بررسی میتسوبیشی اوت‌لندر، نسیمی از سوی ژاپن

آن دوران طلایی به سرعت باد سپری گشت و در غیاب میتسوبیشی و دیگر هم‌وطنانش، مدعیان کره‌ای با تمامی قدرت جای خالی آن‌ها را اشغال نموده و کمابیش نیز قادر شدند تا تمامی حیطه بازار را از نفوذ اغیار خالی کنند! این را هم بگویم که پیش از این تاریخ، خودروی میتسوبیشی پاجرو، حضور بسیار کمرنگی را هم در صنعت خودرو ایران تجربه نمود. این مدل به مدت ۵ سال در شرکت خودروسازی بهمن و با قطعات ارسالی از کشور تایلند مونتاژ می‌شد؛ تا آن‌که پس از ساخت حدود ۷۰۰ دستگاه، از مدار تولید خارج شد. در حال حاضر پاجرویی در کار نیست و برادر کوچک‌ترش که ASX نام دارد، به سختی در حال تقلا کردن در میان رقبای رنگارنگ خود می‌باشد، خودرویی باکیفیت که قربانی جو موجود در بازار و عدم شناخت صحیح مشتریان از خود شده است. اگر تنها آمار واردات را ملاک داوری خویش قرار دهیم، به نکات مهمی در این باب دست می‌یابیم که شرح بیشتر ماجرا را غیر ضروری می‌سازد. در شش ماهه نخست سال جاری بیشترین خودروهای کراس اووری که وارد خاک ایران شده است، به ترتیب ذیل بود (با صرف نظر از کلاس‌بندی‌های رایج و بهای آن‌ها).

ردیف	نام خودرو	تعداد وارد شده (دستگاه)
۱	هیوندای سانتافه	۶۸۳۴
۲	کیا اسپورتیج	۵۰۸۶
۳	هیوندای IX35	۴۳۱۰
۴	جیلی امگرند X7	۲۱۵۴
۵	تویوتا RAV4	۲۰۷۱
۶	رنو داستر	۱۰۸۶
۷	ب ام و X3	۵۹۹
۸	میتسوبیشی ASX	۳۹۱
۹	بریلیانس V5	۳۰۰
۱۰	سانگ یانگ اکتیون	۲۶۰

شاید پیش خودتان فکر کنید که حجم واردات یک برند، دلیل بر محبوبیتش در بازار نیست و چه بسیار خودروهایی که پیش از این به طور انبوه وارد شده و هم‌اینک نیز در سوله‌ها و یا نمایشگاه‌ها در حال خاک خوردن هستند! ممکن است حق با شما باشد، ولی این‌طور هم می‌توان گفت که واردات مستمر یک مدل خاص، آنهم در عرض چند سال و به نحو پی‌درپی، گواه روشن و واضحی است از تمایل بازار و مصرف‌کنندگان نسبت به آن خودرو.

با مشاهده جدول مذکور این نکته بر ما آشکار می‌گردد که برندهای کره‌ای و تا حدی چینی، در بازار کراس اوورهای وارداتی، از رتبه‌های بالایی برخوردارند. در رأس این خودروها و شاید تمامی مدل‌های وارداتی به ایران، خودروی هیوندای سانتافه است که حکمرانی می‌کند؛ امری مبرهن که قابل انکار نبوده و در جاده‌ها و خیابان‌ها هم کاملاً مشهود است. در این میان، عدم حضور مؤثر و قوی رقبای آمریکایی، آلمانی و ژاپنی نیز تا حد زیادی به تثبیت این وضع مدد رسانده است. نکته جالبی که هم‌اینک شایان توجه است، افزایش فروش تویوتا RAV4 در این بازار است که در قیاس با نسل پیشین خود موفقیت قابل‌ملاحظه‌ای را کسب نموده و نبرد جانانه‌ای را هم با هماوردان کره‌ای‌اش در پیش گرفته است! در این میان، برند ژاپنی میتسوبیشی و تنها نماینده آن ASX، در ته جدول جای دارد که خیلی پایین‌تر از شایستگی‌های این خودروست. شاید یکی از مهم‌ترین علل مسئله مذکور عدم توسعه شبکه نمایندگی‌های این برند در سرتاسر کشور می‌باشد. امری بسیار مهم که اکثر نمایندگی‌های شرکت‌های ژاپنی در کشورمان عنایت چندانی بدان ندارند.

