“هوندا” یکی از اسطوره‌های کیفیت در کهکشان بی‌کران خودروسازی است. نامی که یادآور عمری تلاش، رنج و محنت صنعتگری وارسته و فروتن به نام سوئیشیرو هونداست، مردی که از نوابغ دوران خود بود و از نیکان روزگار. او به‌راستی فرزند برومند سرزمین خویش بود و بنایی را بنیان نهاد که تا به امروز نیز، در تارک قلل رفیع خودروسازان سخت می‌درخشد.
در دیار ما نیز، برند هوندا همواره مورد توجه عشاق و دوستداران خودرو بوده است و محصولاتش در گذر ایام، به بهترین نحو امتحان خود را پس داده‌اند. در حرکتی رو به جلو، اخیراً نمایندگی این شرکت اقدام به رونمایی از مدل مشهور سیتی (CITY) نموده است. سدان کوچکی که توانسته افتخارات فراوانی را نصیب سازنده خود نماید، ازجمله آن‌ها می‌توان به کسب عنوان “بهترین سدان شهری خاورمیانه” در سال ۲۰۱۴ میلادی اشاره داشت، عنوانی که بر سازگاری این خودرو با آب و هوای داغ و سوزان این منطقه مهر تأیید می‌زند.
ریشه‌های اولیه هوندا سیتی (CITY) به سال ۱۹۸۱ میلادی، یعنی حول‌وحوش سی و پنج سال پیش، بازمی‌گردد. هنگامی که نخستین نسل از این خودرو پا به عرصه وجود نهاد. اما نسخه فعلی، ششمین نسل از آن به شمار می‌آید و برای نخستین بار هم، در بیست و پنجم ماه نوامبر سال ۲۰۱۳ میلادی و در کشور هندوستان رونمایی شد. هوندا سیتی بر روی پلت‌فرم نسل سوم هوندا جاز/فیت (JAZZ/FIT) تکوین و توسعه یافته است، با این تفاوت که فاصله میان دو محور جلو و عقب آن قدری بلندتر شده و ارگونومی آن نیز بهبود یافته است. نسل ششم هوندا سیتی با فاصله بین دو محور جلو و عقبی معادل ۲۶۰۰ میلی‌متر، لیدری کلاس خود را از این لحاظ داراست. در حال حاضر، این خودرو علاوه بر ژاپن، در برزیل، هندوستان، مالزی، تایلند و فیلیپین هم تولید می‌شود. تمامی نسخه‌های صادره به بازار امارات ساخت کشور تایلند هستند. از همان آغاز ورود این خودرو به بازارهای بین‌المللی، سایت‌های متعددی به بررسی آن پرداختند، اما از آنجایی که نسخه وارده با کشورمان، چه به لحاظ پیشرانه و چه میزان تجهیزات و دسته‌بندی تیپ‌ها کاملاً با نسخه‌های اماراتی آن تطابق دارد لذا بنده هم جهت آشنایی بیشتر شما عزیزان متنی را از سایت «DRIVEARABIA» گلچین نمودم.
برخی از خودروها هستند که به یک تعریف و یا ویژگی خاص جهت شناسایی خود مجهز هستند، مثلاً بوگاتی ویرون با سرعتش، تویوتا اف جی کروز با قابلیت آفرودش. اما هوندا سیتی چطور؟ این خودرو با فضا و آن‌هم به میزان زیاد.
جهت جادادن تمامی این فضا، هوندا به برخی از مصالحات در طراحی خارجی این خودرو، تن داده است. از همین رو، از خطوط افقی به‌وفور استفاده شده است. به‌رغم آنکه بلندی قامت هوندا سیتی امری نیست که از دیدگان پوشیده بماند ولی با این وجود، این خودرو نسخه جذاب‌تری نسبت به نیسان سانی به شمار می‌رود و نیز قدری گران‌تر از دیگر رقبای خود به نظر می‌آید.
