اگر از طعم آن بگذریم، نوشیدن آب باران همیشه نمایانگر یک حس شاعرانه یا وجود پیوندی خاص با طبیعت را در ذهن متبادر می‌ساخته است. با این وجود طبق مطالعه جدید دانشمندان، نوشیدن آب باران حتی در دور افتاده‌ترین نقاط زمین می‌تواند برای سلامتی مضر باشد و بهتر است که همگی این عادت را کنار بگذاریم، البته این پرهیز شاید برای شهرنشینان ساده باشد اما وضعیت را برای بسیاری از مردم دنیا که بارش باران تنها منبع آبی آنها به شمار می‌رود را دشوارتر خواهد کرد.
طبق پژوهش جدید محققان دانشگاه استکهلم و موسسه فناوری فدرال زوریخ، آب باران محتوی ترکیبات شیمیایی PFAS است، ترکیباتی ساخته دست بشر که در طیف وسیعی از محصولات مصرفی و صنعتی مورد استفاده قرار می‌گیرند.
گفتنی است ترکیبات PFAS همچنین تحت نام «مواد شیمیایی ماندگار» هم شناخته می‌شوند چرا که این مواد به شکل طبیعی در محیط زیست تجزیه نمی‌شوند. پژوهش مورد بحث نیز نشان داده که مواد مذکور به شکل جهانی در جو زمین گسترش یافته‌اند و اکنون حتی در باران یا برف دورترین نقاط زمین نیز موجود هستند.
اطلاعات تکمیلی از مواد شیمیایی ماندگار و تاثیرات آن بر آب باران
یکی از مهم‌ترین علل گسترش مواد شیمیایی ماندگار، بی‌توجهی به راهنمای شاخص ایجاد شده برای PFAS موجود در آب آشامیدنی، مجاری آبی سطحی و خاک ظرف 2 دهه اخیر بوده است.
همان‌طور که پیش‌تر نیز ذکر شد این مواد شیمیایی خطرات بسیاری را برای سلامتی انسان در پی دارند و طبق اعلام مرکز پیشگری و کنترل بیماری‌های آمریکا، قرار گرفتن در معرض این مواد شیمیایی می‌تواند خطر ابتلا به سرطان، آسیب‌های کبدی، مشکلات باروری، آسم، اختلالات تیروئیدی و مشکلات رفتاری در کودکان را افزایش دهد.
علت این امر نیز به خاطر وجود ترکیبات فلوئور (Fluorine) در این مواد است، این ترکیبات در ساخت پلاستیک‌های مورد نیاز برای تفلون به کار می‌روند و یا به صورت فلوئورید سدیم در حشره‌کش‌ها و بسیاری از محصولات دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند و علاوه بر زیان‌های ذکر شده همچنین قادرند برای زنان باردار مشکل ایجاد کنند، سطح کلسترول را بالا ببرند و سیستم ایمنی را مختل کنند.
در پایان بد نیست به گفته دکتر «جین مونکه» مدیر بنیاد بسته‌بندی مواد خوراکی سوئیس هم اشاره شود که عقیده دارد مسئولیت و هزینه برطرف‌سازی این اوضاع خطیر به گردن صنایع بزرگی است که این مواد را مورد استفاده قرار می‌دهند، به عقیده وی حالا زمان اقدام است.
