دوئل فراری لافراری و پاگانی هوآیرا

فراری در طول تاریخ خود هر چند سال یک‌بار هایپرکاری را معرفی می‌کند که نمایشی از اوج توانایی‌ها و تکنولوژی‌های این سوپراسپرت‌ساز اسطوره‌ای ایتالیایی است. از مدل‌های F40، F50 و انزو می‌توان به‌عنوان تعدادی از این هایپراسپرت‌ها نام برد؛ اما جدیدترین هایپرکار فراری مدل لافراری است که برای اولین بار در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۳ به‌عنوان جانشین انزو رونمایی شد و سپس در نمایشگاه شانگهای ۲۰۱۳ هم به نمایش درآمد. این خودرو نیز مانند دیگر هایپرکارهای فراری از ترکیب موتور وسط استفاده می‌کند درحالی‌که نسخهٔ اسپایدر آن‌هم با نام آپرتا ساخته شده است. از لافراری درمجموع تعداد ۷۰۹ دستگاه ساخته شده که ۵۰۰ دستگاه کوپه و ۲۰۹ دستگاه از نوع اسپایدر است؛ اما لافراری یک تفاوت عمده با اجداد خود دارد و آن اینکه در کنار پیشرانهٔ دوازده سیلندر بنزینی تنفس طبیعی همیشگی، به یک موتور الکتریکی هم مجهز شده است؛ بنابراین این هایپرکار از قوای محرکهٔ هیبریدی خفیف استفاده می‌کند و نخستین ساختهٔ هیبریدی فراری محسوب می‌شود. پیشرانهٔ بنزینی لافراری از نوع ۶.۳ لیتری V12 تنفس طبیعی است که به‌تنهایی ۸۰۰ اسب بخار قدرت و ۷۰۰ نیوتن متر گشتاور دارد که موتور الکتریکی ۱۶۰ اسب بخار به آن اضافه کرده و مجموع نیروی قوای محرکه را به ۹۶۰ اسب بخار قدرت و ۹۰۰ نیوتن متر گشتاور می‌رساند. این موتور الکتریکی از سیستم KERS استفاده می‌کند و به ادعای فراری موجب شده تولید دی‌اکسید کربن لافراری به ۳۳۰ گرم در هر کیلومتر برسد. انتقال نیروی عظیم قوای محرکهٔ هیبریدی این هایپراسپرت ایتالیایی نیز از طریق یک گیربکس هفت سرعتهٔ اتوماتیک انجام می‌گیرد که کل نیروی را به چرخ‌های عقب تحویل می‌دهد. همچنین نسخهٔ عملکردی و مخصوص پیست لافراری هم با نام FXX-K ساخته شده که قدرت بیشتری معادل ۱۰۵۰ اسب بخار دارد و تنها در ۴۰ دستگاه تولید شده است.

پاگانی هوآیرا

شرکت پاگانی در سال ۱۹۹۲ تأسیس شد و سپس در نمایشگاه ژنو ۱۹۹۹ نخستین محصول خود را با نام زوندا C12 رونمایی کرد. این خودرو که یک هایپراسپرت موتور وسط بود، از پیشرانهٔ ۶ لیتری V12 مرسدس بنز استفاده می‌کرد. سپس زوندا طی سال‌های بعد در انواع و نسخه‌های بسیار گوناگونی به تولید رسید که همهٔ آن‌ها از موتورهای ساخت مرسدس بنز استفاده می‌کردند. البته این پیشرانه‌ها در مدل‌های بعدی توسط AMG تقویت شده و حجم آن‌ها به ۷ لیتر و بعداً ۷.۳ لیتر افزایش پیدا کرد. سرانجام تولید زوندا با معرفی سه نسخهٔ ویژه، رسماً در سال ۲۰۱۱ به پایان رسید تا جانشین تازه‌نفس آن معرفی گردد. البته در پایان سال ۲۰۱۴ نسخهٔ ویژه‌ای از زوندا نیز با نام ۷۶۰RSJX ساخته شد اما جانشین زوندا که هوآیرا نام گرفته بود، برای اولین بار به‌صورت آنلاین در تاریخ ۲۵ ژانویهٔ ۲۰۱۱ رونمایی شده و سپس در نمایشگاه ژنو همین سال برای نخستین بار رسماً به نمایش جهانی و عمومی درآمد. هوآیرا هم همانند سلفش یک هایپراسپرت موتور وسط گران‌قیمت است که در دو نسخهٔ کوپه و رودستر تولید می‌شود. این خودرو نیز همچنان از پیشرانهٔ دوازده سیلندر ساخت مرسدس-آام‌گ استفاده می‌کند که به‌طور خاص برای پاگانی توسعه پیدا کرده است. این موتور از نوع ۶ لیتری V12 توئین توربو است که ۷۲۰ اسب بخار قدرت و ۱۰۰۰ نیوتن متر گشتاور دارد. البته این پیشرانهٔ در نسخهٔ رودستر هوآیرا قدرت بیشتری معادل ۷۶۵ اسب بخار تولید می‌کند. انتقال نیرو هم توسط یک گیربکس هفت سرعتهٔ نیمه اتوماتیک به چرخ‌های عقب صورت می‌گیرد. در نمایشگاه ژنو ۲۰۱۵ نیز پاگانی نسخهٔ قدرتمندتری از هوآیرا را با نام هوآیرا BC رونمایی کرد که خروجی پیشرانهٔ دوازده سیلندر آن به ۸۰۰ اسب بخار قدرت و ۱۱۰۰ نیوتن متر گشتاور رسیده درحالی‌که وزنش ۱۳۲ کیلوگرم کاهش یافته است.

 مشخصات فنی

 این دوئل‌ها، مقایسه‌هایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوب‌تر بین شما کاربران ایرانی می‌باشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگی‌های فنی، قیمت و مقرون‌به‌صرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح می‌دهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.