بررسی و مقایسه گروهی چهار سدان محبوب و نامدار بازار

این دسته از خودروها کاربردی، سرگرم‌کننده و اقتصادی هستند و از همه مهم‌تر برای داشتن یک خودروی مناسب در این کلاس نیازی نیست تا به سراغ برترین و عالی‌ترین برندهای جهان رفت.

پس بررسی خود را با چهار خودروی سدان اسپرت-لوکس شروع کردیم که سه تا از آنها جزو ۱۰ خودروی برتر سال بوده‌اند؛ ممکن است درباره خودروی چهارم بپرسید… چهارمین خودرو هم یک ولوو است.

ب‌ام‌و سری ۳ پس از ۲۳ سال افتخار، در سال ۲۰۱۵ از لیست ده خودروی برتر ما بیرون آمد. سپس ب‌ام‌و آن را برای سال ۲۰۱۹ به‌روزرسانی کرد؛ با وجود به‌روزرسانی سری ۳، واکنش‌ها و نظرات نسبت به نسل G20 این خودرو به نوع مشخصاتی که به آن مجهز است بستگی دارد: کدام موتور، کدام تایر، نوع فنربندی و… . مدلی که ما آن را تحت بررسی قرار خواهیم داد ۳۳۰i است که نیروی خود را از یک پایگاه ۲ لیتری ۴ سیلندر خطی توربو تأمین می‌کند و قیمت آن ۴۱’۲۴۵ دلار است. با پکیج M Sport -که شامل فرمان‌پذیری با نسبت‌های گوناگون نیز می‌شود- به قیمت ۵’۰۰۰ دلار و پکیج Track Handling -که به تقویت ترمزها و دمپرهای متغیر می‌پردازد و دیفرانسیل لغزش محدود را هم به خودرو می‌افزاید- به قیمت ۲’۴۵۰ دلار و… ۱۰’۲۵۰ دلار اضافه‌تر برای آپشن‌های لوکس و تجهیزات فناوری متعدد، قیمت خودروی مورد بررسی ما به ۵۹’۲۲۰ دلار می‌رسد!

آلفارومئو برای سال ۲۰۲۰ و مدل جولیا، به چند به‌روزرسانی بیرونی و درونی بسنده کرده است. از آنجایی که این شرکت مدل جدیدتری را ارائه نداده بود، ما مدل ۲۰۱۹ این خودرو را وارد میدان کردیم. جولیا به محض ورودش به بازار توانست جزو ۱۰ خودروی برتر سال ما شود. مدل کوادریفولیو  (Quadrifoglio) – اگر از تلفظ نامش عاجز هستید باید بدانید که این امری عادی برای همه است- این خودرو در سال ۲۰۱۷ و بررسی‌های پیشین ما توانست قدرت بی‌نظیری را به رخ رقبایش بکشد.

اما تجربهٔ درازمدت این خودرو در تست درازمدت ما آن‌قدر مشکل‌دار بود که نویسندهٔ ما به‌طعنه نوشت: «صندلی پشتی این خودرو اصلاً مکان مناسبی برای نشستن نیست… حتی درحالی‌که یدک‌کش خودروی شما را حمل می‌کند!»

مدل مورد بررسی ما مدل پایه با قدرت خروجی ۲۸۰ اسب‌بخار است. این خودرو هم مجهز به یک موتور ۲ لیتری ۴ سیلندر خطی است و ۴۴’۷۴۰ دلار قیمت دارد. ما نیز با افزودن آپشن‌های متعدد به آن قیمتش را به ۵۲’۹۹۰ دلار رساندیم.

در سویی دیگری از میدان، مدل G70 از برند تازه‌وارد جنسیس -که متعلق به هیوندای-کیا است- خودنمایی می‌کند؛ جنسیس با عرضهٔ G70 توانست جای پای خود را در بازار محکم کند. با توجه به کره‌ای بودن این خودرو از همان قوانین مرسوم خودروهای کره‌ای پیروی می‌کند: ارائهٔ آپشن‌های زیاد با قیمتی مقرون‌به‌صرفه!

