نسل جدید CR-V، قدبلند دوست‌داشتنی دیارِ مردمان سخت‌کوش و خورشید تابان بزودی وارد بازار خواهد شد. مجموع تغییرات فنی صورت گرفته موجب سبک‌تر و سریع‌تر بودن آن در مقایسه با نسل قبلی شده‌اند. از نظر ظرفیت‌های مختلف در سطح خوبی قرار داشته و می‌تواند هرآنچه را که از یک یک کراس‌اوور کامپکت شهری و نیمه‌شهری انتظار دارید برآورده کند. پیشرانه مجهز به توربوشارژر موجود در گونه‌های EX و تورینگ هم برگ برنده جدیدی است که موجب دستیابی به بازدهی بهتر نسبت به رقبای هم‌کلاسش می‌شود.
نسل پیشین CR-V نیز با پیشرانه‌های ۲.۴ لیتری و ۱.۵ لیتری توربو چهار سیلندر (به ترتیب در LX و EX و تورینگ) و موارد امنیتی و رفاهیِ درخور، خودروی بسیار مناسبی بود و این‌گونه نیست که در مدل ۲۰۱۷ همه‌چیز به یک‌باره متحول شده باشد. برای بررسی اثبات این مدعا می‌توانید نگاهی به عناوین و جوایز مختلف آن ازجمله “پرفروش‌ترین خودرو بازار ایالات متحده در کلاس خود” و “شاسی‌بلند سال ۲۰۱۵ مجله موتور ترند” بیندازید که توانایی‌هایش را بهتر از هر تعریف و تمجیدی نشان می‌دهند. تب کراس‌اوور موجود در بازار خودروی دنیا و تمایل روزافزون اقشار گوناگون مردم به خرید قدبلندهای کاربردی طبیعتاً به نفع امثال این ژاپنی دوست‌داشتنی خواهد بود، به شرطی که با دست پر وارد میدان شوند.
نمای بیرونی خشن‌تر و گیراتر شده است. مجموعه دماغه، رینگ‌ها، سقف و بخش عقبی تناسب بسیار خوبی باهم داشته و چشم را از دیدن خود خسته نمی‌کنند. داخل اتاق هم وضعیت به همین منوال است. تناسب و هماهنگی طراحی، علی‌رغم شلوغی‌های موجود، کاملاً به چشم می‌آید. مواد مورد استفاده کیفیت مطلوبی داشته و زیاد توی ذوق نمی‌زنند. به لطف برآمدگی بسیار کم تونل کف، فضای پای بسیار خوبی در ردیف عقب ایجاد شده است. خواباندن پشتی صندلی‌ها مشکل بوده (همانند مدل سال قبل) و از این نظر پایین‌تر از رقبا قرار می‌گیرد. توضیح بیشتر آن‌که اهرم تعویض وضعیت پشتی صندلی‌ها در CR-V دقیقاً پشتِ پشت‌سری‌ها بوده و کار با آن مشکل است، اما در غالب رقبا جای بهتری داشته و به‌سادگی تغییر موقعیت می‌دهد و پشتی را تنظیم می‌کند. البته یک نکته مثبت هم در این رابطه وجود دارد: فرزند برومند هوندا در کنار سوبارو فارِستِر (Forester) و مزدا CX-5 جزو تنها کراس‌اوورهایی است که صندلی‌هایش هم از داخل اتاق و هم توسط یک اهرم درون محفظه بار عقب تا می‌شوند. در مورد محفظه بار بگویم که فضای بسیار فراخی ارائه می‌کند و با حجم ۱۱۱۰ لیتری خود حتی مبارز سرسختی چون راو۴ (۱۰۸۷ لیتر) را کنار می‌زند.
در بخش فنی شاهد عملکرد قابل توجهی هستیم. شتاب صفر تا یکصد کیلومتر ۷.۵ ثانیه‌ای سریع‌تر از چیزی است که غالب افراد از یک کراس‌اوور کامپکت انتظار دارند. حتی می‌تواند نامداران این سگمنت مثل جیپ چروکی V6 و فورد اِسکِیپ ۲ لیتری اکوبوست را هم به چالش بکشد و خواب شب را برایشان همراه با استرس سازد. همه تریم‌ها به‌صورت استاندارد از جعبه‌دنده CVT استفاده می‌کنند. تعویض‌ها نرم و بی‌صدا انجام می‌شوند و نحوه پاسخ‌دهی قابل قبول است. صدای خروجی از بلوک ۱.۵ لیتری چهار سیلندر توربو چنگی به دل نمی‌زند اما در عوض با فشردن ناگهانی میدونی گاز سریعاً فرمان راننده را دریافت کرده و پس از مکث بسیار کوتاهی (به‌منظور کاهش مصرف سوخت) بدان واکنش نشان می‌دهد. برای مقایسه ملموس‌تر بد نیست مدل ۲۰۱۶ مزدا CX-5 را در نظر بگیرید: شتاب صفر تا ۴۸.۲ کیلومتر بر ساعت: ۲.۵ ثانیه برای CX-5 و ۳.۳ ثانیه برای CR-V. شتاب صفر تا ۹۶.۵ کیلومتر بر ساعت: ۷.۸ ثانیه برای CX-5و ۸.۳ ثانیه برای CR-V مدل ۲۰۱۶ (نسل قبل) و ۷.۵ ثانیه برای CR-V مدل ۲۰۱۷ (نسل جدید). بهره‌گیری از بلوک توربو مذکور موجب افزایش بازدهی در مسیرهای جاده‌ای و ترکیبی شده (به ترتیب ۶.۸ و ۹.۰۱ لیتر در یکصد کیلومتر) اما اثر مثبتی روی مصرف شهری نگذاشته است (۱۰.۷ لیتر در یکصد کیلومتر).