در داخل این خودرو، فضا تا آن اندازه کافی است که بتوان آن را به‌عنوان رقیبی برای سدان‌های میان‌سایز محسوب نمود، از این بابت هم باید قدردان “فاصله بین دو محور” بلندتر آن بود. زمانی که در بخش جلوی این خودرو سبک‌بالانه جای می‌گیرید، اگر از قامت متوسطی برخوردار باشید، می‌توانید با جمع نمودن پاهای خود به‌راحتی در قسمت عقب آن بنشینید. فضای پا در این سدان ساب – کامپکت حتی از ب‌ام‌و سری ۵ نیز بیشتر است! علاوه بر آن، در صندوق عقب این خودرو نیز حجم فراوانی از فضا وجود دارد، فضایی که به نحو سخاوتمندانه‌ای توزیع شده است. ما از این بابت خوشحالیم که می‌بینیم هوندا به مهندسی نوآورانه خود رجعت نموده است و در حرکتی نسبتاً رو به جلو، همانند گذشته مستقیماً با تویوتا رقابت می‌کند.
توضیح: “ویل بیس”(WHEELBASE) در زبان فارسی به معنای فاصله بین دو محور عقب و جلوی یک خودروست. لغت کامپکت (COMPACT) هم به معنای کوچک و فشرده است و SUB هم یک پسوند در زبان انگلیسی است که در فارسی به معنای: زیر، کمتر از و نیز مادون می‌باشد. پس سدان ساب – کامپکت (SUB-COMPACT) در اینجا به معنای “مادون کوچک” است. البته به نظر می‌رسد که نویسنده اصلی متن، بیشتر استانداردهای آمریکایی را جهت طبقه‌بندی خودروها مدنظر داشته است تا اروپایی، زیرا درست است که این خودرو در قیاس با سدان هایی همانند آکورد از ابعاد کوچکی برخوردار است ولی قد و قواره آن در حد خودرویی همچون پژو ۴۰۵ است!
کاربرد مهندسی در این خودرو به همین موارد ختم نمی‌شود. هوندا سیتی در بالاترین رده خود، دارای یک صفحه نمایشگر لمسی خازنی به سایز ۷ اینچ است. با آنکه در برخی اوقات این سامانه از سریع‌ترین کارکرد برخوردار نیست، اما با این همه، به تماس‌های لمسی که بر روی آیکون‌های بزرگ آن صورت می‌پذیرد، پاسخگوست. همچنین، کانال‌های تهویه مطبوع برای سرنشینان عقب، سیستم هوشمند ورود بدون کلید و دکمه استارت، کروز کنترل، سنسورهای پارک عقب، سیستم صوتی مناسب با قابلیت پخش CD/MP3، شیشه‌ها و آینه‌های برقی، بلوتوث موبایل با قابلیت جریان صدا در داخل کابین، و نیز پورت‌های AUX و USB و حتی HDMI، در این کابین تعبیه شده‌اند. به علاوه، این تجهیزات شامل مواردی همچون تعداد زیادی از نگه‌دارنده‌های فنجان و محفظه‌های کناری درب‌ها، صندلی‌های عقب قابل خواباندن، ستون فرمان تلسکوپی و سیستم‌های ABS و EBD و دو عدد کیسه هوا، نیز می‌گردد.
اما با وجود آنکه فضای موجود در داخل این خودرو، به طور قطع و یقین، برچسب تجملی را بر پیشانی خود حمل می‌کند؛ اما با این حال، متریال به کار رفته در کابین، سفت و سخت به کلاسی که این خودرو در آن جای گرفته است، یعنی ساب – کامپکت ها، تعلق دارد. سرتاسر کابین را پلاستیک‌های سخت فراگرفته است و حتی این موضوع شامل استراحتگاه میانی دست نیز می‌گردد که این امر در جای خود شگفت‌آور است. با آنکه در لابه‌لای درب‌ها بافت پارچه‌ای به کار رفته است اما در یک نگاه کلی، شاکله این داشبورد تا حدی جالب‌توجه به نظر می‌رسد.
