بررسی جی‌ام‌سی سیه‌را ۱۵۰۰ دینالی با گیربکس ۸ سرعته

فهرست مطالب

توزیع گیربکس ۸ سرعته جنرال‌موتورز در سری جی‌ام‌سی سیه‌را ۱۵۰۰ تقریباً به پایان رسیده است. این نوع گیربکس که اولین بار در مدل ۲۰۱۵ برای سیه‌را معرفی شده، ابتدا تنها برای بزرگترین موتور موجود، یعنی موتور ۶/۲ لیتری V-8 با قدرت ۴۲۰ اسب‌بخار در دسترس قرار گرفته است. از آن زمان به بعد، گیربکس ۸ سرعته به صورت یک آپشن برای برخی مدل‌های سیه‌را با موتور ۵/۳ لیتری V-8 نیز ارائه شده و مسیری را مشابه شورولت سیلورادو، در خانواده سیه‌را طی کرده است.

از زمان به‌کارگیری گیربکس ۸ سرعته به عنوان تنها گزینه انتقال قدرت موتور ۶/۲ لیتری V-8، این موتور تغییر چندانی به خود ندیده است. این در حالی است که جی‌ام‌سی برای خودِ این تراک، یک ارتقای میان‌دوره‌ای در مدل ۲۰۱۶ درنظر گرفته است. آپدیت چراغ‌های جلو و جلوپنجره واضافه‌کردن قابلیت‌های اپل کارپلی و اندروید به نمایشگر لمسی سیستم اطلاعات و سرگرمی، از جمله تغییرات در مدل ۲۰۱۶ هستند. همچنین مدل ۲۰۱۶ از سیه‌را اولین مدلی است که در آن گیربکس ۸ سرعته، به غیر از موتور ۶/۲ لیتری با مدل‌های SLT و دینالی و موتور ۵/۳ لیتری V-8 نیز در دسترس قرار می‌گیرد. در نتیجه، موتور پایه ۴/۳ لیتری V-6 تنها گزینه پیشرانه سیه‌را خواهد بود که در آن امکان استفاده از گیربکس ۸ سرعته جنرال‌موتور وجود نخواهد داشت.

سیستم انتقال قدرت با کد شناسایی ۸L90، همان سیستمی است که در کوروت نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ البته با یک موقعیت متفاوت و به شکل سنتی، به صورت مستقیم در پشت موتور. این در حالی است که در کوروت، جهت‌گیری ۸L90 در عقب و به صورت ترانس‌ آکسل است. امّا ارتباط با مدل اسپورت جنرال‌موتورز به همین جا ختم نمی‌شود و همان‌طور که از قبل می‌دانیم، موتور قدرتمند ۶/۲ لیتری V-8، در واقع برگرفته از موتور V-8 در کوروت است؛ البته با یک سری تنظیم برای دسترسی به گشتاور برای بهبود شرایط یدک‌کشی و حمل بار.

موتور ۶/۲ لیتری با قدرت ۴۲۰ اسب‌بخار، بدون هیچ مشکلی سیه‌را به پیش می‌راند. در حالی که نمونه مجهز سیه‌را ۱۵۰۰ دینالی ۴×۴ مدل ۲۰۱۴ با موتور ۶/۲ لیتری و گیربکس ۶ سرعته اتوماتیک که در بیشتر موارد با این مشابه است، سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت را در زمان ۵/۴ ثانیه ثبت می‌کند و در ۱۴/۱ ثانیه با سرعت نهایی ۱۵۹/۳ کیلومتر بر ساعت به انتهای مسیر یک‌چهارم مایل می‌رسد، این مدل ۲۰۱۶ که حدود ۴۵ کیلوگرم از آن سنگین‌تر است، این زمان‌ها را در ۵/۶ و ۱۴ ثانیه ثبت می‌کند. احتمالاً بخش زیادی از این تفاوت در عملکرد به استراتژی شیفت دنده متفاوت در گیربکس‌های ۶ و ۸ سرعته برمی‌گردد. البته وزن بالاتر مدل ۲۰۱۶ سیه‌را نیز در این زمینه بی‌تأثیر نیست. در هر حال، جی‌ام‌سی با پیشرانه ۶/۲ لیتری یک غول واقعاً سریع بوده و غرش موتور V-8 آن در حالت تخت‌گاز فوق‌العاده است.

