دوئل جی‌ام‌سی تراین و بورگوارد BX7

جی‌ام‌سی برای اولین بار بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ کراس‌اوور اوپل آنتارا را با برند خود و با نام تراین صرفاً در خاورمیانه عرضه نمود؛ اما در نمایشگاه نیویورک ۲۰۰۹ این برند آمریکایی نسل اول نسخهٔ اصلی و واقعی تراین را رونمایی نمود. این کراس‌اوور بر روی پلت‌فرم تتا جنرال موتورز ساخته شده بود که با دیگر کراس‌اوورهای متوسط جنرال موتورز یعنی شورلت اکوئناکس، کادیلاک SRX و اوپل آنتارا مشترک بود. نسل اول تراین با پیشرانه‌های چهار و شش سیلندر بنزینی تا امسال روی خط تولید بود تا اینکه در نمایشگاه دیترویت همین سال نسل دوم این کراس‌اوور آمریکایی رونمایی شد. این نسل از تراین بر روی پلت‌فرم D2XX جنرال موتورز ساخته شده که با شورلت اکوئناکس و بیوک انویژن مشترک است. علاوه بر این، تراین اشتراک دیگری هم با اکوئناکس دارد به‌گونه‌ای که پیشرانه‌های آن‌هم کاملاً با نسل جدید شورلت اکوئناکس مشترک است. همچنین تراین بازهم مانند اکوئناکس در این نسل کاهش طول چشمگیری را تجربه کرده اما بااین‌حال همچنان از ابعاد می‌توان آن‌را در کلاس کراس‌اوورهای متوسط قرار داد. این خودرو هم‌اکنون با سه پیشرانهٔ مختلف به بازار عرضه می‌شود که برخلاف گذشته همگی از نوع چهار سیلندر توربوشارژ بوده و برای اولین بار در بین آن‌ها یک نمونهٔ دیزلی هم وجود دارد. پیشرانهٔ بنزینی اول یک واحد ۱.۶ لیتری با ۱۷۰ اسب بخار قدرت است درحالی‌که موتور بنزینی قوی‌تر که در رقابت ما هم همین موتور انتخاب شده است از نوع ۲ لیتری است. این موتور ۲۵۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند که برای انتقال آن دو گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک و نُه سرعتهٔ اتوماتیک در نظر گرفته شده است. برای تراین مانند دیگر محصولات جی‌ام‌سی مدل دنالی هم ارائه می‌شود که نسخه‌ای لوکس بوده و در بیرون با جلوپنجرهٔ کرومی از نسخه‌های معمولی متمایز می‌شود.

بورگوارد BX7

بورگوارد یکی از خودروسازان باسابقهٔ آلمانی است که در سال ۱۹۲۹ در شهر برمن آلمان تأسیس شد. این شرکت در طول سال‌های بعد به موفقیت‌های زیادی دست پیدا کرد و همچون مرسدس بنز و فولکس‌واگن یکی از خودروسازان اصلی آلمان محسوب می‌شد؛ اما بورگوارد در دهه ۶۰ میلادی و در پی مشکلات شدید مالی ورشکست شده و به کار خود پایان داد. سپس چندین دهه، بعد این شرکت کهنه‌کار آلمانی با حمایت و سرمایه‌گذاری شرکت چینی فوتون احیا شده و سرانجام بیش از پنجاه سال بعد، اولین محصول دوران جدید بورگوارد رسماً در نمایشگاه فرانکفورت رونمایی شد. این خودرو این یک کراس‌اوور متوسط با نام BX7 است که با کمک شرکت فوتون توسعه پیدا کرده است. این کراس‌اوور چینی/آلمانی در کارخانهٔ فوتون در چین تولید می‌شود و فعلاً بازار اصلی آن در همین کشور است اما بورگوارد برنامهٔ عرضهٔ آن در دیگر کشورها همچون کشور ما را نیز دارد. گفته شده که BX7 تا پایان پاییز امسال در ایران عرضه خواهد شد. این خودرو فعلاً فقط با یک پیشرانهٔ ۲ لیتری چهار سیلندر توربوشارژ بنزینی عرضه می‌گردد که ۲۲۵ اسب بخار قدرت و ۳۰۰ نیوتن متر گشتاور دارد. این نیرو توسط یک گیربکس شش سرعتهٔ اتوماتیک به چرخ‌های جلو یا هر چهارچرخ منتقل می‌گردد؛ اما بورگوارد ساخت نسخه‌های پلاگین‌هیبریدی و حتی تمام الکتریکی BX7 را هم در نظر دارد تا جایی که نسخهٔ تمام الکتریکی آن‌را با نام Bxi7 در نمایشگاه شانگهای امسال رونمایی نمود. گفته شده نسخهٔ پلاگین‌هیبریدی این ماشین نیز ۴۰۰ اسب بخار قدرت داشته و از بُرد تمام الکتریکی ۵۵ کیلومتری برخوردار است. نسخهٔ بنزینی معمولی این کراس‌اوور هم‌اکنون در دو نسخهٔ پنج‌نفره و هفت‌نفره با قیمت پایهٔ ۲۶ هزار دلار در چین عرضه می‌گردد درحالی‌که این عدد برای بالاترین و مجهزترین مدل آن که TS نام دارد به ۳۰۲,۸۰۰ یوآن معادل حدود ۴۶ هزار دلار می‌رسد.

مشخصات فنی

 این دوئل‌ها، مقایسه‌هایی برای دریافت و شناخت خودروهای برتر نیستند بلکه نظرسنجی برای شناخت خودروهای محبوب‌تر بین شما کاربران ایرانی می‌باشند؛ بنابراین با توجه به جمیع جهات، جذابیت، طراحی بدنه و کابین، برند، ویژگی‌های فنی، قیمت و مقرون‌به‌صرفه بودن و حتی تجربه کاربری، کدام خودرو را ترجیح می‌دهید؟ دلایل و معیارهای انتخاب خود را نیز لطفاً در بخش نظرات بیان فرمایید.