بسیاری از کودکان دست‌پروده مکتب صنعتی دیترویت در اواخر قرن بیستم در امریکا، بر اساس گفته‌های معلمانشان به این موضوع باور دارند که «هنری فورد» پدر اتومبیل‌های بنزینی کنونی است. البته که آنها در اشتباه هستند؛ چرا که «فورد»، حتی در ایالات متحده نیز با «اولین اتومبیل» فاصله زیادی داشت. اگر این معلمان شریف برای چند دقیقه، نقاب خود را بردارند، به آسانی می‌توانند بین «ایجاد محبوبیت» و «ساختن» اتومبیل‌های بنزینی تمایز قائل شوند. در بحث «اولین اتومبیل» شاید کمتر کسی به اندازه «کارل بنز» سزاوار این عنوان باشد؛ کسی که سه‌چرخه بنزینی خودش را با نام «پتنت-موتورواگن»، اولین بار در سال ۱۸۸۵ ارائه کرد.
«بنز» با اعتقاد بر اینکه دست به یک نوآوری شگرف زده، در ۲۹ ژانویه ۱۸۸۶، اختراع خود را با عنوان «وسیله نقلیه با پیشرانه بنزینی» در اداره اختراعات جرمن ایمپریال در برلین با شماره DRP 37435 ثبت کرد. البته در این بازه زمانی رقبایی مانند «گاتلیب دایملر»، براداران «دوریا»، «جورج سلدن» حضور داشته‌اند، ولی اختراع «بنز» به عنوان بهترین تاریخ رسمی برای تولد اتومبیل مدرن باقی مانده است؛ وسیله‌ای که به‌تازگی به ۱۳۰ سالگی رسیده است.
«بنز» این وسیله نقلیه را که به دلایلی واضح، «پتنت‌واگن»، «پتنت-موتورواگن» یا به شکلی ساده‌تر، «پتنت موتور کار» نامیده شده، اولین بار در سوم جولای ۱۸۸۶، در «رینگستراسه» مانهایم آلمان به نمایش گذاشت. این وسیله که از یک موتور تک‌سیلندر ۹۵۴ سی‌سی چهار زمانه در عقب برای پیشرانه بهره می‌برد، کمتر از یک اسب‌بخار قدرت به همراه داشت و با حدود ۴۰۰ دور در دقیقه در این موتور، می‌توانست حداکثر سرعتش را به ۱۶ کیلومتر بر ساعت برساند. در این «اتومبیل»، یک شاسی لوله‌ای فولادی و پنل‌های چوبی در کنار سیستم انتقال قدرت زنجیری و چرخ‌های با پره‌های بزرگ به کار رفته بود. شاید «کارل بنز» در آن روزها کمتر از حساسیت طراحی‌‌اش و الهامات آن بر زمانی بیشتر از یک قرن در آینده، باخبر بود.
با اینکه گردش کوتاه «بنز» در مانهایم باعث شده که تا اندازه‌ای، محل زادگاه این وسیله در تاریخ ثبت شود، ولی یک مسافرت برنامه‌ریزی‌نشده توسط «برتا»، همسر «بنز»، در سال ۱۸۸۸ باعث شد تا این وسیله نقلیه موتوری برای استفاده‌های روزانه به کار گرفته شود. بنز پس از معرفی «پتنت-موتورواگن»، به توسعه و بهینه‌سازی آن ادامه داد و در سال ۱۸۸۸، سومین نسخه بازنگری‌شده از آن را تکمیل کرده بود و به شکل منطقی، از نام «مدل III» برای آن استفاده می‌کرد. در ماه آگوست همین سال، «برتا» به همراه پسرانش «اوگِن» و «ریچارد»، «بنز» را برای یک مسافرت ۱۲۰ مایلی (۱۹۳ کیلومتری) تنها گذاشتند و مسیر مانهایم تا فورزهایم را برای دیدار با مادربزرگ با مدل III پیمودند. در نتیجه، کارآیی این وسیله نقلیه موتوری برای استفاده‌های روزمره اثبات شد. امروزه، مسیر «برتا بنز مموریال» در بَدِن ووتنبرگ می‌تواند مقصد بسیار خوبی برای گردشگری باشد.
در نهایت، «بنز» با «گاتلیب دایملر» ارتباط برقرار می‌کند؛ کسی که دارای یک کالسکه موتوری در سال ۱۸۸۶ است، ولی اولین اختراع را به نام خود ثبت نکرده است. این دو، انقلابی در دنیایی اتومبیل آغاز می‌کنند و رکوردها، پیشرفت‌های ایمنی و شهرت زیادی در این صنعت به‌دست می‌آورند. وسیله نقلیه موتوری «کارل بنز» و کالسکه موتوری «گاتلیب دایملر» هم‌اکنون در موزه مرسدس‌بنز واقع در اشتوتگارت آلمان به نمایش گذاشته شده‌اند.
برگه اولیه ثبت اختراع شماره DRP 37435 هم‌اکنون در سازمان علمی و تربیتی ملل متحد موسوم به «یونسکو» و در بخش «برنامه یادبود دنیا»، در کنار اسنادی چون «منشور کبیر» انگلستان، «انجیل گوتنبرگ» و «مس در سی مینور» سباستین باخ نگهداری می‌شود.
