نام و نشان شرکت خودروسازی بوگاتی برای هم‌نسل‌های ما با محصول افسانه‌ای بوگاتی ویرون گره خورده است چراکه با تولد ویرون به‌عنوان تک محصول این کارخانه فرانسوی، معیارهای تازه‌ای از سرعت و قدرت در دنیای خودرو شکل گرفت. با این وجود، در دفتر تاریخ شرکت خودروسازی بوگاتی برگ‌های درخشان فراوانی دیده می‌شود که بیشتر آن‌ها به سال‌های میانی دو جنگ اول و دوم جهانی بازمی‌گردد.
شرکت خودروسازی بوگاتی هیچ‌گاه نتوانست بعد از جنگ جهانی دوم به سال‌های درخشان خود در قبل از این دوران باز گردد و چند سال بعد از آن این شرکت به‌طور کامل تعطیل شد. اما این پایان کار شرکت بوگاتی نبود، چراکه یاد پیروزی‌های شیرین بوگاتی در مسابقات اتومبیل‌سواری و خاطرات لذت‌بخش سواری این محصول همچنان در ذهن و خاطره مردم اروپا و جهان و زنده بود. به همین دلیل، وسوسه احیای دوباره نام و نشان بوگاتی محرکی شد تا این نام بعد از ۳۰ سال دوباره جان گرفته و بر پیشانی محصولات سوپر اسپرت تازه‌ای بدرخشد. با این حال، تولید خودروی سوپر اسپرت و با عملکردهای خاص چیزی نیست که از عهده هر کسی برآید.
شرکت جدید بوگاتی نیز نتوانست بر مشکلات مالی تولید محصول سوپر اسپرت غلبه کند و در آخر نام و نشان بوگاتی افسانه‌ای در دستان گروه فولکس‌واگن آرام گرفت. فردیناند پیچ، مدیرعامل وقت گروه فولکس‌واگن در راستای توسعه سبد محصولات این گروه، سه شرکت خودروسازی لامبورگینی، بنتلی و بوگاتی را در سال ۱۹۹۸ خریداری کرد و به زیرمجموعه گروه فولکس‌واگن افزود. با این کار، فولکس‌واگن خود را وارد عرصه طراحی و تولید خودروهای سوپراسپرت، لوکس و خاص کرد که دیگر از قواعد و توانمندی ویژه گروه فولکس‌واگن در تولید انبوه تبعیت نمی‌کردند. با این حال، گروه فولکس‌واگن به خوبی از پس مدیریت طراحی، تولید و فروش این شرکت‌ها برآمد و توانست دوران جدیدی برای هر سه شرکت، ایتالیایی، انگلیسی و فرانسوی رقم بزند. دوران جدیدی که می‌تواند به‌راحتی و بعد از گذشت چند دهه تمام تاریخ یک شرکت خودروسازی را تحت‌الشعاع خود قرار دهد. در این بین، شرکت خودروسازی بوگاتی از جایگاه ویژه‌تری نسبت به دو شرکت دیگر برخوردار است، چراکه نگاه گروه فولکس‌واگن به این زیرشاخه خود اقتصادی نبوده و از شیره جان خود آن را تغذیه می‌کند.
دوران پر افتخار شرکت خودروسازی بوگاتی شهر مولشیم فرانسه در سال ۱۹۰۹ شاهد راه‌اندازی کارخانه ساخت خودرویی بود که به دست اتوره بوگاتی پایه‌گذاری شده بود. خانواده اتوره در هنر و طراحی صنعتی ید طولایی داشت و اتوره نیز از ارثیه خانوادگی بی‌بهره نبود و خود در طراحی و تولید متخصص بود. بنابراین بوگاتی کار خود را با ساخت خودروهای سفارشی شروع کرد و محصولات آن به‌زودی در طراحی و عملکرد شهرت پیدا کردند. بوگاتی در سال ۱۹۱۰ اولین محصول خود، تیپ ۱۰، با یک موتور چهار سیلندر ۱.۳ لیتر را به دنیا معرفی کرد و موفق به کسب مقام دوم مسابقات جایزه بزرگ فرانسه در سال ۱۹۱۱ شد. محصول بعدی بوگاتی نیز یک خودروی چهار سیلندر با حجم موتور ۵ لیتر و توان ۱۰۰ اسب بخار بود که در ۱۹۱۲ وارد بازار شد. بعد از آن و در سال ۱۹۱۳ بوگاتی خودروی دیگری تولید کرد که بیشتر از هر محصول دیگری بوگاتی فروش داشت. پژو به‌به یک خودروی کوچک با موتور ۸۵۰ سی‌سی بود که بوگاتی در ابتدا آن را برای بازار آلمان و تولید توسط شرکت آلمانی واندرر طراحی کرده بود اما پژو مجوز تولید آن را از بوگاتی گرفت و چند هزار دستگاه از آن را تا ۱۹۱۶ روانه بازار کرد.
