جدال خوش قامتان: رویارویی اشکودا کودیاک برابر مزدا CX-9

فهرست مطالب

شاید برخی از شما همراهان همیشگی مجله میدونی نیز مانند بنده با شنیدن نام اشکودا، حال و هوای مسابقات دوچرخه‌سواری توردوفرانس در ذهن و روحتان زنده شود، چراکه در بسیاری از مسابقات بین‌المللی دوچرخه‌سواری، خودرویی از دیار جمهوری چک و به‌ویژه گل سرسبد کارخانه‌های خودروسازی آن کشور، شرکت اشکودا وجود دارد که وظیفه حمل لوازم مورد نیاز رقابت کنندگان را برعهده داشته باشد. اگرچه اشکودا در زیر سایه یک بزرگتر به نام فولکس‌واگن روزگار را سپری می‌کند و درواقع تا چند صباحی قبل می‌شد این‌طور بیان نمود که نان به نام پدر می‌خورد و خودش فاقد استقلال کافی است اما به‌تازگی با ارائه محصولات جدید ثابت کرده که خود را از فضل پدرش بی‌حاصل نموده و عزمش را برای جذب هرچه بیشتر مشتریان به سمت تولیدات جدید، جزم نموده است. درواقع اشکودا می‌خواهد زیر سایه فولکس‌واگن باشد اما به‌عنوان یک برند مستقل در دنیا شناخته شود نه به‌عنوان زیرمجموعه خودروساز آلمانی. یکی از محصولات نسبتاً تازه و زیبای این شرکت شاسی‌بلند هفت نفره کودیاک است که سال گذشته در طی یک رویداد رسانه‌ای رونمایی شد و امروز می‌خواهیم تا توانمندی‌های آن را در مقابل یک ژاپنی درشت اندام و خوش‌نام یعنی مزدا CX-9 بسنجیم. از این روی با ما همراه باشید تا بنگریم هرکدام از این پهلوانان در میدان نبرد، چند مرده حلاج هستند.

اقتصاد و امکانات:

گونه‌ای از CX-9 که در این تست مورد بررسی قرار می‌دهیم به CX-9 تورینگ شهرت داشته و نسبت به مدل پایه اصطلاحاً یک پله بالاتر جای گرفته است. ارزش این خودرو در نمونه دیفرانسیل جلو معادل ۴۸,۸۹۰ دلار استرالیا بوده و اگر معمولاً مسیرتان به‌سوی کوه و بیابان کج می‌شود اولاً توصیه می‌کنیم که یک نیسان پاترول محصول پارس‌خودرو تهیه کنید یا به سراغ تویوتا هایلوکس بروید اما حالا که مرغتان یک پا دارد و CX-9 انتخاب اول و آخرتان است می‌توانید نسخه مجهز به سیستم دو دیفرانسیل یا همان چهارچرخ متحرک (AWD) را برگزینید، البته به این شرط که رقمی معادل ۵۲,۸۹۰ دلار استرالیا در حساب بانکی‌تان موجود باشد.

در نقطه مقابل این سامورایی، شوالیه‌ای از قاره سبز قرار دارد که یکه و تنهاست و فقط در یک نسخه چهارچرخ متحرک آن‌هم با ارزشی معادل ۴۲,۹۹۰ دلار استرالیا به سوی بازار روانه گشته است. البته با پرداخت حدود ۵۹۰۰ دلار بیشتر، امکان بهره بردن از آپشن‌ها و امکانات گسترده‌تر در این خودرو برای سرنشینان فراهم خواهد بود. آن دسته از امکاناتی که در بروشور تبلیغاتی هر دو خودرو یکسان به نظر می‌رسند، به شرح ذیل هستند: صفحه نمایشگر لمسی هشت اینچی، سیستم ناوبری ماهواره‌ای، پورت USB، تلفن بلوتوثی، دوربین دید عقب، ترمز خودکار در مواقع اضطراری و بالاخره چراغ‌های جلو از نوع LED.

