گروهی از محققان با بررسی دندان بزرگ‌ترین کوسه تاریخ که با نام «مگالودون» شناخته می‌شود، احتمال داده‌اند که این موجود غول‌پیکر در یک رقابت غذایی با کوسه سفید بزرگ منقرض شده است. این کوسه حدود 23 میلیون سال پیش زندگی می‌کرده و اندازه آن چهار برابر کوسه سفید بزرگی بوده که امروزه در اقیانوس‌ها وجود دارد.
پژوهشگران موسسه مکس پلانک به رهبری «جرمی مک‌کورمک» با بررسی ایزوتوپ‌های زینک (یا روی) در دندان فسیل کوسه‌های سفید بزرگ و فسیل مگالودون‌ها اطلاعاتی را پیدا کرده‌اند که احتمالا از همپوشانی‌های غذایی بین این دو گونه خبر می‌دهد.
محققان ابتدا دندان کوسه‌های دوره میوسن پیشین (20.4 تا 16 میلیون سال قبل) و دوره پلیوسن پیشین (5.3 تا 3.6 میلیون سال قبل) را بررسی و بعد آن‌ها را با کوسه‌های مدرن مقایسه کردند. نتیجه این بود که مقدار ایزوتوپ‌های زینک در نمونه‌های مدرن و باستانی تقریبا یکسان بود. آن‌ها همچنین دریافتند که مگالودون هم درست مثل کوسه سفید بزرگ در راس هرم غذایی دوره خود قرار داشت.
احتمالا همپوشانی‌های غذایی مگالودون رو منقرض کرد
«مایکل گریفیتز»، استاد دانشگاه ویلیام پترسون می‌گوید: «نتایج ما نشان می‌دهد که مگالودون و اجداد آن شکارچیان راس هرم غذایی بوده‌اند. اما نکته جالب اینجاست که مقدار ایزوتوپ زینک در دندان کوسه دوره پلیوسن پیشین از کارولینای شمالی حاکی از همپوشانی‌های غذایی بزرگ میان کوسه‌های سفید و مگالودون‌هاست.»
به عبارت دیگر، کوسه‌های سفید بزرگ برای تامین غذای مورد نیاز خود با مگالودون‌ها رقابت داشتند و این رقابت منجر به انقراض بزرگ‌ترین شکارچی تاریخ شده است. فعلا نمی‌دانیم که این رقابت دقیقا چه شکلی داشته و شدت آن چقدر بوده است، اما این مطالعه نشان می‌دهد که بررسی ایزوتوپ‌های زینک می‌تواند روش خوبی برای این تحقیقات باشد.
محققان معمولا برای بررسی ایزوتوپ‌ها به سراغ مواد ارگانیک از جمله ایزوتوپ نیتروژن در پروتئین استخوان‌ها می‌روند. اما مشکل اینجاست که استخوان بسیار کمی در بدن کوسه‌ها یافت می‌شود. افزون بر این، تنها شواهدی که از وجود مگالودون‌ها وجود دارد، مربوط به دندان یا چند مهره از آن‌هاست. از سوی دیگر، با توجه به عمر چند میلیون ساله این فسیل‌ها، تمام مواد ارگانیک جای خود را به مواد معدنی داده یا چنان تخریب شده‌اند که دیگر قابل بررسی نیستند. در نتیجه، محققان برای این مطالعه ایزوتوپ زینک را انتخاب کردند.
