هوندا یک پیکآپ عالی ساخته است اما مطلوبیت چندانی ندارد
– کلیولند اوهایو
هوندا ریجلاین در میان پیکآپهای متوسط مانند یک گوسفند سیاه به نظر میرسد درحالیکه در نمونهٔ مورد آزمایش ما که از نوع Black Edition است، این امر به معنای واقعی کلمه حس میشود! ریجلاین نه مانند پیکآپهای دیگر به نظر میرسد و نه مانند دیگر پیکآپها ساخته شده است درحالیکه ویژگیهایی دارد که در دیگر پیکآپها یافت نمیشوند. بااینحال، ریجلاین هنوز هم یک وانت عالی با توانایی، عملکرد و کارایی مناسب برای اکثر خریداران است.
محاسن
یک پیکآپ درست: ریجلاین در نگاه اول یک وانت به نظر میرسد اما این یک وانت واقعی نیست چراکه در ساختار خود قطعات مشترک فراوانی با کراساوور پایلوت دارد. البته این درست است که ساختار سنتی بدنه روی شاسی که در بسیاری از وانتها بکار میرود برای حمل بار مناسبتر است اما بااینحال ریجلاین با اینکه ساختاری شبیه به کراساوورها دارد، اما وانت ناتوانی نیست. این فقط یک پایلوت با فضای باری در عقب نیست. فریم و سیستم تعلیق ریجلاین هر دو بهطور قابلتوجه تقویت شدهاند و میتوان این تغییر را در سواری و ساختار خودرو احساس کرد. همچنین اعداد ظرفیت ریجلاین نیز نشان از تواناییهای بالای آن دارند بهگونهای که این پیکآپ ژاپنی میتواند تا ۲.۳ تن بار را بکسل کند که در میانهٔ رنج ظرفیت کشش رقبا قرار میگیرد. بعلاوه، ریجلاین میتواند تا حداکثر ۶۸۰ کیلوگرم بار را نیز حمل نماید که بهترین ظرفیت در کلاس خودش است.
سواری و هندلینگ مشابه کراساوورها: با توجه به اینکه ریجلاین برخلاف بسیاری از پیکآپها ساختاری یکپارچه دارد، سواری و هندلینگ آن بیشتر شبیه به خودروها یا حداقل کراساوورهای بزرگ است تا پیکآپها. همچنین هندلینگ این ماشین نیز به لطف تعلیق سفتتر و مرکز ثقل پایین تا حد زیادی مناسب و دقیق احساس میشود.
ویژگیهای هوشمندانهای که مفید هستند: هوندا ریجلاین دارای چهار ویژگی منحصربهفرد است که میتواند توجهات را بهسوی خود جلب کند. مفیدترین ویژگی این خودرو، باز شدن درِ قسمت بار از دو جهت است؛ یعنی این درب، هم در پایین و هم در سمت راننده لولا دارد درحالیکه یک محفظهٔ قفلدار ۲۰۰ لیتری هم در قسمت بار آن تعبیه شده است. این محفظهٔ بار بدون نیاز به نصب پوشش یا اتاقکی روی قسمت بار، فضای مناسب و امنی را جهت قرار دادن اشیاء ارائه میکند. ویژگی سوم، قابلیت تا شدن صندلیهای عقب ریجلاین با نسبت ۶۰/۴۰ است. این ویژگی، هنگامیکه صندلیها عقب باز هستند، فضای مناسبی جهت قرار دادن اشیاء در زیر آنها را ارائه میکند و هنگام تا کردن صندلیها نیز فضای بار درون کابینی این وانت را افزایش میدهد؛ و در آخر، سیستم Truck Bed Audio ریجلاین که در دیوارههای فضای بار تعبیه شده است، خروجیهایی را برای اتصال دستگاههای مختلف ارائه میکند.
مصرف سوخت فوقالعاده برای یک پیکآپ: مصرف سوخت ریجلاین برای این نسخهٔ چهارچرخ محرک در هر صد کیلومتر برابر با ۱۳ لیتر در شهر، ۹.۴ لیتر در بزرگراه و ۱۱.۲ لیتر سوخت در سیکل ترکیبی است. نکتهٔ جالب اینکه پیشرانهٔ این وانت از نوع ۳.۵ لیتری V6 است که ۲۸۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۵ نیوتن متر گشتاور تولید میکند؛ بنابراین هنگامیکه ریجلاین با رقبای مجهز به پیشرانههای V6 بنزینی مقایسه میشود، هیچ رقیبی نمیتواند چنین مصرف سوختی را ارائه کند. همچنین اگر نیازی به سیستم چهارچرخ محرک ندارید، میتوانید نسخهٔ دیفرانسیل جلو ریجلاین را خریداری کنید که در هر صد کیلومتر در شهر ۱۲.۴ لیتر، در بزرگراه ۹ لیتر و در سیکل ترکیبی ۱۰.۷ لیتر بنزین مصرف میکند. البته همچنان شورلت کلرادو و جیامسی کانیون با پیشرانهٔ ۲.۸ لیتری چهار سیلندر دیزل خود، برترین خودروها در زمینهٔ مصرف سوخت در بین پیکآپها هستند اما این دو وانت قیمت گرانتری دارند.