اما تجهیزاتی که مزدا CX-9 تورینگ آنها را به انحصار خود درآورده است شامل سه عدد پورت USB، سیستم کنترل دمای ردیف وسط به‌صورت جداگانه، صندلی‌های ردیف جلو چرمی با قابلیت تنظیم به‌صورت الکترونیکی و گرم شوندگی، سیستم نمایشگر نقاط کور به همراه هشدار ترافیک پشت سر برای کمک به جلوگیری از برخورد با خودروهای متوقف شده به هنگام پارک اتومبیل، است.

در آن سو اشکودا کودیاک بدون بهره‌گیری از پکیج سفارشی، امکانات ذیل را به طور استاندارد در خود جای داده است: نرم‌افزار اپل کارپلی و اندروید اتو، صندلی‌ها از جنس آلکانترا، چراغ‌های داخلی LED، ریموت کنترل مجهز به حسگر مجاورت (proximity)، درب محفظه حمل بار با قابلیت بازوبسته شدن به‌صورت الکترونیکی، چراغ‌های جلوی تطبیق‌پذیر، رینگ‌های ۱۹ اینچی (مزدا ۱۸ اینچی) و کروز کنترل هدایت یافته به‌وسیله رادار که قابلیت تشخیص میزان سرعت اتومبیل جلویی را فراهم می‌آورد.

همچنین بسته امکانات سفارشی که شامل تجهیزات ذیل می‌شود نیز قابلیت الصاق به مجموعه تجهیزات استاندارد این خودرو را داراست. دامپرهای تنظیم شونده به‌منظور تغییر سفتی و نرمی سواری، سیستم کمکی مسیر، نمایشگر نقاط کور، سیستم صوتی کانتون مجهز به ده اسپیکر، دوربین ۳۶۰ درجه، اتوپارک، بازوبسته شدن درب محفظه بار با اشاره پا، سیستم معاونت در ترافیک پرازدحام، سیستم تماس در شرایط اضطراری، هشدار ترافیک پشت سر و آینه‌های جانبی تاشونده خودکار.

نوع طراحی اتاق نشیمن (کابین) خودروها:

هر دو خودرو از طراحی بسیار خوب فضای داخلی کابین به‌ویژه در قسمت داشبورد بهره می‌برند، تاحدی که حرفی در مقابل اتاق خودروهای لوکس برای گفتن خواهند داشت.

تک‌تک ذرات تشکیل دهنده داشبورد رایحه خوش فولکس‌واگن را به مشام می‌رساند، از طرح‌بندی زیبا و با سلیقه آن گرفته تا صفحه نمایشگر لمسی فوق مدرن و متریال باکیفیت استفاده شده در نمای روبروی کابین، غربیلک فرمان دوست‌داشتنی، صفحات ضربه‌گیر فولادی، سرعت‌سنج دیجیتال، نورپردازی به رنگ سبز چشم‌نواز و بسیاری از تنظیمات مخصوص حرکت در مسیرهای آفرود و محیط‌های مختلف درون سیستم اطلاعات سرگرمی، همه و همه کیفیت بالایی را برای مالکان کودیاک به ارمغان می‌آورد. وجود چتر درون پنل درب‌های جلو و استفاده از قطعه پلاستیکی نرم لای درب‌ها جهت جلوگیری از آسیب رسیدن به انتهای آنها به هنگام باز نمودن را بایستی به لیست خصوصیات هوشمندانه اشکودا اضافه نماییم. البته مواردی همچون عدم وجود صندلی قابل تنظیم الکتریکی و تریم براق با ظاهری چوبی که درواقع از جنس پلاستیک ساخته شده، کمی دلسردکننده هستند.

