امروزه صرفا یک خودروی هیبریدی بودن برای محبوبیت کسب کردن در بین مشتریان، دیگر کافی نیست و بسیاری از خودروهای هیبریدی اینک بایستی علاوه بر مصرف سوخت کمتر و قوای محرکه بیشتر، برروی عوامل دیگری که مورد علاقه اکثر مشتریان است نیز تاکید نمایند تا بتوانند به موفقیت مورد نظرشان در بازار دست یابند.
به عنوان مثال کیا نیرو توانسته است از هیوندای آیونیک در فروش پیشی بگیرد و تویوتا راو۴ هیبریدی نیز توانسته آمار فروش پریوس را در سال ۲۰۱۸ تا کنون پشت سر بگذارد. بنابراین شرکت هوندا نیز علاوه بر توجه به مصرف سوخت مناسب و اصل و نسب اینسایت، برای مدل ۲۰۱۹ این خودرو، بیشتر سعی در برجسته نمودن شاخصه‌هایی همچون سکوت کابین، آسایش و تجهیزات این خودروی سدان دارد.
هوندا اینسایت ۲۰۱۹ برمبنای پلتفرم هوندا سیویک ساخته شده و بسیاری از شاخصه‌های آن را داراست با این تفاوت که هوندا اینسایت لباس فاخرتری بر تن کرده، ظاهر زیباتری دارد و همچنین از کابین چشم نوازتری بهره‌مند گردیده و می تواند رقیب هوندا آکورد به عنوان جذابترین سدان چهاردرب تلقی گردد.
هوندا ضرورتا سیستم هایبرید آکورد را برداشته و آن را برای استفاده در یک خودروی کوچک‌تر مهیا نموده است. با وجود آنکه آکورد هیبرید از یک پیشرانه دو لیتری استفاده می‌کند، هوندا اینسایت به یک پیشرانه ۱.۵ لیتری اتکینسون چهار سیلندر مجهز شده که توان خروجی آن بالغ بر ۱۰۷ اسب بخار بوده و گشتاور حاصل از آن به ۱۳۴ نیوتن متر می‌رسد و ۴۰.۵ درصد بازده گرمایی دارد.
این سیستم هیبریدی نسل سوم از یک باتری با ظرفیت ۱.۱ کیلووات ساعت استفاده می‌کند که به صورت ترکیبی قدرت اینسایت را به ۱۵۱ اسب بخار می‌رساند. قدرت و گشتاور موتور الکتریکی کششی این خودرو نیز برابر ۱۲۹ اسب بخار و ۲۶۷ نیوتن متر است. در مقام مقایسه توان خروجی هوندا آکورد معادل ۲۱۲ اسب بخار است.
نکته جالب آنجاست که هوندا توانسته تا از طریق حذف گیربکس اتوماتیک متعارف، به مقدار قابل توجهی در وزن و فضا صرفه‌جویی نماید. موتور برقی کششی مستقیما با چرخ‌های محرک در ارتباط است و در سرعتهای پایین به تنهایی تمامی نیروی محرکه را به صورت محدود فراهم می‌کند.
در سرعت های متوسط، پیشرانه بنزینی یک ژنراتور را می‌چرخاند که در تعامل با باتری، انرژی موتور کششی را تامین می‌نمایند. در دور موتورهای پایین(بار کمتر) موتور بنزینی به طور مستقیم با چرخ های محرک در ارتباط است اما در دورهای بالا، پیشرانه بنزینی و موتور برقی کششی در تعامل با یکدیگر عمل خواهند نمود.
ساده‌تر بگوییم سیستم انتقال قدرت بدون گیربکس یکی از زیرکانه‌ترین فناوری هایی است که اگرچه در سال ۲۰۱۴ برای نخستین بار در آکورد مورد استفاده قرار گرفت اما پس از گذشت حدود ۵ سال، همچنان مایه شگفتی ماست.
رانندگی با اینسایت در سطح شهر بسیار لذت بخش است چرا که نیروی آن در سرعتهای شهری توسط یک موتور الکتریکی تامین می‌شود و واکنش‌های آن به فشردن میدونی گاز تقریبا آنی و بسیار سریع است. در سرعتهای پایین اینسایت قادر است تا در حدود ۱.۶ کیلومتر را بدون استفاده از موتور بنزینی بپیماید.
همچنین سواری اینسایت در بزرگراه نیز بسیار متشخصانه است. در این گونه سرعت‌ها، موتور بنزینی به فعالیت مشغول است و بر حسب شرایط مختلف، موتور کششی برقی نیز وارد مدار و یا از آن خارج می‌شود. چنین وضعیتی بیشتر در سرعتهای ثابت و بالای ۶۴ کیلومتر درساعت رخ می‌دهد. همچنین لرزش پیشرانه بنزینی نیز تا حدی در کف اتاق و غربیلک فرمان قابل احساس است.
با وجود آنکه اینسایت یک خودروی اسپرت واقعی نیست اما این خودرو مانند بسیاری دیگر، دارای حالت رانندگی اسپرت است. در این حالت حساسیت میدونی گاز افزایش یافته و منبع نیرو از ژنراتور به باتری تغییر می‌کند تا حداکثر قدرت حاصل شود.
همچنین با کشیدن یک پدل در سمت چپ غربیلک فرمان، ما شاهد افزایش نیروی بازتولیدی ترمزها هستیم. گاهی اوقات شاید صدای پیشرانه بیش از حد به گوش برسد، اما در عوض صدای نویز ناشی از تماس لاستیک‌ها با سطح جاده در حداقل ممکن قرار دارد. این کار از طریق عایق بندی بسیارخوب کابین صورت پذیرفته است. همچنین سیستم کنترل فعال از طریق اسپیکرهای سیستم صوتی، به تعدیل صداهای مزاحم کمک می‌کند و صدای پیشرانه را نیز در حالت اسپرت مورد تاثیر قرار می‌دهد تا حس تهاجمی بیشتری داشته باشد.
شعاع دور زدن کامل اینسایت به مدد فرمان برقی معادل ۱۱.۴ متر است. میدونی ترمز حس اطمینان بخش و قاطعی دارد و ترمزهای اصطکاکی به علاوه موتورهای الکتریکی به خوبی وظیفه توقف خودرو را در تعامل با یکدیگر انجام می‌دهند.
سیستم تعلیق اینسایت نیز در جلو از نوع استرات و در عقب از نوع مالتی‌لینک بوده و از میله‌های تعادل در بخش‌های جلو و عقب خودرو استفاده شده است. همانند سیویک، افراد بلند قد به ویژه در ردیف عقب بایستی مواظب فضای سر خود باشند. صندلی‌های جلو بسیار راحت هستند و آسایش خوبی را برای سرنشینان فراهم می‌آورند. فضای پای سرنشینان عقب نیز بسیار مناسب است اما فضای سر با محدودیت مواجه است. گنجایش صندوق عقب اینسایت که از داخل کابین نیز قابل دسترس است، کاملا مناسب و کافی به نظر می‌رسد. ضمنا صندلی‌های عقب با قابلیت تا شوندگی ۶۰/۴۰، به افزایش فضای صندوق کمک شایانی می‌نمایند.
اینسایت EX و تورینگ به طور استاندارد از تجهیزات چند رسانه‌ای نظیر: سیستم اطلاعات سرگرمی ۸ اینچی، اپل کارپلی، اندروید اتو، رادیو ماهواره‌ای و دو عدد پورت usb بهره می‌برند. همچنین نسخه تورینگ از سامانه مسیریابی، ترافیک دیجیتال hd، شناسایی صوتی و یک سیستم صوتی با ده اسپیکرو و توان ۴۵۰ وات بهره می‌برد. مدل LX نیز به صفحه نمایشگر ۵ اینچی، پخش صوت بلوتوث و سیستم صوتی با توان ۱۴۰ وات به همراه ۶ اسپیکر مجهز شده است.
هوندا قصد دارد حدود دو سوم از محصولات خود را تا سال ۲۰۳۰ الکتریکی‌سازی نمایند و در این میان هیبریدی‌ها سهم بسزایی خواهند داشت. اینسایت به ما نشان داده که هوندا چگونه به این هدف خود دست خواهد یافت.
منبع: caranddriver
