بررسی تخصصی جیپ گرند واگنییر، بازتعریف تجمل آمریکایی

هرچند جنرال موتورز اس‌یووی‌های فول سایز خود را از طریق سه برند و چهار نام مختلف عرضه می‌کند اما گروه کرایسلر تصمیم گرفته این پرچم‌دار جدید را فقط از طریق برند جیپ به بازار عرضه کند. ارزان‌ترین عضو این خانواده یعنی واگنییر پایه با قیمت ۶۰ هزار دلار، گران‌ترین اس‌یووی فول سایز بازار محسوب می‌شود و ۸,۶۵۰ دلار از شورلت تاهو گران‌تر است. گرند واگنییر هم با قیمت پایهٔ ۹۰ هزار دلاری، نزدیک به ۱۲ هزار دلار از کادیلاک اسکالید پایه گران‌تر است که اختلاف قیمت چشمگیری است.

همچنین اگر در لیست آپشن‌های گرند واگنییر همهٔ گزینه‌ها را علامت بزنید، قیمت آن به‌راحتی از ۱۰۰ هزار دلار فراتر می‌رود. نمونهٔ مورد آزمایش اما از نوع سری II با قیمت ۱۰۴,۸۲۵ دلار است که هنوز هم گران‌ترین نسخهٔ گرند واگنییر محسوب نمی‌شود. برخلاف رقبا که نسخهٔ کشیدهٔ اس‌یووی‌های فول سایز خود را هم ارائه می‌کنند، واگنییر فعلاً فقط با یک طول ارائه می‌شود. البته این خودرو با فاصلهٔ محوری ۳,۱۲۴ میلی‌متری و طول ۵,۴۵۳ میلی‌متری، از لحاظ اندازه بین نسخه‌های کوتاه و کشیدهٔ اس‌یووی‌های فول سایز جنرال موتورز قرار می‌گیرد.

جیپ برای اینکه هیچ حرف‌وحدیثی در مورد جایگاه لوکس و سطح بالای گرند واگنییر وجود نداشته باشد، هر چیزی که تصویر کنید را در داخل آن ارائه کرده است که ازجملهٔ آن‌ها می‌توان به هفت نمایشگر، چهار خروجی برق، ۲۳ بلندگو و ۲۶ پورت USB، هندزفری و HDMI اشاره کرد. البته بسیاری از این نمایشگرها و بلندگوها سفارشی هستند. مثلاً سیستم صوتی مکینتاش با ۲۳ بلندگو بخشی از یک پکیج ۳,۹۹۵ دلاری است و برای نمایشگر سمت شاگرد باید ۱,۱۹۵ دلار پرداخت کرد. بااین‌همه، جیپ در اینجا به جزئیاتی مثل دسته‌راهنما و برف‌پاک‌کن توجهی نکرده و این قطعه‌ها از همان پلاستیک سیاهی ساخته شده‌اند که در مدل ارزان‌قیمت کامپس دیده‌ایم.

بااین‌حال، به‌استثنای این مورد و همین‌طور برخی دکمه‌های ارزان‌قیمت روی غربیلک فرمان، دیگر متریال داخلی گرند واگنییر متناسب با قیمت شش‌رقمی آن هستند. چرم نرم، تریم‌های فلزی و روکش مشکی پیانو برای بسیاری از دکمه‌ها و سوئیچ‌ها با چیزی که قبلاً در کادیلاک و لینکلن دیده‌ایم مطابقت دارد. رنگ داخلی آبی آگاو نیز ما را به یاد قایق‌های تفریحی لوکس می‌اندازد و این رنگ فقط برای صندلی‌ها نیست بلکه همه‌چیز از رو سقفی گرفته تا پارکابی‌ها آبی هستند.

خریداران در این کلاس اما بیشتر به دنبال کابین جادار هستند و گرند واگنییر فضای داخلی بسیار بزرگی دارد. هردو کنسول میانی خودرو که یکی بین صندلی‌های جلو و دیگری بین صندلی‌های خلبانی عقب قرار گرفته‌اند، بزرگ هستند و کابین عریض و دل‌باز به نظر می‌رسد. صندلی‌های ردیف دوم به‌راحتی به جلو حرکت می‌کنند و با ایجاد کردن دهانه‌ای بزرگ، دسترسی به صندلی‌های ردیف سوم را بدون نیاز به خم شدن زیاد فراهم می‌کنند. صندلی‌های ردیف سوم نیز حتی برای بزرگ‌سالان بسیار راحت و جادار هستند.

این جاداری داخل تا حد زیادی به خاطر استایل جعبه‌ای شکل و فرم عمودی بخش عقبی خودرو است. ستون‌های همرنگ بدنه در کنار سقف مشکی‌رنگ هم باعث شده‌اند ارتفاع کلی خودرو بیشتر به نظر برسد؛ بنابراین باید گفت طراحی گرند واگنییر بسیار کاربردی اما محافظه‌کارانه بوده و چندان به ساختارشکنی که واگنییر اولیه انجام داد علاقه‌ای ندارد.