کابین مزدا ازهرجهت بهتر، زیباتر و لوکس‌تر به نظر می‌رسد. اگرچه نمایشگر شناور مزدا کمی قدیمی‌تر جلوه می‌کند اما موس چرخانی که برای کار با آن در کنسول میانی تعبیه شده، مانند BMW idrive، حس فوق‌العاده‌ای را به کاربر منتقل می‌نماید. صندلی‌ها از جنس چرم انعطاف‌پذیر بوده و دوخت زیبایی دارند؛ کنسول عظیم در وسط و تکیه‌گاه دست نسبتاً بزرگ روی درب‌ها، احساس شکوه و جلال را به روحتان منعکس می‌نماید. همچنین صندلی‌ها برقی بوده و از حالت گرم شوندگی نیز برخوردارند. فضای کافی، پنل درب‌های شکیل و درب داشبورد باکیفیت نیز جزو نقاط قوت کابین CX-9 قلمداد می‌شوند. فقدان سرعت‌سنج دیجیتال و نورپردازی ضعیف‌تر کابین مزدا نسبت به اشکودا را نیز می‌توان جزو لیست بدها بر روی تخته سیاه کلاس CX-9 یادداشت نمود. صندلی‌های ردیف دوم در هر دو خودرو قابلیت جابجایی داشته و فضای کافی را برای آسایش سرنشینان این بخش فراهم نموده‌اند. در ردیف دوم اشکودا علاوه بر فضای بسیار مناسب تجهیزاتی نظیر شیشه‌های اتوماتیک، تلق دودی به‌منظور کاهش اشعه آفتاب، نگه‌دارنده تبلت با ۱۲ سوکت، چراغ مطالعه LED، محل قراردادن کت بر روی ستون B، صندلی‌های تاشونده با درجه تفکیک ۴۰:۲۰:۴۰ و تکیه‌گاه دست تاشو با قابلیت جایگیری فنجان، بر راحتی هرچه بیشتر سرنشینان تأکید دارند.

مزدا از فاصله محوری بیشتر خود برای گسترش فضای کابین استفاده نموده است که البته این فضای گسترده، بیشتر در ردیف سوم مشهود بوده تا ردیف دوم. اشکودا باوجود قد کوتاه‌تر، به اندازه ۳۷ میلی‌متر فضای سر بیشتری در اختیار سرنشینان ردیف دوم قرار می‌دهد. همانند اشکودا، صندلی‌های ردیف دوم مزدا نیز قابل جابجایی و خم شدن هستند و اگرچه کاملاً تخت و فاقد گودی به نظر می‌آیند اما بسیار راحت و خوش نشست هستند. در کابین مزدا خبری از تلق دودی رنگ نیست اما در عوض آن از تکیه‌گاه دست تاشونده دارای یک جفت پورت USB و محل ویژه قرارگیری نقشه برخوردار شده است. ویژگی خوشایند دیگری که در ردیف دوم مزدا به چشم می‌خورد، تنظیم دمای هوا از طریق دکمه‌های تعبیه شده در بالای هواکش‌های مرکزی ردیف وسط است که به‌ویژه برای کودکان می‌تواند جذاب باشد.

ردیف سوم جایی است که مزدا در آن برتری دارد. این بخش از اشکودا بیشتر مناسب کودکان است مگر آنکه با به جلو بردن صندلی‌های ردیف دوم فضای پای بیشتری را به این قسمت اختصاص دهیم. همچنین نوع صندلی و تکیه‌گاه سر در ردیف سوم مزدا از تمام جوانب نسبت به اشکودا برتری دارد. زمان جای دادن بار که می‌رسد، مالک اشکودا به انتخاب خودش افتخار خواهد کرد چراکه با قرار داشتن هر سه ردیف در جای خودشان فضای بار اشکودا برابر ۲۷۰ لیتر می‌شود که حدود ۴۰ لیتر از مزدا بیشتر است. البته با خواباندن صندلی‌های ردیف سوم هر دو خودرو حجم بسیار مناسبی از فضا را به قسمت بار اختصاص خواهند داد که برای خانواده‌های خوش مسافرت کاملاً کافی به نظر می‌رسد.

در نهایت اگر بخواهیم کابین برتر را انتخاب نماییم، بایستی مدال برنده این بخش را بر گردن مزدا بیاویزیم اگرچه که هوشمندی و امکانات اشکودا نیز ما را کاملاً مجذوب خودش نموده است.

ز نیرو بود مرد را راستی:

وقتش رسیده است که به سراغ اصل مطلب برویم و اصل مطلب در محافل خودرویی نه صحبت درباره ازدواج دو جوان، بلکه بحث درباره منابع قدرت است. هر دو خودرو از پیشرانه‌های چهار سیلندر توربوشارژ بنزینی تغذیه می‌شوند اما طبق اعلام مسئولین شرکت اشکودا موتور دیزلی ۱۴۰TDI از اواخر امسال برای کودیاک در دسترس خواهد بود.