پیشرانه ۴ سیلندر و ۱.۵ لیتری، به این نسخه نیز انتقال یافته است. این پیشرانه کماکان قادر است توانی معادل ۱۱۸ اسب بخار در ۶۶۰۰ دور در دقیقه و گشتاوری برابر با ۱۴۶ نیوتن‌متر در ۴۶۰۰ دور در دقیقه را تولید کند. این پیشرانه، حالا به یک گیربکس CVT خودکار هم مجهز شده است که دارای کارکرد بهتری نسبت به بسیاری از سیستم‌های انتقال قدرت “منفور” است. این گیربکس در جای خود پاسخگوست و به‌سختی هم امکان می‌دهد تا صدایی از پیشرانه برخیزد. با کمک این جعبه‌دنده ما توانستیم شتاب صفر تا صدی معادل ۱۰.۴ ثانیه، آن‌هم در گرمای ماه ژوئن، بر این خودرو اعمال نماییم. به‌رغم آنکه، مصرف میانگین سوخت این خودرو معادل ۷.۸ لیتر در هر یک‌صد کیلومتر مسافت بود اما کماکان دور موتور زیر رقم ۲۵۰۰ ثابت مانده بود که برای خودرویی در این کلاس، موضوعی بسیار جذاب است. از بابت استفاده از سامانه تعویض دنده پشت فرمان هم نباید هیچ نگرانی به دل راه داد. سیستم ” انتقال قدرت بی دنده” این خودرو در حالت دستی (MANUAL) دنده‌ها را به‌گونه‌ای جا می‌زند که عمل تعویض (دنده) به‌سختی احساس می‌شود.
سواری این خودرو کمی سفت و سخت است و در برخی موارد، همین امر موجب تلاطماتی در بدنه آن می‌گردد. میزان صدای ناشی از باد و جاده در کابین این خودرو، حتی در زمان تند رفتن نیز از سطح متوسط آن بالاتر نمی‌رود و چنانچه در سرعتی نزدیک به ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ثابت بمانید، داخل کابین نسبتاً ساکت است که این خودش یک دستاورد بزرگ برای چنین خودرویی (ساب – کامپکت) به شمار می‌آید.
هرچند برخلاف هوندا جاز، هوندا سیتی ساخت تایلند، جزو پویاترین خودروها نیست؛ با این وجود، به‌خوبی کنترل می‌شود، اما تکان‌های قابل‌توجهی در بدنه در آن مشاهده شده و فرمان الکتریکی فوق سبک آن نیز، بازخورد اندکی را ارائه می‌دهد. تایرهای با سایز ۱۸۵/۵۵ که بر روی رینگ‌های ۱۶ اینچی آن نصب شده‌اند از چسبندگی مناسبی برخوردارند. با آنکه ترمزهای مجهز به سیستم ABS این خودرو در سرعت‌های بالا با قدرت وارد عمل می‌شوند، اما ترکیب کالیپرهای دیسکی جلو و کاسه‌ای عقب، موجب تکان خوردن بخش عقب این خودرو در ترمزگیری های شدید می‌شود. همچنین میدونی ترمز این خودرو در سرعت‌های پایین در ترافیک به نحو ضعیفی عمل می‌کند.
با این وجود، ما حس می‌کنیم که بهای هوندا سیتی بالاتر از میانگین متوسط خودروهای موجود در کلاس ساب – کامپکت هاست. از نظر قدرت، فضا و نیز تجهیزات، این خودرو جلوتر از رقبای معمول خود جای می‌گیرد. و به لحاظ قیمت هم، درست در میانه سگمت های کامپکت و ساب – کامپکت قرار می‌گیرد. در مجموع، اگر کابینی ساخته شده از پلاستیک سخت و یا ترمزهای کاسه‌ای عقب در آن نبود، ما این خودرو را حتی به‌عنوان جایگزین قانونی سیویک به رسمیت می‌شناختیم.
