بررسی جی‌ام‌سی کانیون دو کابین مدل ۲۰۱۵

فهرست مطالب

جی‌ام‌سی کانیون یک پیکاپ تراک کوچک‌تر به‌حساب می‌آید و بنابراین، قیمت خرید و استفاده از آن بایستی پایین‌تر بوده و انجام مانورها در محیط‌های شهری می‌بایست اندکی راحت‌تر باشد. همچنین انتظار می‌رود که برای استفاده‌های روزمره اندکی معقول‌تر تر تراک‌های فول‌سایز باشد. در هر صورت، این خودرو، نمایشی از انعطاف‌پذیری کلمه «کوچک» است.

خودروی تست‌شده در اینجا یک کانیون دو کابین با طول بارگیر کوچک (۱۵۷۵ میلی‌متر) است. فاصله محوری این مدل برابر ۳۲۵۹ میلی‌متر و طول کلی خودرو ۵۳۹۵ میلی‌متر است. اگر از مدل با بزرگ‌ترین طول بارگیر به‌اندازه ۱۸۸۰ میلی‌متر استفاده شود، فاصله محوری به‌اندازه ۳۵۶۹ میلی‌متر و طول کلی خودرو به ۵۷۰۵ میلی‌متر افزایش می‌یابد؛‌ یعنی دقیقاً به‌اندازه جی‌ام‌سی یوکون XL شاسی‌بلند فول‌سایز با طول محوری بلند.

همچنین در برخی از بررسی‌ها مشاهده می‌کنیم که کلرادو و کانیون جدید که دو مدل مشابه از خانواده شورولت هستند، قابلیت مانور بهتری نسبت به مدل‌های بزرگ‌تر از خودشان دارند. ولی حتی اگر کانیون و کلرادو، قابلیت مانور بدی نداشته باشند، نباید انتظار یک هندلینگ کامل را از آنها داشت. به‌عنوان نمونه، بردن یک «کانیون» به داخل پارکینگ یک سوپرمارکت، نیازمند اندکی مهارت است و بیشتر از یک حرکت ساده فرمان است؛ چرا که دایره چرخش برای تراک تست شده برابر ۱۲/۵۹ متر است.

در عین حال، بسیاری از خودروسازانی که در حوزه پیکاپ-تراک فعالیت می‌کنند، از جمله هوندا، نیسان، تویوتا و جنرال‌موتورز، از عنوان «کوچک» برای محصولاتشان استفاده نمی‌کنند. خودروهای آنها «تراک متوسط» است. «متوسط» در حال حاضر پایین‌ترین حد در این مقیاس است و این تراک‌های شخصی هنوز هم به حیات خود ادامه می‌دهند؛ حداقل تا زمانی که هیوندای سانتا کروز از راه برسد.

در حال حاضر، دو گزینه برای پیشرانه کانیون درنظر گرفته شده است. گزینه استاندارد، یک موتور ۲/۵ لیتری چهار سیلندر است که قدرتی برابر ۲۰۰ اسب‌بخار و گشتاوری به اندازه ۲۵۸/۹۶ نیوتن‌متر تولید می‌کند. گزینه دیگر، یک موتور ۳/۶ لیتری V-6 است که قدرتی به اندازه ۳۰۵ اسب‌بخار و گشتاور حداکثری به اندازه ۳۶۴/۷۱ نیوتن‌متر به همراه دارد. یک سیستم گیربکس دستی ۶ دنده می‌تواند در مدل‌های با موتور ۲/۵ لیتری دیفرانسیل عقب استفاده شود. ولی مدل‌های دیگر و از جمله تراک تست‌شده در اینجا با موتور V-6 از یک گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته استفاده می‌کنند. یک موتور توربو دیزل ۶ سیلندر نیز در بین گزینه‌ها قرار دارد که البته تا قبل از مدل سال ۲۰۱۶ در دسترس قرار نخواهد گرفت.

همان‌طور که انتظار می‌رود، موتور چهار سیلندر دارای عملکرد بهتری در برآوردهای سازمان حفاظت محیط زیست امریکا است. این موتور در کنار سیستم دیفرانسیل ۴WD، مصرف سوختی برابر ۱۲/۴ لیتر در شهر و ۹/۴۱ لیتر در جاده در هر ۱۰۰ کیلومتر دارد. این در حالی است که برای یک مدل ۴WD V-6 مشابه نمونه تست‌شده، مصرف سوختی برابر ۱۳/۸ لیتر در شهر و ۹/۸ لیتر در جاده تخمین زده شده است. در شرایط تست نیز بدون آن که فشار زیادی به تراک وارد شود، مصرف سوخت ۱۳/۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر از آن مشاهده شده است. در همین حال، موتور شش سیلندر تنها گزینه پیش‌روی کسانی است که به دنبال قابلیت یدک‌کشی ۳۱۷۵ کیلوگرمی کانیون هستند. همچنین این گزینه، در هنگام سبز شدن چراغ در تقاطع‌ها عملکرد بهتری از خود نشان می‌دهد. رسیدن به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت در کانیون به اندازه ۷/۵ ثانیه زمان می‌برد.