در سال ۱۹۱۴، بوگاتی موتور چهار سیلندر خود را به یک موتور شانزده سوپاپ ارتقا داد و نوع خاصی از محصول تیپ ۱۳ خود را معرفی کرد. این خودرو در قبل از جنگ جهانی اولی موفقیت‌های زیادی به دست آورد و بعدها تا سال ۱۹۲۶، مدل‌های دیگر بوگاتی، تیپ ۱۵، ۱۷، ۲۲ و ۲۳، بر اساس تغییر بر روی همین محصول وارد بازار شدند. در خلال جنگ جهانی اول، اتوره بوگاتی به تولید موتورهای هواپیما برای ارتش فرانسه و آمریکا روی آورد و توانست با سرمایه‌ای که از این راه به دست آورده بود کارخانه مولشیم خود را بعد از جنگ توسعه دهد.
اتوره بوگاتی با ساخت تیپ ۲۹/۳۰ به‌عنوان اولین خودروی هشت سیلندر خود در سال ۱۹۲۲، دوران موفقیت بعد از جنگ را آغاز کرد. این خودروی دو لیتری به شکلی طراحی شده بود که هر سیلندر آن سه سوپاپ در بالای خود داشت و حداکثر توان آن ۸۰ اسب بخار بود. بیش از ۶۰۰ دستگاه از این محصول تا ۱۹۲۶ تولید شد و شرکت خودروسازی بوگاتی در فاصله بین دو جنگ جهانی موفقیت‌های بسیار زیادی با این خودرو به دست آورد. با این وجود دوران طلایی بوگاتی با عرضه محصول تیپ ۳۵ در ۱۹۲۴ آغاز شد. این محصول در بازه نزدیک به ده سال فعالیت خود بیش از دو هزار پیروزی برای بوگاتی به ارمغان آورد و لقب پرافتخارترین خودروی مسابقه تمامی ادوار را برای شرکت خودروسازی بوگاتی به ارمغان آورد. بوگاتی در فاصله ۱۹۲۴ تا ۱۹۳۱ توانست ۳۰۰ دستگاه از این محصول را روانه بازار کند. تیپ ۳۵ خودرویی بود که می‌توانست در هر دو جاده شهری و مسابقه‌ای حرکت کند. بعدها و در سال ۱۹۲۶، اتوره بوگاتی تیپ ۳۷ به‌عنوان نسخه کوچک‌تر ۳۵ را با یک موتور ۱.۵ لیتری تولید کرد تا افراد بیشتری توان خرید این محصول را داشته باشند.
اتوره بوگاتی از سال ۱۹۱۴ رؤیای ساخت مجلل‌ترین و بزرگ‌ترین خودروی لوکس جهان را در سر می‌پروراند و بالاخره در سال ۱۹۲۶ توانست با بوگاتی تیپ ۴۱ رویال به رؤیای خود جامه عمل بپوشاند. تیپ ۴۱ خودرویی هشت سیلندر با حجم موتور ۱۲.۷ لیتر و توان خروجی ۳۰۰ اسب بخار بود. با این حال، عرضه این محصول افسانه با بحران اقتصادی اوایل دهه ۱۹۳۰ هم‌زمان شد و شرکت بوگاتی نتوانست بیشتر از ۶ دستگاه از این خودروی گران‌قیمت را روانه بازار کند.
با این حال، شرکت بوگاتی تا آغاز جنگ دوم جهانی به روند تولید محصولات مناسب مسابقات اتومبیل‌رانی ادامه داد و مدل‌های مختلفی را به دنیا معرفی کرد. علاوه بر این، حضور شرکت خودروسازی بوگاتی و تیم بوگاتی در مسابقات جهانی نیز بسیار درخشان بود و این شرکت توانست در چهار مسابقه از پنج مسابقه اول جایزه بزرگ موناکو به مقام قهرمانی دست پیدا کند. بعد از آن، مشکلات مالی شرکت بوگاتی شروع شد و همین امر، اتوره بوگاتی را از دنیای طراحی خودرو دور کرد. با این وجود، جین بوگاتی، پسر اتوره که از مدت‌ها قبل در کنار پدر به طراحی و تولید خودرو پرداخته بود و در مقام مدیریت تیم مسابقه بوگاتی افتخارات زیادی برای این شرکت کسب کرده بود، جای پدر را گرفت.