نکات مثبت این خودرو از دیدگاه سایت «DRIVEARABIA» توان خوب و اقتصادی (پیشرانه) فضای عالی کابین و تجهیزات کمی ساکت‌تر از رقبا نکات منفی این خودرو از دیدگاه سایت «DRIVEARABIA» بهای بالای متوسط پلاستیک‌های سخت کابین ترمز کاسه‌ای عقب
مشخصات فنی نوع موتور: L15Z1 i-VTEC SOHC حجم موتور: ۱۴۹۷ سی‌سی توان: ۱۱۸ اسب بخار در ۶۶۰۰ دور در دقیقه گشتاور: ۱۴۶ نیوتن‌متر در ۴۶۰۰ دور در دقیقه شتاب صفر تا صد: ۱۰.۴ ثانیه (در برخی منابع ۱۰.۱ ثانیه ذکر شد) حداکثر سرعت: ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت مصرف ترکیبی سوخت: ۷.۸ لیتر (خودروی در حال تست) سیستم فنربندی جلو: مستقل، مک‌فرسون استرات سیستم فنربندی عقب: محور پیچشی نوع کالیپر ترمز جلو: دیسکی خنک شونده نوع کالیپر ترمز عقب: کاسه‌ای
ابعاد طول/عرض/ارتفاع: ۴۴۵۵/۱۶۹۵/۱۴۷۵ میلی‌متر فاصله بین دو محور: ۲۶۰۰ میلی‌متر وزن خالص: ۱۰۹۲ کیلوگرم گنجایش صندوق عقب: ۵۱۰ لیتر ظرفیت مخزن سوخت: ۴۰ لیتر
ایمنی ۵ ستاره ایمنی از موسسه ANCAP استرالیا ۲ عدد کیسه هوا (راننده، سرنشین جلو) سیستم ضد بلوکه ترمز (ABS) سیستم توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) سیستم کنترل پایداری (ESC) سیستم ISOFIX برای صندلی کودک کمربند ایمنی با سیستم پیش کِشنده پشت‌سری فعال (ACTIVE HEADREST) و…..
تجهیزات (نسخه فول سفارش ایران) این خودرو قرار است که در سه تیپ DX (ساده) و LX (نیم فول) و EX (فول) در بازار کشورمان عرضه شود. در این میان، تیپ EX فول ترین نسخه هوندا سیتی می‌باشد و به‌احتمال زیاد با تجهیزات ذیل در ایران عرضه خواهد شد: سیستم تعویض دنده به‌صورت دستی از پشت فرمان (PADDLE SHIFTER) صفحه نمایشگر لمسی به سایز ۷ اینچ در میانه کنسول سیستم تهویه مطبوع تمام اتوماتیک سیستم ورود بدون کلید هوشمند (KEYLESS) به همراه دکمه استارت فرمان الکتریکی حساس به سرعت (EPS) راهنمای LED روی آینه‌ها سیستم ECON برای کاهش مصرف سوخت خودرو دریچه‌های تهویه مطبوع برای سرنشینان عقب سوئیچ کروز کنترل بر روی فرمان استراحتگاه دست جلو کنترل سیستم صوتی بر روی فرمان + CD + MP3 با پورت USB،AUX و اتصالات بلوتوث و هندزفری و HDMI ۸ عدد بلندگو دستگیره‌های کرومی درب‌ها سیستم دزدگیر ایموبلایزر (IMMOBLIZER) چراغ‌های هالوژن جلو آنتن کوسه‌ای و…
قیمت در ایران: هنوز به طور رسمی مشخص نشده است ولی در برخی از سایت‌ها و نشریات، رقمی معادل ۱۲۰ میلیون تومان برای تیپ فول یا EX این خودرو درج شده است. در امارات: ۵۴,۹۰۰ درهم (تیپ DX) و ۵۷/۹۰۰ درهم (تیپ LX) و ۶۵,۹۰۰ درهم (تیپ EX) محل ساخت نسخه‌های سفارش امارات: کشور تایلند
منابع: WIKIPEDIA.ORG YALLAHMOTOR.COM و…