در تست انجام‌شده برای این خودرو، بیشتر وقت در حرکت بین چراغ‌ قرمزها و سپس رانندگی نسبتاً تهاجمی صرف شده است. با این وجود، مصرف سوخت مشاهده شده برابر ۱۵/۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بوده که این میزان به اندازه ۱/۱ لیتر کمتر از نسخه مجهز به گیربکس ۶ سرعته است. ضمن اینکه برآورد سازمان حفاظت محیط زیست امریکا از نسخه چهار چرخ متحرک سیه‌را با گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک کمتر از قبل بوده است. سیستم گیربکس ۸ سرعته اتوماتیک، شیفت دنده‌ها را به‌خوبی مدیریت می‌کند و در مواقع نیاز، با سرعت مناسب به دنده پایین‌تر می‌رود، امّا در هنگام تست در سرعت نسبتاً ثابت ۶۴ کیلومتر بر ساعت، به نظر می‌رسید که کامپیوتر در مورد انتخاب بهترین دنده مردد است؛ چرا که این سیستم می‌بایست شرایط مناسب برای استفاده از ویژگی غیرفعال‌سازی سیلندر V-8 را نیز درنظر بگیرد. ولی در سرعت‌های بالاتر، این مسئله کمتر مشاهده می‌شود.

بسیاری از جنبه‌های دیگر سیه‌را به مانند قبل باقی مانده‌اند. از نقطه‌نظر رانندگی این موضوع به یک سیستم فرمان دقیق با دستیار الکترونیکی، یک میدونی ترمز سفت و سخت و کیفیت سواری مناسب و کنترل‌شده تعبیر شود. البته مدل دینالی با توجه به چرخ‌های بزرگ ۲۰ اینچی‌اش، در حالی که حتی از دامپرهای انطباقی نیز استفاده می‌کند، ممکن است سواریِ چندان راحتی نداشته باشد؛ حالتی که می‌تواند با استفاده از چرخ‌های ۲۲ اینچی تشدید شود. طرح‌های چرم، آلومینیوم و چوب موجود در داخل کابین دینالی، فضای گرم و راضی‌کننده‌ای را فراهم آورده‌اند و در عین حال، تمام مدل‌های سیه‌را از کنترل‌های ساده، ابزارهای واضح و یک کابین زیبا بهره می‌برند. شاید تنها شکایت ما در مورد طراحی داخلی دینالی به موقعیت غربیلک فرمان آن مرتبط باشد؛ فرمان این تراک به شکلی عجیب و غریب، به طرف وسط کابین متمایل شده است و کاملاً در مقابل سینه راننده قرار نمی‌گیرد.

مدل دینالی تست‌شده از سیه‌را در اینجا، در ابتدا قیمتی معادل ۵۷ هزار و ۹۳۰ دلار داشته است که پس از اضافه شدن آپشن‌هایی مانند موتور ۶/۲ لیتری V-8 به ارزش ۲۴۹۵ دلار، سانروف به ارزش ۹۹۵ دلار، پکیج «هشدار افزوده برای راننده» به ارزش ۵۵۰ دلار (شامل هشدار برخورد از جلو، دستیار حفظ حرکت در بین خطوط، نوربالای اتوماتیک و لرزش «هشدار ایمنی» صندلی) و ۱۶۶۵ دلار هزینه رنگ‌آمیزی مخصوص، پله دسترسی بارگیر اتوماتیک و یک نترل ترمز تریلر، هزینه کلی آن به ۶۱۱۴۰ دلار رسیده است. با این حال، اگر کسی فقط به دنبال استفاده از ترکیب موتور ۶/۲ لیتری و گیربکس ۸ سرعته است، بهتر است به سراغ مدل سیه‌را ۱۵۰۰ SLT برود که در نتیجه می‌تواند نزدیک به اندازه ۷ هزار دلار در بودجه خود، صرفه‌جویی کند. در هر صورت، سیه‌را حتی اگر اساساً مشابه شورولت سیلورادو تلقی شود، باز هم یک تراک بزرگ قدرتمند است که می‌تواند از عهده هر کاری برآید.