اما بگذارید درباره مشخصات فنی این خودرو صحبت کنیم؛ حدس می‌زنید چگونه باشد؟! احتمالاً باید درست حدس زده باشید: G70 نیز مجهز به یک موتور ۲ لیتری توربوشارژ ۴ سیلندر خطی است! صندلی‌های جلو با گرم‌کن اختصاصی -و قابلیت تنظیم در ۱۶ حالت متفاوت برای راننده- نمایشگری ۸ اینچی، رینگ‌های ۱۹ اینچی و تایرهای تابستانی همه‌وهمه قیمت این خودرو را برای مدل پایه به ۴۴’۸۹۵ دلار می‌رسانند.

آخرین شرکت‌کننده در این بررسی، خودرویی است که تولیدکننده‌اش تحت مالکیت برند جیلی است. ولوو S60 مدل ۲۰۱۹ در اولین نگاه شما را مجذوب خود می‌کند. پایگاه نیرورسان این خودرو هم یک ۲ لیتری ۴ سیلندر خطی توربوشارژ است، البته در ولوو S60 با کمی مخلفات اضافه می‌توان قدرت را از ۲۵۰ به ۴۰۰ اسب‌بخار رساند. اگر هم ۴۰۰ برای شما زیاد است و فکر می‌کنید ۳۶۰ اسب‌بخار پاسخگوی نیازهای شما است، ولوو برای S60 نسخهٔ T6 را عرضه کرده است که علاوه‌بر توربوها، به یک سوپرشارژر هم مجهز است. در این میان، نسخهٔ T8 است که می‌تواند با سیستم هیبریدی خود قدرت را به ۴۰۰ اسب‌بخار برساند. نوع توسعه‌یافته این خودرو توسط پولستار ۴۱۵ اسب‌بخار تولید می‌کند.

مدل مورد بررسی ما نسخهٔ پایه بود که T5 Momentum نامیده می‌شد. این مدل از ۴ سیلندر خود تنها ۲۵۰ اسب‌بخار قدرت را استخراج می‌کرد. سه پکیج متفاوت شامل افزایش سطح لوکس بودن خودرو، افزایش سطح فناوری و تکنولوژی و مالتی‌مدیا قیمت S60 را از ۳۷’۰۴۵ به ۴۶’۲۴۰ دلار می‌رساند.

برای انجام بررسی بین این چهار سدان لوکس-اسپرت به سمت جنوب غربی ایالت ویرجینیا رفتیم تا شاید بتوانیم از دمای نامناسب و سرد فعلی منطقه خود دور شویم اما یادمان رفت که آسمان همه‌جا یک رنگ دارد!

رتبه چهارم: ولوو S60

این بررسی نخستین بررسی گروهی مجلهٔ ما (Car and Driver) است که موتور رقابت‌کنندگان در آن تا این حد به یکدیگر نزدیک هستند؛ با وجود این شباهت در نوع موتور این خودروها باید گفت که هرکدام شخصیت و کاراکتر منحصربه‌فرد خود را دارد.

ولوو با ظاهر گیرا و جذاب خود اصلاً قصد عجله کردن ندارد، جالب است بدانید که رانندگانش هم همین‌طور هستند. ما از تجربه‌ای که قبلاً با نسخهٔ سفت‌وسخت T6 R-Design داشتیم لذت بردیم ولی نمی‌گوییم که از شرکت دادن مدل T5 در این بررسی پشیمان هستیم. تمام داوران S60 را دوست داشتند؛ تنها مسئله این بود که درحال حاضر به‌دنبال چنین خودرویی نمی‌گشتیم.

پاسخگویی فرمان سریع و مناسب است اما کمی حس عادی و حوصله سر بربودن را به راننده‌اش می‌دهد. باوجود اینکه کنترل خودرو سردرگم نبود و S60 می‌توانست به‌خوبی پاسخگوی نیاز ما به سرعت و چابکی باشد، آن‌قدر که باید محکم و مصمم و صدالبته جذاب نبود! گیربکس علاقهٔ خاصی به تعویض دنده به دنده‌های بالاتر داشت اما به پایین آوردن آنها اشتیاق نشان نمی‌داد؛ اگر هم در دورهای بسیار پایین دنده‌ای گیر می‌کرد، لگ و کندی ذاتی موتورش را آشکار می‌ساخت.

