگی به مالک اجازه می‌دهد بسته به نیاز خود فضای پای سرنشینان ردیف دوم را افزایش دهد یا به حجم صندوق بار اضافه کند.

هزینه‌های نگهداری

۵۰۰۸ از لحاظ استهلاک در پس رقبا قرار می‌گیرد اما این بیشتر به این دلیل است که سئات و اشکودا ارزش اولیهٔ خود را بهتر از پژو حفظ می‌کنند. طبق پیش‌بینی‌ها، ۵۰۰۸ پس از سه سال یا ۵۸ هزار کیلومتر، ۴۵.۲ درصد از ارزش اولیهٔ خود را حفظ می‌کند که خیلی خوب است. این یعنی پس از سه سال استفاده، ۱۶,۷۰۰ پوند از قیمت ۵۰۰۸ کاسته شده و قیمت آن به ۱۳,۷۵۰ پوند می‌رسد. کاهش ارزش تاراکو در همین مدت اما ۱۴,۵۴۰ پوند تخمین زده می‌شود که معادل ۵۲.۸ درصد بوده و قیمت آن‌را به ۱۶,۲۸۰ پوند می‌رساند. ارزش کودیاک نیز پس از سه سال با ۵۲.۲ درصد کاهش معادل ۱۴,۴۵۲ پوند به ۱۵,۸۰۸ پوند می‌رسد.

اشکودا کودیاک

 طراحی و مهندسی

هرچند کودیاک اشتراکات زیادی با تاراکو دارد اما نسخه‌های گیربکس دستی آن به‌صورت استاندارد به سامانهٔ چهارچرخ محرک مجهز هستند. این در حالی است که دو خودروی دیگر این رقابت دیفرانسیل جلو هستند و حتی با وجود سیستم کنترل چسبندگی پژو، کودیاک هنوز هم بهترین انتخاب برای کسانی است که به دنبال توانایی‌های آفرود در کراس‌اوور خود هستند. سیستم تعلیق کودیاک هم مثل تاراکو است اما سامانهٔ چهارچرخ محرک به قیمت آن افزوده که این یعنی با همان پول تیپ SE Technology تاراکو می‌توان تیپ پایین‌تر SE کودیاک را خریداری کرد.

البته این تیپ هم چندان بد نیست زیرا هنوز به‌صورت استاندارد رینگ‌های آلیاژی ۱۸ اینچی، ورود بدون کلید، تهویهٔ دو منطقه‌ای، سوکت برق ۱۲ ولت در صندوق بار و کروز کنترل را ارائه می‌کند و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی آن که قابلیت اتصال به گوشی‌های هوشمند را دارد هم از طریق یک نمایشگر هشت اینچی ارائه می‌شود. بااین‌حال، تیپ SE از چراغ‌های جلوی LED، تودوزی جیر، رینگ‌های ۱۹ اینچی و نمایشگر بزرگ‌تر ۹.۲ اینچی سیستم اطلاعاتی-سرگرمی که در تیپ گران‌تر SE L وجود دارند بی‌بهره است. همچنین در تیپ SE از صفحه آمپر دیجیتالی هم خبری نیست و بنابراین کودیاک از لحاظ تکنولوژی در پس رقبای خود قرار می‌گیرد اما حداقل در کیفیت با سئات برابر است و با اینکه به‌اندازهٔ ۵۰۰۸ لوکس نیست اما هنوز هم احساس ارزان‌قیمتی ندارد.

رانندگی

همان‌طور که گفته شد، پیشرانهٔ ۲ لیتری دیزلی کودیاک همان موتوری است که زیر کاپوت تاراکو هم قرار گرفته اما در اینجا جلوی ورود سروصدای آن به کابین کاملاً گرفته نشده است و بنابراین هرچند نسبت به موتور ۱.۵ لیتری پژو سروصدای کمتری دارد اما سئات هنوز هم از این لحاظ برتری دارد. همچنین در شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت نیز تاراکو با اختلاف یک‌دهم ثانیه سریع‌تر از کودیاک است.

درمجموع سئات و اشکودا خودروهای آرامش‌بخش و راحت‌تری برای رانندگی هستند زیرا نیازی نیست پیشرانهٔ آن‌ها را به سخت تحت‌فشار قرار داد. سواری کودیاک هم خوب است و تکان‌های ناشی از جاده‌های خشن و چاله‌های بزرگ را جذب می‌کند. هرچند کودیاک در عبور چاله‌ها و سرعت‌گیرها کمی بهتر تاراکو و ۵۰۰۸ عمل می‌کند اما راحتی و سواری هر سه خودرو در بزرگراه‌ها و جاده‌های صاف بسیار شبیه به هم است.

فرمان کودیاک سبک و استفاده از آن آسان است و هرچند احساس و بازخوردی ندارد اما این موضوع برای اکثر خریداران مهم نیست و دو رقیب دیگر هم از همین مشکل رنج می‌برند. در این ماشین موقعیت راننده خوب بوده و به‌اندازهٔ کافی راحت است اما ممکن است نشستن افراد بلندقدتر پشت فرمان کمی سخت باشد زیرا فضای زانوها با ستون فرمان محدود شده است. البته کودیاک از این لحاظ خیلی از ۵۰۰۸ بهتر است زیرا غربیلک فرمان معمولی آن احساس طبیعی‌تری داشته و استفاده از آن راحت‌تر است.

کارایی

دقیقاً مثل دو رقیب دیگر، ردیف سوم صندلی‌های کودیاک هم بیشتر برای کودکان مناسب است؛ بنابراین کسانی که خواهان خودرویی هستند که بتواند هفت بزرگ‌سال را به‌راحتی در خود جای دهد مطمئناً بهتر است یک ام‌پی‌وی را در نظر بگیرند زیرا با وجودی که این سه خودرو بسیار عالی هستند اما به خاطر تبعیت از مُد روز، کارایی صندلی‌های ردیف سوم را قربانی کرده‌اند. بااین‌حال مثل پژو، در کودیاک هم صندلی‌های ردیف دوم به‌صورت کشویی به سمت عقب و جلو حرکت می‌کنند تا فضای صندوق یا فضای پای سرنشینان بیشتر شود. کودیاک و تاراکو از لحاظ فضای داخلی بسیار شبیه به هم هستند و بنابراین در کراس‌اوور اشکودا هم فضای سر و پای زیادی برای سرنشینان ردیف دوم وجود دارد. درمجموع دو کراس‌اوور گروه فولکس‌واگن در داخل کمی جادارتر از پژو هستند.

هزینه‌های نگهداری

برای کسانی که به دنبال خودرویی با هزینه‌های نگهداری پایین هستند یک کراس‌اوور بزرگ نمی‌تواند انتخاب خیلی خوبی باشد زیرا آلایندگی این خودروها خصوصاً در نسخهٔ دیزلی کمی بالا است و این موجب افزایش مالیات می‌شود. در این رقابت کودیاک بیشتری مالیات را دارد زیرا تولید دی‌اکسید کربن آن در هر کیلومتر ۱۴۶ گرم است که سالانه مالیاتی برابر با ۴,۳۹۰ پوند را برای آن به همراه خواهد داشت؛ اما تاراکو با تولید ۱۲۹ گرم دی‌اکسید کربن در هر کیلومتر، مالیات کمتری برابر با ۴,۰۳۰ دلار در سال دارد. در این بخش اما ۵۰۰۸ پیروز است زیرا به خاطر تولید ۱۱۱ گرم دی‌اکسید کربن در هر کیلومتر، خریداران آن سالانه باید تنها ۳,۶۲۰ دلار مالیات پرداخت کنند.

نتیجه

مقام اول: سئات تاراکو

سئات تاراکو در صدر این کلاس به ۵۰۰۸ و کودیاک پیوسته و حتی از آن‌ها برتر است زیرا ارزش بالایی دارد و با وجودی که کمی گران‌تر از دو رقیب دیگر است اما تجهیزات استاندارد بیشتری را ارائه می‌کند. علاوه بر این، تاراکو بهترین کراس‌اوور بزرگ برای رانندگی است، راحت است و پیشرانهٔ ساکتی دارد که در عین مصرف مناسب کشش خوبی دارد.

مقام دوم: اشکودا کودیاک

اشکودا کودیاک از بسیاری جهات بسیار شبیه به تاراکو است. به‌عنوان‌مثال تجربهٔ رانندگی آن‌ها بسیار مشابه است زیرا هردو خودرو فرمان سبک و دقیق و موقعیت رانندگی یکسانی دارند؛ اما چون کودیاک به ساکتی تاراکو نیست و در این تیپ تجهیزات کاملی ندارد، عقب می‌افتد. بااین‌حال کراس‌اوور اشکودا هنوز هم رانندگی بهتری نسبت به ۵۰۰۸ دارد و پیشرانهٔ آن‌هم قوی‌تر و ساکت‌تر است.

مقام سوم: پژو ۵۰۰۸

پژو ۵۰۰۸ در این رقابت آخر شد اما بااین‌حال بیشترین جذابیت را برای بسیاری از خریداران دارد. انتخاب این کراس‌اوور فرانسوی به اولویت‌های خریداران بستگی دارد. برای کسانی که خواهان خودرویی با تجهیزات ایمنی زیاد هستند و می‌خواهند با پولی که پرداخت می‌کنند بیشترین تجهیزات را دریافت کنند، پژو گزینهٔ مناسبی است اما باید توجه داشت که در این نسخه پیشرانهٔ کم‌توان و پرسروصدا و همین‌طور گیربکس دستی ناخوشایندی دارد.

مشخصات فنی