چند روز قبل از شروع جنگ جهانی دوم، جین در هنگام تست یکی از مدل‌های تیپ ۵۷، دگر محصول موفق، پرفروش و پرافتخار بوگاتی، دچار حادثه شد و از دنیا رفت. با آغاز جنگ، نیروهای اشغالگر آلمان اتوره بوگاتی را مجبور کردند که کارخانه را به بهای ۱۵۰ میلیون فرانک فرانسه به آلمان واگذار کند تا از آن برای ساخت ادوات جنگی استفاده کنند. بعد از جنگ، اتوره بوگاتی دوباره کارخانه مولشیم را راه‌اندازی کرد، اما دیگر نتوانست موفقیت‌های گذشته بوگاتی را نظاره کند.
تنها دو سال بعد، اتوره بوگاتی در پاریس و در سن ۶۶ سالگی از دنیا رفت. بعد از مرگ بنیان‌گذار شرکت بوگاتی، کارخانه مولشیم و خودروسازی بوگاتی نیز دیگر نتوانست به کار خود خیلی ادامه دهد. در نهایت و در سال ۱۹۵۶، شرکت خودروسازی بوگاتی با تولید نزدیک به هشت هزار دستگاه خودرو و ۴۷ سال فعالیت از کار ایستاد.
خون تازه در رگ‌های بوگاتی سی سال بعد از تعطیلی شرکت بوگاتی، رومانو آرتیولی، کارآفرین و فروشنده خودرو ایتالیایی نام تجاری بوگاتی را خریداری کرد و شرکت جدیدی با نام بوگاتی اس‌پی‌ای را در سال ۱۹۸۷ پایه‌گذاری کرد. کارخانه جدید دیگر در فرانسه قرار نداشت و آرتیولی کارخانه خودروسازی بوگاتی را در کمپوگالیانو ایتالیا راه‌اندازی کرد. بوگاتی ای‌بی ۱۱۰ اولین و تنها محصول شرکت جدید بوگاتی بود که به یاد صد و دهمین سالگرد تولد اتوره بوگاتی با این عنوان نام‌گذاری شد. محصول جدید بوگاتی، سوپر اسپرتی دوازده سیلندر با ۵۶۰ اسب بخار بود که توسط پائولو استانزانی و مارچلو گاندینی در سال ۱۹۹۱ طراحی و ساخته شد. طراحانی ایتالیایی که پیش از این سابقه طراحی لامبورگینی میورا را در کارنامه خود داشتند. با این وجود، شرکت آرتیولی نیز نتوانست بیشتر از چند سال به فعالیت خود ادامه دهد و در نهایت در سال ۱۹۹۵ اعلام ورشکستگی کرد.
با اعلام ورشکستگی شرکت بوگاتی اس‌پی‌ای، این شرکت توسط یک شرکت تولیدکننده خودروهای اسپرت آلمانی تازه تأسیس خریداری شد و تا سه سال تولید بوگاتی ای‌بی ۱۱۰ ادامه داشت. با این حال، تنها سه سال بعد و در سال ۱۹۹۸ حق تولید خودرو تحت نام بوگاتی، توسط گروه فولکس‌واگن خریداری شد و در پی آن، نام شرکت به بوگاتی اتومبیلز تغییر پیدا کرد. شرکت فولکس‌واگن، خانه قدیمی اتوره بوگاتی در نزدیکی مولشیم را خریداری کرد و پس از بازسازی آن، دفتر مرکزی کارخانه بوگاتی را در آن خانه قرار داد. همچنین به دلیل اینکه کارخانه قدیمی در اختیار یک شرکت هواپیماسازی به نام سنکما قرار داشت، گروه فولکس‌واگن کارخانه جدیدی در مولشیم راه‌اندازی کرد.