میدونی‌های ترمز S60 از ابتدا نرم بودند و در تست‌های ما عملکرد خوبی داشتند و برای متوقف کردن خودرو از سرعت ۱۲۲ km/h، تنها به ۵۰ متر فضا نیاز داشتند. باوجود اینکه ولوو در تست ترمز به رتبهٔ چهارم دست پیدا کرد اما باید گفت که نتیجهٔ کارش ستودنی بود؛ چون لاستیک‌هایش چهارفصل بودند. به همین دلیل هنگامی‌که به جاده‌های جذاب می‌رسیدیم، رانندهٔ ولوو عقب‌تر از همه حرکت می‌کرد تا مجبور به متوقف کردن اعضای دیگر گروه نشود.

جالب اینجا بود که در راه برگشت به سمت شمال ایالت و هنگام تعویض خودروها با رانندگان دیگر، راننده ولوو از تعویض آن با دیگر خودروها امتناع می‌کرد. صندلی‌های راحت سرنشینان جلو و طراحی داخلی بی‌نظیر این ولوو، آن را به همراهی زیبا و خوب برای سفرهای طولانی‌مدت و دراز تبدیل کرده است. گفتنی است که این راحتی فقط مختص صندلی‌های جلو نیست و این قاعده شامل صندلی‌های عقب نیز می‌شود؛ سرنشینان عقب دارای فضایی بسیار راحت به‌همراه تکیه‌گاهی مناسب برای دست‌هایشان هستند. درکل باید گفت که S60 خودرویی بسیار دوست‌داشتنی است اما هرگز نمی‌توان آن را یک قهرمان خطاب کرد… .

رتبه سوم: جنسیس G70

گفتن اینکه تمام خودروهای حاضر در این بررسی شخصیتی متمایز و خاص دارند کمی نادرست بود. با راندن G70 متوجه شدیم که این خودرو در تلاش است تا هم در حس و هم در تعادل از سری ۳ تقلید کند؛ در برخی موقعیت‌ها هم از الگوی خود (سری ۳) بهتر عمل می‌کرد! درکل جنسیس جلوه و استحکام ب‌ام‌و و آلفا را ندارد؛ در ساختار G70 لرزش و ارتعاش بیشتری نسبت به جولیا و ب‌ام‌و سری ۳ وجود دارد و دست‌اندازها در این خودرو بیشتر از دو رقیب نام‌برده حس می‌شود. موتور این خودرو نیز چندان به آن وفادار نیست، درحالی‌که میزان قدرت خروجی‌اش بسیار به رقبا نزدیک است اما ارائه و تحویل آن قدرت اصلاً خوب نیست.

ب‌ام‌و آواز می‌خواند، آلفا غرش می‌کند اما جنسیس نفس‌نفس می‌زند! صدای G70 اصلاً چنگی به دل نمی‌زند و جذاب نیست، بجای صدای اگزوز می‌توان صدای ورودی‌های موتور آن را شنید. گیربکس نیز طوری عمل می‌کند که انگار آخرین همگام‌سازی‌های لازم را خط تولید نگذرانده است. در برخی موارد دنده‌ها دیرتر از انتظار تعویض می‌شدند. اگر این خودرو در شتابگیری کندترین خودرو نمی‌بود شاید می‌توانستیم از رفتار عجیب موتور و گیربکس صرف‌نظر کنیم.

درباره طراحی داخلی کابین تقریباً گلایه‌ای نداریم. مواد به‌کاررفته در این کابین بسیار باکیفیت هستند و طراحی آن هم در عین سادگی زیباست. صندلی‌ها نیز هم حمایت خوبی را از بدن سرنشینان ارائه می‌دهند و هم راحت هستند.

