بله درست است، در دهه ۹۰ میلادی همکاری مرسدس بنز (دایملر بنز AG آن زمان) و پورشه منجر به تولید سدان اسپرت ۵۰۰ E شد. پورشه برای گرامیداشت سیامین سالگرد تولید این خودرو نگاهی به فرایند توسعه آن داشته است.
برونو ساکو به عنوان یکی از مشهورترین طراحان دنیای خودرو مسئول شکلدهی به ۵۰۰ E بوده است. واقعاً هم طراحی خودرو جلوتر از زمان خود نشان میدهد. علیرغم چسبیده شدن نشان مرسدس به کاپوت بسیاری از عناصر طراحی همچون سپرها، چراغهای جلو و عقب یکپارچگی بیشتری با بدنه داشتهاند. همین ریزهکاریها باعث ایجاد ضریب درگ ۰.۲۶ شده که ۵۰۰ E را به یکی از آئرودینامیک ترین سدان های موجود بدل کرده است.
مرسدس برای زیر پوست خودرو از پورشه کمک گرفت تا آنها محفظه پیشرانه را باز مهندسی کرده و فضا را برای استفاده از پیشرانه ۸ سیلندر ۵۰۰ SL فراهم کنند. در آن زمان خودرو برای پیشرانههای کوچکتر و کممصرفتر طراحی شده بود اما طرفداران دنیای خودرو میدانند که ۵۰۰ E و ۵۰۰ SL در واقع از نسخه دگرگون شده پیشرانه بکار رفته در سائوبر C9 پیروز در مسابقات لمانز استفاده کردهاند.
اما بد نیست اشارهای به بدنه خودرو داشته باشیم که توسط پورشه ساخته شد. قوسهای گلگیر پهنتر باعث شدند قطعات سیستم تعلیق متعلق به ۵۰۰ SL و SEL پنهان شوند و خب این به معنی عدم هماهنگی ۵۰۰ E با خط تولید فعلی بود. خوشبختانه پورشه دوباره وارد بازی شد و از کارخانه Reutter خود برای تولید این خودرو با ظرفیت ۲۰ دستگاه در روز استفاده کرد.
علیرغم رقابتهای همیشگی، همکاری مرسدس بنز و پورشه جزو بهترین همکاریهای تاریخ صنعت خودرو بوده است. نتیجه نهایی این همکاری نیز تولید یکی از بهترین سدان های تاریخ میباشد.