دوئل میتسوبیشی پاجرو و ایسوزو MU-X

میتسوبیشی پاجرو

پاجرو به همراه لنسر قدیمی‌ترین محصولات در حال تولید میتسوبیشی محسوب می‌شود. نسل نخست این اس‌یووی مشهور ژاپنی برای اولین بار در نمایشگاه توکیو ۱۹۸۱ رونمایی شده و در دو نسخهٔ سه‌در و پنج‌در به بازار آمد. پاجرو در برخی بازارها با نام مونترو عرضه گردید و حتی نسخه‌های ری‌بج شدهٔ آن نیز تحت نام‌های دوج رایدر و هیوندای گالوپر ارائه شدند. این نسل از پاجرو که به‌سرعت به خودروی موفقی مبدل گشت، تا سال ۱۹۹۱ به تولید رسید و سپس جای خود را به نسل دوم داد. اما این ماشین هم‌اکنون در نسل چهارم خود قرار دارد که برای نخستین بار در نمایشگاه پاریس ۲۰۰۶ رونمایی شد. نسل چهارم پاجرو برای بیش از یک دهه است که بدون تغییر چندانی روی خط تولید قرار دارد و صرفاً به‌روزرسانی‌هایی جزئی روی آن انجام گرفته است. بنابراین این اس‌یووی ژاپنی هم‌اکنون به خودرویی کاملاً سالخورده تبدیل شده و فعلاً هم خبری از نسل جدید آن نیست تا جایی که حتی گزارشاتی مبنی بر عدم ساخت نسل جدید پاجرو نیز مطرح شده است. بااین‌حال پس از پیوستن میتسوبیشی به گروه رنو-نیسان احتمال دارد که نسل آیندهٔ پاجرو بر اساس نیسان پاترول ساخته شود. هر چهار نسل این خودرو در کشورمان هم حضور داشته‌اند و حتی در مقطعی گروه بهمن اقدام به مونتاژ نسل دوم آن می‌کرد. نسل کنونی پاجرو همچنان ساختار بدنه روی شاسی خود را حفظ کرده و در مثل گذشته در دو نسخهٔ سه‌در و پنج‌در تولید می‌گردد. در حال حاضر عمده بازار پاجرو کشورهای آسیایی و استرالیا است و بسته به هرکدام با پیشرانه‌های مختلفی عرضه می‌گردد. در این دوئل اما موتور ۳.۲ لیتری چهار سیلندر توربودیزل پاجرو انتخاب شده است که ۱۹۵ اسب بخار قدرت و ۴۴۰ نیوتن متر گشتاور دارد. این اس‌یووی در دو نسخهٔ دیفرانسیل عقب و دو دیفرانسیل به بازار عرضه می‌شود.

ایسوزو MU-X

ایسوزو در سال ۲۰۰۲ پیکاپی بنام D-Max را معرفی کرد که بر اساس پلت‌فرم جنرال موتورز مشترک با شورلت کلرادو ساخته شده بود. سپس دو سال بعد این شرکت ژاپنی نسخهٔ سواری یا اس‌یووی D-Max را با نام MU-7 معرفی کرد. پیکاپ D-Max اما هم‌اکنون در نسل دوم خود قرار دارد که در سال ۲۰۱۲ معرفی شد و همچنان از پلت‌فرم شورلت کلرادو استفاده می‌کند. همانند نسل قبلی، چندی بعد در اکتبر سال ۲۰۱۳ ایسوزو نسخهٔ اس‌یووی D-Max را نیز با نام MU-X و به‌عنوان جایگزینی برای MU-7 در تایلند معرفی کرد. ازآنجایی‌که نسخهٔ سواری شورلت کلرادو هم با نام تریل‌بلیزر تولید می‌شود، ایسوزو MU-X اشتراکات و شباهت زیادی به تریل‌بلیزر دارد تا جایی که تقریباً می‌توان آن‌را نسخهٔ ری‌بج شدهٔ شورلت تریل‌بلیزر دانست. MU-X که تنها محصول سواری ایسوزو محسوب می‌شود، مانند پاجرو صرفاً در بازارهای آسیایی مانند هند، تایلند، فیلیپین، چین، مالزی و همین‌طور استرالیا عرضه می‌گردد. در تعدادی از این بازارها شورلت تریل‌بلیزر هم حضور دارد اما MU-X در تایلند به علت تصویر بهتر برند ایسوزو از برادر آمریکایی‌اش موفق‌تر عمل کرده است. این ماشین همراه با پیکاپ D-Max برای مدل ۲۰۱۷ به‌روزرسانی و فیس‌لیفتی را تجربه نموده است. برای این اس‌یووی ژاپنی-آمریکایی بسته به بازار، سه پیشرانهٔ مختلف ارائه می‌گردد که همگی از نوع چهار سیلندر دیزلی هستند. MU-X در دوئل ما جهت توانایی رقابت با حریف هم‌وطنش با قوی‌ترین موتور خود شرکت کرده است. این یک واحد ۳ لیتری چهار سیلندر توربودیزل است که ۱۷۵ اسب بخار قدرت دارد درحالی‌که گشتاور آن پس از فیس‌لیفت اخیر با ۵۰ نیوتن متر افزایش از ۳۸۰ نیوتن متر به ۴۳۰ نیوتن متر رسیده است. برای انتقال نیرو هم گیربکس‌های مختلفی ازجملهٔ یک نمونهٔ شش سرعتهٔ اتوماتیک در نظر گرفته شده است. MU-X نیز مانند پاجرو در دو نسخهٔ دیفرانسیل عقب و دو دیفرانسیل قابل خریداری است.

مشخصات فنی

 این دوئل‌ها، مقایسه‌هایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوب‌تر بین شما کاربران ایرانی می‌باشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگی‌های فنی، قیمت و مقرون‌به‌صرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح می‌دهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.