معمولاً کاهش قیمت در خودروها خود باعث افت کیفیت بخشی از خودرو می‌شود که آن بخش غالباً ادوات داخلی است اما در جنسیس ظاهراً این اتفاق نیافتاده است چراکه کلیدهای صفحه‌نمایش سفت و مناسب هستند. نوار انحنادار بالای ادوات نشان از این دارد که شرکت سازنده برای این خودرو سه نوع طراحی را در دسترس مشتری قرار داده است؛ این مورد برای رقبا یک طرح بیشتر نیست. شاید این مورد نقطه قوت خاصی نباشد اما بد نیست بدانید که در شرکت‌ها افرادی استخدام شده‌اند تا جلوی طراحان را از ایجاد خرج‌های اضافه بگیرند، خرج‌هایی نظیر چیزی که ذکر شد؛ ظاهراً جنسیس این افراد را در کمدی در شهر سئول حبس کرده است!

شرکت مادر جنسیس یعنی کیا-هیوندای قول داده است که در تولیدات خود قدم‌های بزرگی خواهد برداشت. اگر این نرخ رشد برای جنسیس همچنان ادامه داشته باشد احتمالاً نسل بعدی G70 باید بتواند به‌راحتی رقبا را شکست داده و صدرنشین کلاس خود باشد. به‌هرحال در این نسل، G70 خودرویی است که باوجود ارائهٔ امکانات فراوان و انجام درست کارهای روزمره، فاقد احساسات و خلوصی است که شکوه یک خودرو را تعریف می‌کنند. راننده این خودرو آن را این‌گونه تعریف کرد: «۸۵ درصد ب‌ام‌و سری ۳ با ۷۵ درصد پول آن!» در آخر باید گفت که جنسیس G70 خودروی بسیار خوبی است اما سدان‌های اسپرت بهتری هم وجود دارند.

رتبه دوم: آلفارومئو جولیا

اگر به‌دنبال یک مزدا میاتا با چهاردر می‌گردید از دیدن آن در نمایشگاه خودروهای آلفارومئو غافلگیر خواهید شد؛ باید بدانید که میاتا زنده‌کننده اشتیاق به تولید خودروهایی است که در دهه‌های گذشته در دو نوع دو و چهار درب تولید می‌شده‌اند. آن اشتیاق را می‌توان در یک واژه این‌گونه تعریف کرد: بازیگوشی، یا شاید شجاعت، شاید هم سرگرمی! هرچه که هست جدی نیست. آلفارومئو جولیا نیز همانند مزدا میاتا پرنشاط و سرحال است؛ همین موضوع باعث می‌شود که به‌خوبی به کار خود بپردازد. جولیا از راننده‌اش می‌خواهد که آن را سریع براند و اگر راننده این کار بکند، حتماً نتیجه رضایت‌بخشش را خواهد چشید.

جولیا شباهت دیگری هم به میاتا دارد و آن هم شخصیت دوست‌داشتنی‌اش است اما این شخصیت خیلی به اعداد و ارقام توجه خاصی نمی‌کند: ۴۸.۴ متر فاصله برای توقف کامل و شتاب ۰.۹۳g بر روی صفحه اندازه‌گیری ارقام خاص و قابل‌توجهی نیستند.

در میان انجام تست‌ها به سؤالی بی‌پاسخ برخوردیم: چرا کنترل پایداری خودرویی تا این حد سرزنده هیچ‌گاه کاملاً خاموش نمی‌شود؟! البته بهتر است سؤال را برای الآن فراموش کنیم… .

فرمان‌پذیری آلفا قادر به درک تکان‌های نرم و اضافه حاصل از جاده است و با تلاشی جزئی و واکنشی سریع و مناسب آن‌ها را برطرف می‌کند. آلفارومئو جولیا طوری حس چابکی و مهارت را در خالص‌ترین و لذت‌بخش‌ترین نوعش به راننده تزریق می‌کند که هیچ‌کدام از رقبایش را نمی‌توان جایگزین آن ساخت. ذات این خودرو یک سدان اسپرت است.

