باد در موهای شما، خورشید پشت سر شما، جاده‌ی دلخواه شما و صدایی زیبا از پیشرانه! تصوری زیبا که اکثر افراد در هنگام فکر کردن به خودرویی رودستر دارند.
اما کاربردی بودن و هزینه‌های زندگی مدرن اغلب تأثیرات خود را دارند و به همین دلیل است که مرسدس بنز روی نسخه‌های دیزل رودستر SLC خود بیشتر از پیشرانه‌های بنزینی مانور می‌دهد. ما مدل جدید SLC 250 d را آزمایش کرده‌ایم تا ببینیم که مرسدس بنز چه تحفه‌ای را به ارمغان آورده است.
پیش از این مدل بنزینی SLC 300 را تست کرده‌ایم اما باید گفت که آن خودرو آن‌طور که باید ما را تحت تأثیر قرار نداد. هرچند مدل ۲۵۰ d روی کاغذ حرف‌های بیشتری برای گفتن دارد. سرخط خبرها در مورد این خودرو مصرف سوخت ادعایی فوق‌العاده‌ی ۴.۴ لیتر در هر صد کیلومتر است که باعث می‌شود این خودرو در لیست خرید مصرف‌کننده‌های خوش‌شانس قرار بگیرد. دست‌یابی به مصرف سوخت ۵.۶ لیتری به آسانی صورت می‌گیرد اگرچه که مصرف سوخت این خودرو اولویت اصلی شما نیست. پس شاید گشتاور ۵۰۰ نیوتون متری آن مورد مهم‌تری باشد.
این میزان گشتاور از دل پیشرانه‌ی ۴ سیلندر ۲.۱ لیتری سالخورده به دست می‌آید. تجارب قبلی به ما می‌گوید که این پیشرانه بهترین نسخه از نظر رفاه و آسایش نیست و همین موضوع در هنگام استارت ثابت می‌شود، زمانی که صدایی خشن از زیر کاپوت برمی‌خیزد.
خوشبختانه پیشرانه در سرعت‌های بالا به‌صورت شگفت‌انگیزی نرم و روان کار می‌کند و تا زمانی که دور آن زیر ۳ هزار بماند در همین وضعیت باقی می‌ماند. مرسدس همچنین تلاش نکرده تا همانند برخی رقبا صدای غیرواقعی از اگزوز را خلق کند.
حداکثر گشتاور خودرو از دور ۱۶۰۰ در دسترس است و اکثر اوقات تندوتیز احساس می‌شود و شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت ۶.۶ ثانیه‌ای خودرو مؤید همین نکته است. به لطف سقف فلزی تاشدنی صدای باد و جاده به خوبی سرکوب شده است.
متأسفانه همین‌جا اکثر خبرهای خوب به پایان می‌رسد. در جاده SLC دیزلی از همان مشکلات مدل بنزینی رنج می‌برد؛ و البته این موضوعات با پیشرانه‌ی سنگین‌تر دیزلی بدتر نیز می‌شود. فرمان خودرو توزیع وزن خوبی دارد اما کاملاً بی‌حس و مبهم است؛ و وزن ۱۶۰۵ کیلوگرمی آن باعث شده تا احساس لنگر انداختن در پیچ‌ها به سرنشین دست دهد. پورشه ۷۱۸ باکستر هیجان بیشتری داشته درحالی‌که آئودی TT رودستر دیفرانسیل جلو نیز دینامیک بهتری دارد.
فکر نکنید که سواری نرم خودرو می‌تواند این موارد را بپوشاند. خودروی حاضر در تست دارای پکیج اسپورت ۹۹۵ پوندی به همراه دامپرهای تطبیقی است اما هنوز هم سواری خودرو در حالت کامفورت ناآرام و در حالت اسپورت نامطلوب نشان می‌دهد.
علیرغم نام جدید، SLC در چندین مورد سالخورده احساس می‌شود. سقف خودرو ایمن است اما عملکرد کندی داشته و طراحی داشبورد نیز در مقایسه با مدل‌های جدید بنز از مد افتاده به نظر می‌رسد. داخل کابین نیز برای راننده‌های قدبلند جادار نبوده و خودروی حاضر در تست نیز قیمت نهایی بیشتر از ۵۰ هزار پوندی دارد زیرا باید آپشن های زیادی را برای خودرو سفارش دهید.
به‌طور شگفت‌آوری نسخه‌ی دیزلی مرسدس بنز SLC خیلی دورتر از نسخه‌ی پرچم‌دار AMG نیست. هرچند نمی‌توان آن را بهتر از رقبایی چون پورشه ۷۱۸ باکستر و آئودی TT رودستر دانست. در سرعت‌های بالا این خودرو رفاه خوبی داشته و کم‌مصرف است اما C کلاس کابریولت ۴ نفره خیلی گران‌تر از این خودرو نیست و البته سواری بهتری دارد. جای شرمساری است که پشت ظاهری زیبا و نامی جدید، خودروی با سن بالا قرار گرفته است.
مشخصات مرسدس بنز SLC 250d AMG Line
قیمت: ۳۷۳۴۰ پوند پیشرانه: ۴ سیلندر ۲.۱ لیتری دیزل قدرت/گشتاور: ۲۰۱ اسب بخار/۵۰۰ نیوتون متر گیربکس: ۹ سرعته اتوماتیک، دیفرانسیل عقب شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت: ۶.۶ ثانیه حداکثر سرعت: ۲۴۵ کیلومتر در ساعت مصرف سوخت: ۴.۴ لیتر در هر صد کیلومتر
منبع: autoexpress