گرند واگنییر همچنین فاقد هندلینگ چابک اس‌یووی‌های فول سایز جنرال موتورز است که از فرمان بسیار دقیقی بهره می‌برند و هنگام رانندگی کوچک‌تر از چیزی که هستند احساس می‌شوند. روی جاده، اندازهٔ بزرگ و وزن سنگین جیپ همیشه احساس می‌شود. فرمان اطلاعات کمی را به راننده منتقل می‌کند و هنگامی‌که خودرو را تا مرز محدودیت‌های هندلینگش تحت‌فشار قرار می‌دهیم، با حرکات کِشتی مانند بدنه مواجه می‌شویم. گرند واگنییر همچنین در آزمایش شتاب جانبی هم تنها ۰.۶۷ جی را به ثبت رساند.

بااین‌حال، مزیت اصلی سواری گرند واگنییر کیفیت سواری بسیار نرم و آرامش‌بخش آن است به‌گونه‌ای که حتی با رینگ‌های ۲۲ اینچی هم بدون هیچ‌گونه ارتعاشی از روی دست‌اندازهای مسیر عبور می‌کند. در اینجا همچنین حرکات جانبی سرنشینان به حداقل رسیده و کابین به‌خوبی از سروصدای جاده ایزوله شده است به‌گونه‌ای که در سرعت ۱۱۰ کیلومتر بر ساعت تنها ۶۶ دسی‌بل صدا در داخل خودرو ثبت شد.

واگنییر با پیشرانهٔ ۵.۷ لیتری V8 به همراه سیستم هیبریدی خفیف ۴۸ ولت eTorque ارائه می‌شود که گشتاور را در دورهای پایین افزایش می‌دهد و باعث روان‌تر شدن سیستم توقف-حرکت می‌شود. پیشرانهٔ ۶.۴ لیتری V8 گرند واگنییر اما هیچ‌گونه نیروی کمکی الکتریکی ندارد و کاملاً سنتی است اما کار خود را به‌خوبی انجام می‌دهد. این موتور در حالت درجا صدایی مثل قایق موتوری دارد و با نشاط و چابکی هیولای ۲۸۷۰ کیلوگرمی را به جلو هل می‌دهد. ما شتاب صفر تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت را ظرف تنها ۵.۴ ثانیه ثبت کردیم که نیم ثانیه از اسکالید با پیشرانهٔ ۶.۲ لیتری V8 کمی ضعیف‌تر سریع‌تر است.

اما این شتاب گیری سریع هزینه‌ای هم به دنبال دارد. هرچند پیشرانهٔ سنتی ۶.۴ لیتری به سیستم غیرفعال‌سازی سیلندرها مجهز شده اما اعداد مصرف سوخت گرند واگنییر تکان‌دهنده است. طبق اعلام EPA، مصرف سوخت ترکیبی این ماشین ۱۵.۶ لیتر در هر صد کیلومتر است که آن‌را به پرمصرف‌ترین خودروی این کلاس تبدیل می‌کند. برای مقایسه، اسکالید نزدیک به یک لیتر و نویگیتور با پیشرانهٔ ۳.۵ لیتری V6 توئین توربو ۱.۸ لیتر در هر صد کیلومتر مصرف کمتری دارند. ما در آزمایش خود با گرند واگنییر به‌طور میانگین مصرف ۱۸ لیتر در هر صد کیلومتر را ثبت کردیم اما موتور ۵.۷ لیتری در واگنییر تا حدودی کم‌اشتهاتر است و در هر صد کیلومتر به ۱۳ لیتر بنزین نیاز دارد.

به‌طورکلی، صرف‌نظر از این موضوع که چرا خودرویی در سال ۲۰۲۱ باید در هر صد کیلومتر نزدیک به ۱۶ لیتر بنزین را ببلعد، جیپ دیگر نمی‌توانست بنشیند و نظاره‌گر بهره‌برداری رقبا از این بازار پرسود باشد. مطمئناً گرند واگنییر باید ۱۰ یا ۲۰ سال پیش به بازار می‌آمد اما اشتیاق بازار آمریکا برای شاسی‌بلندهای فول سایز همچنان ادامه دارد. فقط کافی است به آمار فروش فول سایزهای جنرال موتورز نگاه کنید تا بفهمید این کلاس چقدر محبوب است. گرند واگنییر هم تجمل کافی را دارد و می‌تواند برخی از این خریداران را جذب کند. بنابراین، ورود دیرهنگام به میدان رقابت بعید است که لطمه‌ای به شانس موفقیت جیپ بزند زیرا به‌قول‌معروف، دیر رسیدن بهتر از هرگز نرسیدن است!

مشخصات فنی