نکته جالبی که در مورد جولیا وجود دارد، تولید دو خودروی متفاوت از یک خودرو است! جولیا پایه و جولیا کوادریفولیو … هردو بر یک اساس ساخته شده‌اند اما با یکدیگر خیلی فرق دارند؛ باید عنوان کرد که با وجود تفاوت زیاد میان این دو نسخه هردو بسیار راضی‌کننده هستند.

تأثیر بسزایی که جولیا بر روی مردم می‌گذارد تنها به خاطر ۵۰۵ اسب‌بخار قدرت نسخهٔ کوادریفولیو  نیست، بلکه بیشتر به خاطر مدیریت و تولید غرشی زیبا از یک موتور ۲ لیتری است. آلفا با حفظ صدا و جذابیت، ذره‌ای از سواری رام‌شدنی و پاسخ مناسب میدونی گاز نکاسته است. گیربکس ۸-سرعته ZF این خودرو تقریباً ۱۰۰۰ دوردردقیقه زودتر از ب‌ام‌و دنده‌ها را عوض می‌کند اما در برخی موقعیت‌ها عملکردی نابالغ را از خود به نمایش می‌گذارد.

روی‌هم‌رفته ما نتوانستیم خودروی ۲ لیتری ۴ سیلندر دیگری را با پتانسیلی این چنین بالا و تعادلی این چنین عالی پیدا کنیم. جولیا با سود بردن از ۲۵ اسب‌بخار بیشتر و ۲۵kg وزن کمتر نسبت به دومین خودروی قدرتمند گروه -ب‌ام‌و سری ۳- توانست در شتابگیری ۰.۲ ثانیه از آن سریع‌تر باشد. مقام نخست تست یک‌چهارم‌مایل هم نصیب جولیا شد.

باوجود اینکه آلفا در مسیرهای مستقیم بهترین همراه برای شماست اما آن خودرویی نیست که جمعیت را وادار به ایستاده تشویق کردن بکند، حداقل به اندازه سری ۳ در این کار خوب نیست. باوجود کیفیت ساخت خوب، تمام رانندگان در این مورد که صندلی‌های جلوی جولیا در ساختار کمی خودنما هستند یک‌صدا بودند. پس از اندازه‌گیری حجم بخش عقب خودروها، یکی از اعضای ما گفت که باوجود نزدیک بودن حجم هر چهار خودرو در برگه کاغذ، ممکن است آلفا در این مورد کمی دروغ گفته باشد. سیستم اطلاعات-سرگرمی جولیا نیز واقعاً به یک به‌روزرسانی جدی برای سال ۲۰۲۰ نیاز داشت.

البته این دسته از عیب‌ها در درجه دوم ازنظر اهمیت قرار دارند. جولیا به‌عنوان یک همراه همیشگی و یک ماشین با قابلیت‌های بالا واقعاً شما را مسحور خود می‌کند اما شاید خودرویی سحرانگیزتر از جولیا هم وجود داشته باشد… .

رتبه نخست: ب‌ام‌و سری ۳

موتور ۲ لیتری B48 نخست در سال ۲۰۱۴ معرفی شد و سپس به موتور مدولار ب‌ام‌و تبدیل شد که در نسخه‌هایی با حجم بیشتر یا کمتر از ۲۰۰cc استفاده می‌شد؛ این موتور هم‌اکنون به یک استاندارد تبدیل شده است، لیست مشخصات فنی هم گواه این موضوع است. B48 همانند نمونه‌های با حجم بیشتر دور موتور را در دورهای پایین به‌خوبی حفظ می‌کند و مانند رقبای تنفس طبیعی هم به‌خوبی اوج می‌گیرد؛ علاوه‌بر این‌ها، دارای بهترین مصرف سوخت در گزارش EPA است -فقط ولوو عملکرد بهتری داشت-. گیربکس هم یک ۸-سرعته از شرکت ZF است که در این کلاس چیز متداولی است. تایرهای ب‌ام‌و هم آن‌قدر خوب و تحت فرمان بودند که انگار مخصوصاً برای این خودرو توسعه داده شده‌اند.