گیربکس اتوماتیک ۶ سرعته برنامه‌ریزی بسیار خوبی در مورد تعویض دنده‌ها در حالت «کاملاً اتوماتیک» دارد و عکس‌العمل مناسبی نسبت به میدونی گاز ایجاد می‌کند. در همین حال، یک حالت دستی برای گیربکس در نظر گرفته شده است که راننده‌های کانیون احتمالاً یک یا دو بار آن را امتحان می‌کنند و سپس به جز مواردی مانند یدک‌کشیدن به سمت بالای یک شیب یا رفتن به پایین از یک سرازیری با شیب تُند، آن را فراموش می‌کنند.

کیفیت سواری بر روی مسیرهای ناهموار می‌تواند اندکی با ناراحتی همراه باشد؛ موضوعی که برای خودرویی که به منظور حمل بار به اندازه ۶۸۰ کیلوگرم طراحی شده، چندان جای تعجب نیست. البته در تراک تست‌شده در اینجا از پکیج ویژه «تمام مسیرها» با هزینه ۱۱۹۰ دلار استفاده شده که شامل مواردی مانند سیستم تعلیق Z71، چرخ‌های ۱۷ در ۸ اینچی، تایرهای مخصوص تمام مسیرها، کنترل پایین رفتن در شیب تپه‌ها و گرم‌کن صندلی‌های جلو به صورت تنظیم شونده می‌شود.

نمی‌توان از ضعف سیستم فرمان الکتریکی به‌سادگی گذشت؛ چرا که هم واکنشی کُند دارد و هم کرخت و بی‌احساس است. همچنین در حالی که جنرال‌موتورز عملکرد خوبی در بیرون نگه‌داشتن نویز جاده داشته، ولی نفوذ نویز باد را در سمت راست کابین شاهد هستیم.

سیستم ترمز، از جمله زمینه‌های دیگری است که کانیون در آن می‌تواند عملکردی بهتر از این داشته باشد. فاصله توقف از سرعت ۱۱۲/۶۵ کیلومتر بر ساعت به اندازه ۵۷ متر است که نمی‌تواند چندان قابل‌توجه باشد. البته در این میان تایرهای آفرودی نیز تأثیر خود را داشته‌اند. به‌علاوه، در خودروی تست‌شده در اینجا، پس از ترمز گرفتن‌های متوالی، اندکی ضعف در میدونی ترمز مشاهده شده است.

امّا در داخل کانیون، مهارت خوبی به کار گرفته شده و در حال حاضر، به چیزی که از یک تراک با قیمتی بیش از ۴۰ هزار دلار انتظار داریم، نزدیک شده است. کیفیت کابین کانیون، به عنوان نمونه، شاید بالاتر از شورولت کلرادو قرار گیرد.

تراک ۴WD SLE تست‌شده در اینجا با آپشن‌هایی به اندازه ۴۱۵۵ دلار همراه بوده است. در کنار پکیج «تمام مسیرها»، لیست آپشن‌ها شامل یک مجموعه ریل‌های لوله‌ای به ارزش ۷۴۵ دلار بوده که احتمال می‌رود توسط مالک یک خشک‌شویی زنجیره‌ای طراحی شده باشد!

کلاس پیکاپ‌های متوسط زمانی از جایگاه خود پایین آمد که مشتریان احتمالی مشاهده کردند که می‌توانند با صرف هزینه‌ای مشابه به تراک فول‌سایز دسترسی پیدا کنند. ولی بعدها که قیمت مدل‌های بزرگ الهام‌بخش جنرال‌موتورز افزایش یافت، کانیون با هدف تأمین خواسته‌های مشتریان هدف وارد میدان رقابت شده است. این خودرو، از قابلیت‌های مناسب، ظاهری خوبی و عملکردی قابل‌احترام برخوردار است و می‌تواند به‌عنوان یک شاسی‌بلند همه‌کاره همراه با یک قسمت بارگیر روباز مورد استفاده قرار گیرد.