چندی پیش طی یک رویداد از خودروی شاسی‌بلند اوت‌لندر رونمایی شد. این خودرو با توجه به مختصاتی که دارد با خودروی هیوندای سانتافه در یک گروه قرار می‌گیرد. به همین لحاظ و برای رقابت بهتر با این خودرو، در حال حاضر بهایی که برای این مدل در نظر گرفته شده حول و حوش ۱۷۵ میلیون تومان است، که با توجه سوابق خوب این برند در کشورمان و نیز ژاپنی بودن محصول کاملاً قابل‌تأمل است. این خودرو به اکثر نقاط دنیا صادر شده و روایت‌های گوناگونی هم از آن به رشته تحریر درآمده است که بنده در بین آن‌ها بخش‌های از سایت ادموندز آمریکا را گزینش نمودم. امیدوارم که این مطلب کمی بیشتر بتواند گره‌گشای نیازهای شما باشد.

پیشرانه و عملکرد

در حال حاضر میتسوبیشی اوت‌لندر با دو نوع پیشرانه در بازار آمریکا عرضه می‌شود. یکی از این دو، ۲.۴ لیتر حجم دارد و در مدل‌های ES و SE به کار می‌رود. این موتور با خود توانی معادل ۱۶۶ اسب بخار را به ارمغان آورده و گشتاور خروجی آن نیز برابر با ۲۳۲ نیوتن متر است، این پیشرانه به صورت استاندارد به گیربکس CVT مجهز است. در حال حاضر مدل ES اوت‌لندر فقط به صورت دیفرانسیل جلو عرضه می‌شود، در حالی که مدل SE آن هم به صورت تک و هم به صورت دو دیفرانسیل روانه بازار می‌گردد. در زیر کاپوت مدل GT پیشرانه‌ای ۶ سیلندر جای دارد که توانی برابر با ۲۲۴ اسب بخار را دارا بوده و گشتاور آن نیز معادل ۲۷۶ نیوتن متر است. این موتور به همراه سیستم چهار چرخ متحرک (ALL WHEEL DRIVE یا AWD) و گیربکس ۶ دنده اتوماتیک عرضه می‌شود. در تستی که پیش از این سایت ادموندز انجام داد، مدل‌های ۶ سیلندر این خودرو شتابی معادل ۷.۶ ثانیه را در – صفر تا ۶۰ مایل- به ثبت رساندند. (در برخی از منابع ۹ ثانیه هم ذکر شده است)

توضیح: تمامی نمونه‌های اوت لندری که قرار است در آینده نزدیک به ایران وارد شوند، مجهز به سیستم (FOUR WHEEL DRIVE یا ۴WD) به همراه کلید سه وضعیتی AUTO، ۲WD و ۴WD LOCK هستند.

رانندگی

شتاب گیری با پیشرانه ۴ سیلندر (۲.۴ لیتری) میتسوبیشی اوت لندر روح و روانتان را به هیجان نمی‌آورد. اگر بیشتر مواقع در شهر رانندگی می‌کنید این موتور عملکرد رضایت بخشی دارد، اما چنانچه به طور مدام در بزرگراه‌ها در حال تردد هستید، این موتور توان کافی را برای یک رانندگی لذت‌بخش به همراه ندارد. به‌علاوه، به‌واسطه طبیعت گیربکس CVT، مدتی طول می‌کشد که در اتوبان‌ها دور موتور خودرو متناسب با سرعت آن افزایش یابد و پیامد ناخواسته این کار هم افزایش صداهایی است که به‌نوبه خود از جذابیت این عمل می‌کاهند (موتورهای ۴ سیلندر به صورت استاندارد با گیربکس CVT عرضه می‌شوند). بی‌تردید پیشرانه ۶ سیلندر آرام‌تر بوده و توان بیشتری را هم ارائه می‌دهد، اما هنوز هم آن قدرت و هیجانی را، که بالقوه در موتورهای ۶ سیلندر و یا ۴ سیلندر توربو رقبا وجود دارد را در آن نمی‌یابید.

در حرکت بر روی جاده، میتسوبیشی اوت لندر کیفیت سواری راحتی را به شما عرضه می‌کند. گرچه در حین حرکت در بزرگراه‌ها مقداری صدای باد را نیز در این خودرو شاهد بوده‌ایم. هندلینگ خودرو محکم و ایمن به نظر می‌رسد، اما روی‌هم‌رفته، آخرین مدل اوت‌لندر درست مثل اسلاف خود از روح اسپرتی برخوردار نیست. اگر چنانچه اولویتتان جاده‌های غیر آسفالته و یا خارج از شهر باشد، این خودرو خیلی از رقبایش را در این محدوده قیمتی به چالش می‌کشد. سیستم چهار چرخ متحرک آن حالت‌های متفاوتی را گزینش و انتخاب می‌نماید که به‌نوبه خود قابلیت بیشتری را برایش در هنگام عبور از جاده‌های گلی و یا برفی عمیق فراهم می‌سازد.

طراحی داخلی و تجهیزات ویژه

شاید بیشترین کمبود و نقیصه‌ای که در نسل پیشین میتسوبیشی اوت‌لندر قابل‌ملاحظه بوده است، فضای داخل کابینش بود که با قرار گرفتن در درون آن حسی از ارزانی آدمی را فرا می‌گرفت. اما در اوت لندر مدل ۲۰۱۴ این معضل با بازسازی و بهسازی کابین و به‌کارگیری مواد مرغوب‌تر ونیز طراحی جذاب‌تر کاملاً اصلاح شده است. (در برخی از منابع دیگر هم به مواد نرم و با کیفیت مورد استفاده در داشبورد این خودرو اشاره شده است)

صندلی‌های جلو در کناره‌هایش کمی سفت به نظر می‌رسد، ولی جای پای خوبی را به سرنشینان عرضه می‌کند. صندلی‌های ردیف دوم هم می‌توانند جهت راحتی بیشتر سرنشینان جهت دراز کشیدن و یا لمیدن، به سمت جلو و یا نیز نزدیک درب عقب خودرو جابه‌جا شوند. بیشتر مشتریان صندلی‌های ردیف سوم را برای این خودرو سفارش می‌دهند، اما این صندلی‌ها تنها برای این مناسب‌اند که در برخی مواقع کودکان خردسال از آن استفاده نمایند.

ایمنی

از تجهیزات ایمنی میتسوبیشی اوت لندر می‌توان به مواردی همچون سیستم ضد بلوکه ترمز، سیستم کنترل کشش و نیز کنترل پایداری خودرو، سیستم کمکی شروع حرکت از روی تپه‌ها، ایربگ زانویی سمت راننده، ایربگ های سمت صندلی‌های جلو و ایربگ های پرده‌ای اشاره کرد.

از گزینه‌های الکترونیکی ایمنی نیز می‌توان به مواردی همچون سیستم هشداردهنده انحراف از مسیر حرکت، سیستم هشداردهنده برخورد از جلو ونیز کاهش سرعت خودرو متعاقب آن و همچنین به سامانه‌ای اشاره نمود که تصادف قریب‌الوقوع از ناحیه جلوی خودرو را ردیابی نموده و در پی آن راننده را هوشیار می‌نماید و در صورت عدم عکس‌العمل مناسب از طرف راننده، ترمزها را فشرده و خودرو را کاملاً متوقف می‌کند. این سیستم معمولاً در سرعت‌های زیر ۲۰ مایل وارد مدار می‌شود.

تمامی مدل‌های GT این خودرو برای توقف از سرعت ۹۶.۵ کیلومتر بر ساعت به مسافتی معادل ۳۷.۵ متر جهت عمل ترمزگیری نیازمندند.

در آزمون دولتی تست تصادف، میتسوبیشی اوت لندر (مدل AWD)، روی‌هم‌رفته ۵ ستاره را در زمینه محافظت کسب نمود، که این شامل ۴ ستاره برای تمامی برخوردهای از ناحیه جلوی خودرو ونیز ۵ ستاره در زمینه محافظت از کنار نیز می‌گردد.

همچنین این خودرو از موسسه بیمه ایمنی بزرگراه‌های آمریکا (IIHS)، بهترین امتیاز ممکن را در تمامی بخش‌های بدنه دریافت نمود و در تمامی بخش‌ها اعم از مقاومت سقف، برخورد از نیمه جلوی خودرو (MODEREATE OVERLAP) و برخورد از کناره جلوی خودرو (SMALL OVERLAP) و نیز برخورد از کنار و همچنین ضربه به سر سرنشینان، بالاترین نمره را که همان خوب (GOOD) باشد را به دست آورد.