در منطقه‌ای که ما خودروها را بررسی می‌کردیم -که در آن معادن و راه‌های معدنی برای ذغال‌سنگ فراوان است- سیستم اطلاعات بیشتر خودروهای گروه در مسیریابی اشتباه می‌کردند و حتی راه‌های درون معدن را به‌عنوان راه اصلی به ما نمایش می‌دادند، اما سری ۳ توانست با اعتمادبه‌نفس کامل کار خود را درست انجام داده و مسیر درست را به ما نشان دهد.

شاسی مجهز به پکیج Track Handling در کنار دمپرهای متغیر تعادل ایده‌آلی را در بزرگراه‌ها و سرپیچ‌ها برای سری ۳ به‌همراه داشت. اگر از ۳۳۰i بخواهید، می‌تواند درست همانند جولیا به شما راندمانی لذت‌بخش ارائه دهد و علاوه‌بر آن، راحتی و آرامشی دارد که جولیا فاقد آن است؛ شاید دلیل اینکه سیستم پایداری در جولیا کاملاً خاموش نمی‌شد نیز همین باشد… آرامش! دکمه تغییر وضعیت کنترل پایداری سری ۳ نیز درست در وسط کنسول میانی قرار دارد.

فرمان‌پذیری در ب‌ام‌و سری ۳ آن چیزی نبود که از خودروهای سری ۳ توقع داشته باشیم اما رفتاری خنثی در آن هویدا بود که کاملاً پذیرای خواسته‌های شما است.

جا دارد عنوان کنیم که هرچقدر فرمان‌پذیری آشناست، گله‌مندی درباره قیمت‌گذاری نیز آشناست! ما در خودروی مورد آزمایش خود ۵’۰۰۰ دلار برای پکیج M Sport و ۲’۴۵۰ دلار هم برای پک Track Handling هزینه کردیم تا سری ۳ را به سطحی خاص برسانیم؛ این درحالی است که با هزینه کردن تمام اینها خودرویی با دینامیک یکسان نصیبمان شد. پک دیگری هم با نام Driving Assistance Professional (دستیار پیشرفته رانندگی) موجود است که توصیه می‌کنیم از خرید آن به‌شدت خودداری کنید چراکه سیستم حرکت در خط مستقیم ب‌ام‌و بلااستفاده است؛ این سیستم با چرخش‌های فرمان از سوی شما مخالفت می‌کند و حتی در بعضی موقعیت‌ها خودبه‌خود در جهتی نامعلوم می‌پیچد؛ حتی کامیون‌هایی که خط‌های سفید جاده را می‌کشند به اندازه سیستم ب‌ام‌و نمی‌توانند راننده را این طرف و آن طرف کنند!

درست همانند یک ب‌ام‌و مدرن، سری ۳ نیز به سیستم‌ها و فناوری‌هایی مجهز شده است که حواس شما را از خوبی‌های اصلی این خودرو دور می‌کند، آن‌ها را نادیده بگیرید… متوجه خواهید شد که این خودرو واقعاً برای هر کاری آماده است. بدنه سری ۳ از آلفا و جنسیس به‌مراتب بزرگتر به‌نظر می‌رسد اما محکم‌تر و پایدارتر نیز هست.

نمای داخلی همانند کابین G70 بی‌نظیر و زیبا نیست اما همانند نمای بیرونی‌اش، جذاب و ساده است. صندلی راننده هم پشتیبانی صندلی‌های جولیا را ندارد اما بالشتک‌هایش می‌توانند در شتاب ۰.۹۹g هم شما را یاری کنند یا حتی در سفری ۵۰۰ کیلومتری راحتی را برایتان به ارمغان بیاورند.

سری ۳ خودرویی همیشگی برای همه در هر شرایطی است. سری ۳ خودرویی است که راننده‌اش را واقعاً شاد می‌کند… .

جدول امتیازات: