خب خیلی طول نکشید. همین جمعه بود که بوگاتی اقدام به رونمایی از هایپرکار جدید خود با نام دیوو کرد. در همین مدت کوتاه یکی از هنرمندان خودرویی وقت آزاد برای به تصویر کشیدن نسخه مسابقه‌ای هیولای ۱۶ سیلندر بوگاتی داشته است. ایده‌ی او تبدیل شاهکار صنعت خودرو به مدلی مسابقه‌ای و حاضر برای ورود به کلاس هایپرکارهای لمانز می‌باشد.
از آنجایی که دیوو نسبت به شیرون تمرکز بیشتری روی پیست دارد اما به خوبی می‌فهمیم که چرا نام این خودرو از نام راننده فرانسوی مسابقات خودرویی آلبرتو دیوو گرفته شده است. نیازی به گفتن نیست که این رندر تنها یک تمرین طراحی است زیرا هنوز مشخص نشده که آیا بوگاتی علاقه‌ای به ورود به کلاس جدید مسابقات لمانز که کلاس هایپرکارها می‌باشد دارد یا خیر.
باور بر این است که در کل با ۱۵ خودروساز و تأمین‌کننده برای کمک به تثبیت قوانین تماس گرفته شده است و تا به اینجا گفته شده خودروها باید دارای سیستم چهار چرخ محرک و سیستم ریکاوری انرژی جنبشی متصل به چرخ‌های جلو باشند. ما همچنین می‌دانیم هیچ محدودیتی از نظر طراحی وجود ندارد بنابراین در سناریویی ایده آل، پیشرانه ۸ لیتری کواد توربوی بوگاتی می‌تواند کف پیست لمانز را لمس نماید.
اگرچه شرکت‌کنندگان در مسابقات از نظر طراحی آزادی عمل خواهند داشت اما باید قوانین مصرف سوخت فیا را رعایت کنند. این قانون به خاطر تضمین از رقابت سالم بین سیستم‌های گوناگون گرفته شده است. با لپ تایم هدف گرفته شده‌ی ۳ دقیقه و ۲۰ ثانیه‌ای، هایپرکارها تقریباً به اندازه خودروهای مسابقه‌ای LMP1 سریع خواهند بود.
تاریخ بوگاتی با مسابقات لمانز گره خورده به گونه‌ای که این خودروساز در سال ۱۹۱۱ و با تایپ ۱۳ خود وارد گرند پری فرانسه شده و رتبه دوم را کسب کرده بود. آخرین حضور بوگاتی در لمانز به سال ۱۹۹۴ مربوط می‌شود که خودروی EB110 ابتدا با نشت سوخت مواجه شد و سپس مشکلاتی در توربوی آن به وجود آمد به گونه‌ای که هر چه توربو تعویض شدند. این خودرو نهایتاً کنار کشید زیرا نقص لاستیک باعث شد بوگاتی با موانع برخورد کند.
بوگاتی EB110 SS قرار بود در سال ۱۹۹۶ وارد مسابقات شود اما پیش از شروع مسابقات اصلی در تست‌های پیش از مسابقه تصادف کرد.