رانندگی با CR-V در مقایسه با راو۴ لذت‌بخش‌تر بوده و نسبت به CX-5 نیز حس بهتری دارد. در آزمایش figure-eight (طی مسیری به شکل عدد ۸ انگلیسی) سامانه کنترل پایداری بسیار چشمگیر و قوی ظاهر شده و نهایتاً با تحمل شتاب جانبیِ ۰.۶۰ جی (به‌صورت میانگین) زمان ۲۷.۹ ثانیه را ثبت کرد. مسافت لازم برای رسیدن به توقف کامل از ۶۰ مایل بر ساعت (۹۶ کیلومتر بر ساعت) ۳۵.۳ متر می‌باشد که در مقایسه با نسل قبل ۹۰ سانتی‌متر بهبود یافته است. مجموعه شرایط و فضای موجود هنگام سواری و هدایت این ژاپنی جوان دل‌پسند و راضی‌کننده می‌نماید، اما چند مورد آزاردهنده هم وجود دارد. کنسول مرکزی ویژگی‌های کاربردی زیادی ازجمله اپل کارپلی، آندروید اتو، سوییچ دوّار کنترل صدا و عملکردهای دیجیتالی تعبیه‌شده داخل صفحه‌نمایش ۷ اینچی لمسی ارائه می‌کند، ولی چینش و ارگونومی کلّی آن خوب نیست. نمایشگر مذکور کمی کوچک بوده (در کیا اسپورتیج، هیوندای توسان و فورد اِسکِیپ نمونه ۸ اینچی وجود دارد) و هنگام استفاده کمی توی ذوق می‌زند؛ محل و زاویه قرارگیری آن نیز به گونه‌ای است که شاید موجب حواس‌پرتی راننده شود. زیر آرنجی بین صندلی‌ها راحتی قابل قبولی دارد اما نمونه موجود روی پنل درب خیلی به درد نمی‌خورد. دید عقب نیز همانند دیگر هم‌گروهی‌هایش ضعیف است. این‌ها درواقع جزئیاتی هستند که شاید در گفتار و نوشتار بی‌اهمیت جلوه کنند، اما در رانندگی روزمره و مداوم قطعاً توجهتان را جلب خواهند کرد.
از موارد امنیتی موجود در نسل جدید می‌توان بسته فناوری‌های ایمنی هوندا را نام برد که شامل موارد مقابل می‌گردد: کروز کنترل انطباقی (که عملکرد ایست-حرکت آن در ترافیک کمی با تنش همراه است)، نمایش موانع عبوری عرضی از عقب خودرو، نشانگر نقاط کور که جای دوربین‌های قبلی را گرفته، جلوگیری از ترک محدوده جاده و ترمز اضطراری پیش از برخورد. چراغ‌های LED جلو نیز (در نسخه تورینگ) تمامی استانداردهای مؤسسه بیمه بزرگراه‌های آمریکا (IIHS) را پشت سر گذاشته‌اند. با احتساب تمامی این موارد به نظر نمی‌رسد مانعی برای کسب ۵ ستاره ایمنی کامل از اداره ملی امنیت بزرگراه‌های ایالات متحده (NHTSA) پیش رو داشته باشد.
برای جمع‌بندی باید گفت انتخاب یک گزینه در سگمنت کراس‌اوورهای کامپکت کار بسیار سختی است. CR-V مدل ۲۰۱۷ گرچه در تمامی زمینه‌ها بهترین نیست، اما همانند نسل پیش از خود، آن‌قدَر پتانسیل و جنبه‌های مثبت دارد که اگر هوندا را تشویق نکنید در حقش اچحاف کرده‌اید. با تکیه بر همین توانایی‌ها بعید نیست بار دیگر مقام شاسی‌بلند سال را از آن خود کند و پس از ورود به بازار به پرفروش‌ترین محصول هوندا بدل گردد.
در پایان توجه شما خوانندگان محترم را به مشخصات هوندا CR-V تورینگ چهار چرخ محرک ۲۰۱۷ جلب می‌نمایم. نوع خودرو: کراس‌اوور، پنج درب، پیشرانه جلو طول / عرض / ارتفاع: ۴۵۸۷.۲ × ۱۸۵۴.۲ × ۱۶۸۹ میلی‌متر وزن خشک: ۱۵۷۷.۵ کیلوگرم پیشرانه: ۱.۵ لیتری چهار سیلندر خطی توربو / ۱۶ سوپاپ / DOHC بیشینه قدرت: ۱۹۰ اسب بخار سقف گشتاور: ۲۴۲.۶ نیوتون‌متر جعبه‌دنده: CVT توزیع وزن: ۵۷ درصد جلو، ۴۳ درصد عقب فاصله بین دو محور: ۲۶۵۹.۳ میلی‌متر شتاب ۰ تا ۹۶ کیلومتر بر ساعت: ۷.۵ ثانیه حداکثر شتاب جانبی قابل تحمل: ۰.۸۱ جی مصرف سوخت در یکصد کیلومتر شهری/جاده‌ای/ترکیبی: ۱۰.۷ / ۶.۸ / ۹.۰۱ لیتر میزان آلایندگی: ۱۸۶ گرم بر کیلومتر قیمت پایه: ۳۴,۵۹۵ دلار
منبع: motortrend