کودیاک از موتور ۲ لیتری موسوم به ۱۳۲TSI که در فولکس‌واگن پاسات نیز به کار گماشته شده، نیرو می‌گیرد. این پیشرانه قادر است تا قدرتی برابر ۱۷۷ اسب بخار را با گشتاور ۳۲۰Nm در هم آمیزد و در اختیار جعبه‌دنده قرار دهد. آن سوی میدان مزدا به موتور ۲.۵ لیتری بنزینی که قادر به تولید توانی معادل با ۲۲۸ اسب بخار و گشتاور هیجان‌انگیز ۴۲۰ نیوتن-متر است، افتخار می‌کند.

ارتفاع کوتاه‌تر به همراه ۲۰۰ کیلوگرم وزن کمتر موجب بهبود نسبت توان به وزن اشکودا در مقابل مزدا می‌شود، همچنین در تست درگ ۰-۱۰۰ نیز اشکودا با اختلاف اندک از مزدا شکست می‌خورد. رکورد اشکودا در این قسمت بازه زمانی ۸.۲ ثانیه را نشان می‌دهد. (متأسفانه به زمان دقیق مزدا در این مقاله اشاره‌ای نشده است) همان‌طور که انتظار می‌رود اشکودا به خاطر حجم کمتر موتور و وزن سبکتر خودرو، مصرف سوخت پایین‌تری نیز دارد و طبق ادعای شرکت‌های سازنده میزان مصرف کودیاک و CX-9 به ترتیب برابر با ۷.۶ و ۸.۸ لیتر بر صد کیلومتر است که با نرخ به دست آمده در آزمایش ما کمی تفاوت دارد. رقم به دست آمده توسط تیم ما معادل ۸.۴ واحد برای اشکودا و ۱۰.۱ نیز برای مزدا است با این تفاوت که سوخت مورد نیاز اشکودا کیفیت بالاتری داشته و طبیعتاً گرانتر است. وظیفه انتقال قدرت در مزدا به یک گیربکس شش سرعته اتوماتیک معمولی (دارای مبدل گشتاور) محول شده و این در حالی است که کودیاک به گیربکس اتوماتیک هفت سرعته DSG مسلح به کلاچ دوبل، مجهز شده است. اشکودا مجهز به سیستم خاموش نمودن موتور در ترافیک با فشردن میدونی ترمز و شروع به کار آن از طریق فشردن میدونی گاز است.

از دیگر ترفندهای هوشمندانه اشکودا که در کودیاک بکار گرفته شده است می‌توان به قطع پاشش سوخت از طریق انژکتورها در حالت اکو، زمانی که در سرعت بالاتر از ۲۰km/h راننده پایش را از روی میدونی گاز برمی‌دارد، اشاره نمود. این یعنی خودرو در حالت مذکور هیچ سوختی مصرف نمی‌کند بلکه از اینرسی حرکتی خود برای تداوم طی مسیر بهره می‌برد. سیستم AWD نیز برای هردو اتومبیل در دسترس است که به‌منظور حرکت در مسیرهای ناهموار و لغزنده از کارایی مطلوبی برخوردار است و میزان چسبندگی در سر پیچ‌ها را نیز به حد رضایت بخشی ارتقا می‌دهد. سیستم i-ACTIV AWD مزدا و سیستم مشابه در اشکودا به طور پیش‌فرض نیرو را به سمت چرخ‌های جلو روانه می‌سازند تا زمانی که سنسورهای مربوطه شرایط را جور دیگری جلوه دهند که آنگاه برای تسهیل حرکت خودرو، نیروی پیشرانه با نسبت ثابت اندازه‌گیری شده توسط یونیت کنترل و از طریق گاردان، کلاچ الکترونیکی و دیفرانسیل عقب، به سوی چرخ‌های پشتی روانه می‌شود.

در بخش قوای محرکه علی‌رغم عملکرد مناسب کودیاک با توجه به وزن کمتر آن، اما این بار نیز بایستی در برابر مزدا به نشانه تأیید سر تکان دهیم؛ البته امیدواریم این پیشرانه در مدل‌های کوچک‌تر نظیر CX-5 به کار گرفته شود تا عملکرد فوق‌العاده آن بیش از پیش برای همگان تجلی یابد. نکته دیگر اینکه اگر چندان سراغ مسیرهای غیرمتعارف را نمی‌گیرید پس نیاز به پرداخت مبلغ ۴۰۰۰ دلار بیشتر برای سیستم AWD مزدا چندان ضروری به نظر نمی‌رسد.