علاوه بر این، گروه فولکس‌واگن سه مدل مفهومی ای‌بی ۱۱۸، ای‌بی ۲۱۸ و بوگاتی ۳/۱۸ شیرون را تحت نام تجاری بوگاتی در سال‌های ۱۹۹۸ و ۱۹۹۹ به بازار عرضه کرد که تمامی مدل‌ها به موتور ۱۸ سیلندر مجهز بودند. مدل مفهومی بعدی که بوگاتی در سال ۱۹۹۹ به بازار عرضه کرد، ابرخودروی بوگاتی ویرون ۴/۱۸ بود که به افتخار پیر ویرون قهرمان تیم بوگاتی در مسابقات اتومبیل‌رانی لومان فرانسه در سال ۱۹۳۹ به این اسم نام‌گذاری شد. یک سال بعد، این محصول دست‌خوش اصلاحاتی شد و با جایگزینی یک موتور ۱۶ سیلندر ۶۳۰ اسب بخار به‌جای موتور ۱۸ سیلندر فولکس‌واگن، به‌عنوان بوگاتی ویرون ۴/۱۶ معرفی شد. سال بعد از آن، گروه فولکس‌واگن تصمیم گرفت که همین محصول را تقویت کرده و به‌عنوان اولین محصول تجاری شرکت بوگاتی خود به بازار عرضه کند. ابرخودروی بوگاتی ویرون با یک موتور ۱۶ سیلندر فروش خود را از سال ۲۰۰۵ آغاز کرد و ۴۵۰ دستگاه از آن تا سال ۲۰۱۵ فروخته شد. بعد از پایان یافتن کار بوگاتی ویرون، این کارخانه فرانسوی مدل جدید خود، بوگاتی شیرون با موتوری قدرتمندتر را در سال ۲۰۱۵ به جهان معرفی کرد. محصولی با یک موتور ۱۶ سیلندر ۸ لیتری که توان تولید ۱۵۰۰ اسب بخار قدرت را دارد. شرکت خودروسازی بوگاتی با معرفی شیرون وارد دوران جدیدی شده است که از آن با عنوان عصر شیرون یاد می‌شود.
بوگاتی، مشق فن‌آوری گروه از جرمی کلارکسون، مجری شهیر برنامه تاپ گیر نقل است که تولید هر دستگاه از محصول ویرون شرکت خودروسازی بوگاتی هزینه‌ای معادل ۵ میلیون پوند انگلستان بر گروه فولکس‌واگن تحمیل می‌کند، درصورتی‌که قیمت پایه این محصول فقط در حدود ۱ میلیون پوند است. در جواب علت این امر، کلارکسون به شوخی اعلام می‌کند که دلیل آن این است که شرکت فولکس‌واگن با طراحی آن تمرین فنی می‌کند.
درواقع تولید محصولات سوپر اسپرت چنان هزینه‌بر است که هر شرکتی را از پا در می‌آورد، بنابراین بسیاری از شرکت‌های تولیدکننده این دسته از خودروها در گذر زمان در شرکت‌های بزرگ‌تر و تولیدکننده خودروهای معمولی یا برتر ادغام شده و یا به کلی از چرخه رقابت بیرون می‌افتند. با این حال، فردیناند پیچ در دوران مدیریت خود دست به خطر بزرگی زد و سه کارخانه و نام و نشان تولیدکننده خودروهای سوپر اسپرت و لوکس را خریداری و سعی در احیای آن‌ها کرد. درواقع جهت حرکت فولکس‌واگن برخلاف بسیاری دیگر از شرکت‌های معروف تولیدکننده خودروهای اسپرت بود و پس از تثبیت جایگاه خود در عرصه تولید انبوه محصولات معمولی بازار، پا به دنیای خودروهای خاص گذاشت.
با این وجود، گروه فولکس‌واگن به خوبی از پس شرکت‌هایی که به تصاحب خود در آورده بود بر آمد و توانست با ادغام مدیریت موفق خود در دو شرکت لامبورگینی و بنتلی، نه‌تنها احیا آن‌ها را کرده بلکه به سودآوری در آورد. اما ماجرای شرکت خودروسازی بوگاتی قدری تفاوت داشت و فولکس‌واگن برای این شرکت فرانسوی برنامه‌های دیگری داشت. گروه فولکس‌واگن از سرمایه خود در بوگاتی هزینه می‌کند تا چرخ این خودروسازی افسانه‌ای به حرکت ادامه دهد، در عوض گروه فولکس‌واگن نیز علاوه بر بهره‌مندی از سرریز فن‌آوری محصولات بوگاتی، اعتبار درخوری نیز از محصولات ویژه این شرکت کسب می‌کند.
