دانشمندان موفق به اختراع یک ربات مغناطیسی مایع شده‌اند که تحت تاثیر میدان مغناطیسی خارجی تغییر شکل داده یا به قطعات کوچکتری تقسیم می‌شود!
محققین به تازگی با استفاده از قطرات یک سیال مغناطیسی موفق به طراحی و ساخت یک ربات نرم مغناطیسی شده‌اند که قادر است به چند تکه تبدیل شده و سپس مجددا به یک ساختار واحد تبدیل شود. از این طریق، این ربات قادر است از مسیرهای پر پیچ و خم و یا بیش از حد باریک عبور کند. دانشمندان معتقدند این ربات‌ها می‌توانند استفاده زیادی در انتقال داروی هدفمند داشته باشند.
فروسیال‌ها ذرات تشکیل‌دهنده این ربات مغناطیسی مایع هستند
ژینجیان فان، محقق دانشگاه سوچو در تایوان همراه همکارانش موفق شده با استفاده از قطراتی از فروسیال (Ferrofluid) ربات نرم مورد بحث را در ابعاد یک سانتیمتر بسازد. فروسیال مورد استفاده توسط این دانشمندان، نانوذرات اکسید آهن شناور بر روی روغن هستند که خاصیت مغناطیسی دارند.
این ربات همچنین توسط مجموعه‌ای از آهنرباهای خارجی کنترل می‌شود. این آهنرباها با اثر بر روی نانوذرات، امکان تغییر شکل ربات را در شرایط مختلف فراهم می‌کنند.
محققین به منظور هدایت این ربات مغناطیسی از لوله‌های باریک با استفاده از آهنرباهای کنترلی، ابعاد ربات را دستکاری کرده و آن را به شکلی کشیده و باریک در می‌آورند. همچنین با استفاده از میدان مغناطیسی خارجی امکان این ربات به چندین ربات کوچک‌تر در ابعاد میلیمتر یا میکرومتر هم فراهم خواهد بود. این ذرات کوچک‌تر همچنین از طریق همین میدان مغناطیسی قابلیت به هم پیوستن و تشکیل یک بدنه واحد را دارند.
پیترو والداستری، محقق دانشگاه لیدز در انگلستان معتقد است که این قابلیت در آینده می‌تواند به برگ برنده‌ای برای این ربات‌ها تبدیل شده و عملکرد فوق‌العاده‌ای را برای آن‌ها به ارمغان بیاورد. به عنوان مثال این ربات می‌تواند به دارو تجهیز شده و درون مجاری گوارشی بیماری که آن را بلعیده، تغییر شکل داده و به قطعات ریزتری تبدیل شود. به این ترتیب هریک از قطعات ریز مرتبط با این ربات می‌تواند دارو را به نقطه خاصی از بدن انتقال دهد.
بردلی نلسون از انستیتو تکنولوژی فدرال سوییس معتقد است دیگر استفاده این ربات مغناطیسی از بین بردن لخته‌های خون درون رگ‌های مغز است که می‌تواند مانع رخ دادن سکته مغزی شود. با این وجود، نلسون به این نکته هم اشاره می‌کند که ایجاد یک میدان مغناطیسی بزرگ که قادر به حرکت دادن ربات درون عروق مغزی باشد، کار چندان ساده‌ای نیست.
البته چنان که حمیدرضا مروی از دانشگاه ایالتی آریزونا بیان کرده است، استفاده از این ربات‌ها در نقش رساننده‌های دارو به بخش‌های مختلف بدن در آینده نزدیک امکان‌پذیر نیست. در عوض، مهم‌ترین استفاده از این دسته ربات‌ها در حال حاضر می‌تواند به تست‌های شیمیایی، میکروبی و ویروسی در فضاهای بسته و کوچک مربوط شود. در این شرایط ربات‌های فروسیال می‌توانند در نقش رساننده موارد شیمیایی مورد نیاز برای آغاز واکنش‌ها ایفای نقش کند.
منبع :newscientist
