بی ام و در راستای تولید خودروهای پایدار و بدون آلایندگی، به دنبال تغییر طراحی سلول باتری خودروی برقی است که این هدف احتمالا تا سال ۲۰۲۵ با تولید خودروی مجهز به باتری حالت جامد برآورده خواهد شد.
آیا فناوری باتری آخرین مرحله برای تولید خودروهای پایدار خواهد بود یا در نهایت جایگزین‌های دیگر از آن پیشی خواهد گرفت؟ در هر صورت، حجم وسیعی از تحقیقات انجام شده تا به امروز به این واقعیت اشاره دارد که ذخیره باتری کارآمدترین راه برای استفاده ساده از الکتریسیته جاری است، زیرا شامل تبدیل آن از یک حامل انرژی به حامل دیگر (به عنوان مثال، مانند هیدروژن) نیست.
به گزارش اتوکار، بی ام و در ماه سپتامبر با خبر تغییر در طراحی سلول باتری و افزایش ظرفیت تولید به این جریان پیوست. خودروساز آلمانی مرکز صلاحیت سلول باتری را در سال ۲۰۱۹ در مونیخ افتتاح کرد و در طول سال‌ها شبکه‌ای متشکل از ۳۰۰ شریک از شرکت‌ها گرفته تا دانشگاه‌ها را ایجاد کرده است. بی‌ام‌و برای نسل ششم باتری خود، هم قالب و هم ساختار شیمیایی آن را تغییر می‌دهد. در نتیجه چگالی انرژی حجمی (میزان انرژی فشرده شده در یک فضای معین) را تا ۲۰ درصد و سرعت شارژ و ظرفیت پیمایش را ۳۰ درصد بهبود می‌بخشد.
تغییر در قالب شامل استفاده از سلول‌های استوانه‌ای به جای سلول‌های منشوری (مستطیلی شکل) و در دو طول متفاوت است، اما هر دو دارای قطر ۴۶ میلی‌متر هستند. سلول‌های جدید حاوی نیکل بیشتر و کبالت کمتری در کاتد (الکترود مثبت) نسبت به قبل و سیلیکون بیشتری در آند (الکترود منفی) هستند. سیلیکون بیشتر نشان‌دهنده‌ی شارژ سریع‌تر است. از آن‌جا که باتری‌های بی ام و همگی بخشی از سیستمهای پیشرانه ۸۰۰ ولتی خواهند بود، شاید تعجب‌آور نباشد که کلاس جدید باتری با کاهش ۳۰ درصدی زمان شارژ ۱۰ تا ۸۰ درصدی این کار را انجام دهد.
علاوه بر پیشرفت‌های معمول در ظرفیت و عملکرد، سلول‌ها باید به باتری‌های پایدارتر و شامل مواد خام بازیافتی منجر شوند. تامین‌کنندگان کبالت بازیافتی، لیتیوم و نیکل را در سلول‌ها قرار می‌دهند و آن‌ها را تنها با استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر می‌سازند. هدف کاهش تولید آلایندگی کربن در فرآیند تولید سلول تا ۶۰ درصد است. با توجه به بحث و جدل پیرامون مواد مورد استفاده در باتری‌های لیتیوم یونی، هدف نهایی استفاده از سلول‌های باتری کاملاً قابل بازیافت است.
هم‌اکنون بی‌ام‌و فقط اجازه استفاده از لیتیوم و کبالت گرفته شده از معادن تایید شده را می‌دهد و قول داده است که رویکردی غیر محرمانه در روش‌های استخراج مورد استفاده در تولید باتری‌های خود داشته باشد.
خبر خوب برای شکاکان این است که انجام این کار از نقطه نظر امنیت انرژی یک مزیت تجاری دارد؛ بنابراین انگیزه‌های زیادی برای این کار وجود دارد. دستاوردهای بیشتر در اثربخشی هزینه در این واقعیت نهفته است که سلول‌ها آسان‌تر و سریع‌تر ساخته می‌شوند. توسعه شبکه‌ای معتبر از منابع باید از پایان یافتن منابع به دلایل جغرافیایی یا سیاسی جلوگیری کند.
آخرین نسل از باتری‌های خودروی برقی را می‌توان با استفاده از فسفات آهن لیتیوم (لیتیوم فرو فسفات یا LFP) تولید کرد و به طور کلی از شر کبالت و نیکل خلاص شد. LFP معمولاً برای باتری محصولات تفریحی (مانند ون‌های کمپر و سیستمهای خورشیدی خانگی خارج از شبکه توزیع برق) استفاده می‌شود. از مزایای آن می‌توان به راندمان شارژ و دشارژ بالا، ایمنی، عمر طولانی و مضر نبودن چرخه شارژ عمیق اشاره کرد. فراتر از آن، ما باید قبل از سال ۲۰۲۵ شاهد خودروی آزمایشی بی‌ام‌و مجهز به باتری حالت جامد در سطح توسعه باشیم و انتظار می‌رود این محصول تا سال ۲۰۳۰ به مرحله تولید نهایی برسد.
