بشر هنوز پایش به مریخ نرسیده این سیاره را پر از زباله کرده است!

بیش از 7 تن زباله در سطح سیاره مریخ وجود دارد؛ اما این همه ضایعات در جایی که هرگز پای بشر به آن نرسیده است، چه می‌کند؟

رقابت و پیشرفت علمی، از بسیاری جهات سازنده است؛ ساخت ارگان‌های مصنوعی برای نجات جان افراد، احداث بلندترین و مقاوم‌ترین ساختمان‌ها، تولید محصولات کشاورزی پربازده، خلق آثار هنری و فیلم‌های هیجان‌انگیز، نمونه‌هایی از ثمرات پیشرفت بشر هستند. اما بهای آن، تولید 11.2 میلیارد تن زباله در هر سال است؛ عدد سرسام‌آوری که هر سال، بیشتر و بدتر می‌شود. البته توانایی بشر در تولید زباله، فقط به زمین محدود نیست و بخشی از این ضایعات، به کره ماه و سیاره مریخ هم رسیده است.

پای انسان در سال 1969 به ماه باز شد و از همان دوران، زباله‌‌های زیادی هم در آنجا به یادگار گذاشتیم؛ خرت و پرت‌هایی مانند کوله، گاری، مجسمه، پارچه کهنه و…

علاوه بر این‌ها، ماژول‌ها و کاوشگرهای پرشماری را هم به حال خود رها کردیم یا از عمد، به سطح ماه کوبیدیم. تخمین زده می‌شود بین 200 تا 250 تن زباله در سطح ماه وجود داشته باشد و حالا که بشر سودای سفر دوباره به این کره همسایه را دارد، این آمار بیشتر هم خواهد شد.

7 تن زباله در سیاره مریخ

شاید تصور کنید وضعیت مریخ این‌گونه نباشد، چون بشر هنوز روی آن قدم نگذاشته؛ اما این همسایه هم بی‌نصیب نمانده است. ناسا در سال 1997، ربات Pathfinder را روی سیاره سرخ فرود آورد؛ ولی سابقه ماموریت‌های مریخی هم به دهه 60 میلادی برمی‌گردد.

نخستین شی که با برخورد به سطح این سیاره منهدم شد، کاوشگر روسی Mars 2 در سال 1972 بود. البته هدف، نشستن روی مریخ بود؛ اما سیستم ترمزگیری آن هنگام فرود، خوب کار نکرد. از آن موقع، 18 شی دیگر را به سیاره همسایه فرستاده‌ایم.

این ربات‌ها و کاوشگرها، ماژول‌ها و قطعات مختلفی دارند که می‌توانیم به سپر حرارتی، تجهیزات نمونه‌برداری و چتر نجات برای فرود اشاره کنیم. برخی از این قطعات سخت افزاری، طبق برنامه یا به مرور زمان، از آن‌ها کنده و در مریخ جا گذاشته می‌شوند. مثلا چرخ آلومینیومی کاوشگر کنجکاوی از آن جدا شد و کاوشگر استقامت نیز یک دریل را در آنجا گم کرد.  فعلا هم هیچ ماشین زباله‌روبی در مریخ نداریم.