سواری و هندلینگ: نشستن پشت فرمان مزدا CX-9 حس بزرگی و شکوه کاذبی را در دل رقم میزند که اصلاً منعکس‌کننده دنیای واقعی نیست و باید مواظب بود تا این صعود به هبوط منجر نشود. غربیلک فرمان در هنگام دور زدن اندکی مقاومت از خود نشان می‌دهد، به لطف موقعیت مناسب صندلی راننده علیرغم کاپوت بزرگ و شعاع ۱۱.۸ متری مورد نیاز برای دور زدن این خودرو، هنوز هم رانندگی با آن نسبتاً سهل است.

رینگ‌های کوچکتر در معیت تایرهای بزرگتر، زوج کاربلدی تشکیل داده‌اند که قادر است دست‌اندازهای جاده را در کمال آرامش جذب نماید. همچنین CX-9 خوش‌هیکل کنترل بدنه و هندلینگ مناسبی را از خود به نمایش می‌گذارد که منجر به ترشح رایحه خوش مورد اعتماد بودن در مسیرهای سخت از این خودرو می‌شود. درزمینهٔ سروصدای اضافه، مزدا از هرگونه اتهامی مبراست، منتهی اندکی صدای تایر و وزش باد می‌تواند کابین را تحت تأثیر قرار دهد. خلاصه کلام اینکه محمل مزدا در راحتی و آرامش می‌تواند به معشوق دیرینتان بدل گردد و کمال آسایش را برای سرنشینان خود به ارمغان بیاورد.

در طرف دیگر سواری کودیاک به‌واسطه سیستم فرمان خوب و کنترل مناسب بدنه به همراه شاسی قرص و محکم آن، چابک‌تر و سبکتر به نظر می‌رسد. برنامه‌های متفاوت رانندگی قادرند تا میزان سفتی فرمان، ارتفاع خودرو و سایر موارد را به‌منظور تطبیق هرچه بیشتر خودرو با شرایط مسیر و نحوه رانندگی تنظیم نمایند. البته این را نیز می‌پذیریم که رینگ‌های ۱۹ اینچی کمی کار را هنگام گذر از روی ناهمواری‌های تیزتر سخت نموده و مقدار ارتعاش و صدای بیشتری از ناحیه جاده نسبت به مزدا، در کابین احساس می‌شود.

در پایان این بخش بایستی به این نکات توجه نماییم که اشکودا سواری چابک‌تری داشته و بیشتر به کار افراد ماجراجو می‌آید؛ همچنین استرس کمتری نیز به راننده منتقل می‌کند. مزدا نیز اگرچه کمی تنبل به نظر می‌آید اما چندان هم برای یک خودروی ۵.۱ متری بد نیست و در عوض جذب شگفت‌انگیز ناهمواری‌های مسیر و آسایش بی‌نظیر کابین، می‌تواند نگاه‌ها را به سوی این خودروی ژاپنی بازگرداند.

و اما رستگاری ازآنچه کسی می‌شود؟ اگرچه مزدا برنده این رقابت است اما ما سرسختانه طرفدار کودیاک هستیم. اشکودا کودیاک یک حریف هوشمند است که بالاتر از وزن خود کشتی می‌گیرد و محبوبیت بالایی نیز در میان اقشار مختلف پیدا کرده است. کودیاک برای خانواده‌های کم‌جمعیت‌تر مناسب بوده و از نظر ادراک، طراحی و سطح تکنولوژی می‌تواند در رتبه‌های بالای لیست قرار بگیرد. با این همه مزدا CX-9 مجموعهٔ متقاعدکننده‌تری به نظر می‌رسد؛ چه از نظر مجلل بودن، جادار و آرام‌بخش بودن کابین و یا قابلیت‌های اصلاح‌شده دینامیکی. همچنین نباید از تناسب کافی این خودرو با کاربردهای گردشگری صرف‌نظر نمود. در ضمن اگر به طور مداوم از صندلی‌های ردیف سوم استفاده می‌کنید، پس مزدا CX-9 محبوب دل شما خواهد بود.