معایب
ظاهری بیحس و بیشباهت به یک پیکآپ: اگر شما یک وانت را برای انجام کارها و پروژههای مختلفی میخواهید، ریجلاین مناسب شما نیست. این وانت فاقد پوششهای محافظی است که در هر وانت دیگری وجود دارد و خطوط ساده و طراحی بیرونی نرم آن نیز بیشتر شبیه به یک هوندا آکورد است تا یک وانت غولپیکر. این نمونهٔ خاص مورد آزمایش ما هم توجه چندانی به این امر و ایجاد ظاهری گیرا و اثرگذار نداشته است. البته هوندا سعی داشته است در سری Black Edition شخصیت خاصی به ریجلاین ببخشد اما نه ابهت آنرا افزایش داده است و نه مانند نسخههای آفرود رقبا مانند شورلت کلرادو ZR2، تویوتا تاکوما TRD و نیسان فرونتیر Pro-4X، ظاهری خارج جادهای بدان بخشیده است.
سواری کم ارتفاع: زمانی که برای اولین بار با ریجلاین رانندگی کنید به این نقیصه پی خواهید برد. این خودرو ارتفاع کمی دارد. کمتر از آنچه که یک پیکآپ باید داشته باشد. فاصلهٔ هوندا ریجلاین از سطح زمین در نسخههای چهارچرخ محرک ۲۰ سانتیمتر و برای نمونههای دیفرانسیل جلو ۱۸.۵ سانتیمتر است درحالیکه سه رقیب عمدهٔ آن یعنی شورلت کلرادو، جیامسی کانیون و تویوتا تاکوما ارتفاع بیشتری دارند بهگونهای که کلرادو و کانیون ۲۰.۸ سانتیمتر و تاکوما ۲۳.۸ سانتیمتر از سطح زمین فاصله دارند. البته شاید تفاوت ۵ سانتیمتر در فاصله از سطح زمین چندان مهم به نظر نرسد اما هنگام کار در منطقهای کارگاهی یا جادههای خاکی، این فاصله بسیار اهمیت پیدا میکند چراکه مثلاً تاکوما یا کلرادو بدون صدمه از این مسیرها عبور میکنند درحالیکه رانندهٔ ریجلاین به دلیل برخورد زیر سپر با موانع یا سوراخ شدن لولههای زیرین خودرو با صورتحساب تعمیر سنگینی مواجه میشود.
قیمت بالا: ریجلاین وانت ارزانقیمتی نیست بهطوریکه قیمت تیپ پایهٔ RT این خودرو با انتقال قدرت دیفرانسیل جلو از ۲۹,۴۷۵ دلار آغاز میگردد درحالیکه قیمت تویوتا تاکوما از ۲۴,۳۲۰ دلار، شورلت کلرادو از ۲۰,۰۵۵ دلار، جیامسی کانیون از ۲۰,۹۴۰ دلار و نیسان فرونتیر از تنها ۱۸,۳۹۰ دلار آغاز میشود. علاوه بر این، هنگامیکه خواهان نسخهٔ چهارچرخ محرک و Black Edition ریجلاین، یعنی نمونهٔ مورد آزمایش ما باشید، قیمت آن به ۴۳,۷۷۰ دلار افزایش پیدا میکند که در این صورت تنها جیامسی کانیون دنالی که یک پیکآپ متوسط لوکس است، قیمت بیشتری از ریجلاین دارد. این در حالی است که ارزش فروش دستدوم ریجلاین نیز در پس تاکوما و کلرادو قرار دارد.
رقبا
شورولت کلرادو، جیامسی کانیون، نیسان فرونتیر، تویوتا تاکوما
مشخصات فنی
Honda Ridgeline Black Edition AWD | |
پیشرانه | ۳.۵ لیتری V6 |
قدرت | ۲۸۰ اسب بخار |
گشتاور | ۳۵۵ نیوتن متر |
گیربکس | ۶ سرعته اتوماتیک |
مصرف سوخت | ۱۱.۲ لیتر (ترکیبی) |
محور محرک | چهارچرخ |
وزن | ۲۰۵۰ کیلوگرم |
ظرفیت کشش | ۲۳۰۰ کیلوگرم |
ظرفیت بار | ۶۸۰ کیلوگرم |
ظرفیت سرنشین | ۵ نفر |
حجم صندوق بار | ۲۰۶ لیتر در کف قسمت بار |
قیمت پایه | ۲۹,۴۷۵ دلار |
قیمت تستشده | ۴۲,۸۷۰ دلار |
منبع: Motor1