اغلب افراد هنگام خرید یا حتی ارتقای یک سیستم کامپیوتری با یک دو راهی سخت برای انتخاب قلب تپنده سیستم مواجه می شوند: اینتل یا AMD
مقایسه بین این دو شرکت برای فعالان در زمینه کامپیوتر و کاربران حرفه ای به مجادلات طرفداران اندروید و iOS شباهت زیادی دارد و رقابت بین اینتل و AMD در سال جاری به اوج خود رسیده است.
علی رغم شباهت بین محصولات این دو غول فناوری، تفاوت های قبال توجهی نیز در این میان وجود دارد و در ادامه مطلب سعی کرده ایم بهترین انتخاب برای هر کاربر را مشخص نماییم.
راند اول: ارزش خرید
به لطف نوسانات ارزی در ماه های اخیر قیمت تجهیزات سخت افزاری به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کرده و از اینرو انتخاب بهترین پردازنده بر اساس بودجه موجود، بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است.
در حالت کلی چیپ های AMD نسبت به محصولات رقیب بهای کمتری دارند و قیمت پردازنده های اقتصادی و دو هسته ای سری های A، اتلون یا سمپرون از حدود ۳۰ دلار شروع می شود درحالی که چیپ دو هسته ای G3930 اینتل حدود ۴۰ دلار آب می خورد.
در طول بخش عمده ای از دهه گذشته این سیاست قیمت گذاری دنبال می شد اما با معرفی پردازنده های جدید رایزن در سال ۲۰۱۷ داستان عوض شد چرا که رایزن 7 1800X هشت هسته ای با حداکثر کلاک ۴.۰ گیگاهرتز و ۳۵۰ دلار قیمت در میان ارزانترین مدل های بازار قرار گرفت. علاوه بر این رایزن 7 1700 با ۲۹۰ دلار قیمت نظر خریداران بیشتری را به خود جلب کرده و این در حالی است که ارزان ترین پردازنده های هشت هسته ای اینتل حدود ۶۰۰ دلار قیمت دارند.
این دو شرکت با عرضه سری Core i9 و Threadripper فصل جدیدی از توان پردازشی را برای گیمرها و توسعه دهندگان به ارمغان آوردند. پردازنده Core i9-7900X که با مادربورد های سنتی سازگاری ندارد، با ۱۰ هسته و ۲۰ خوشه پردازشی و حداکثر سرعت کلاک ۴.۳ گیگاهرتز، ۹۶۶ دلار هزینه روی دست کاربران می گذارد.
سری Threadripper با سرعت پایه و کش مشترک بالاتر قیمت مناسب تری دارد، اما این مسئله به قیمت بازده انرژی و حداکثر سرعت کمتر تمام می شود. به عبارت دیگر رقابت تاریخی این دو شرکت وارد فاز جدیدی شده و حالا برای تسلط بر بازار گزینه های بیشتری را در اختیار کاربران قرار می دهند.
بازار لپ تاپ ها هم داستان خودش را دارد؛ بیشتر محصولات این رده از نسل های متفاوت پردازنده اینتل همراه با گرافیک مجتمع بهره می برند. اواخر سال گذشته یکی از سخنگوهای کمپانی «دل» اعلام کرد که تفاوت بین سهم اینتل و AMD از بازار و موارد استفاده آنها بسیار قابل توجه است.
در مورد این دلیل مسئله نمی توان قاطعانه اظهار نظر کرد اما AMD سال های زیادی را صرف توسعه چیپ های یکپارچه با مصرف انرژی بهینه کرده است. پردازنده های دسکتاپ AMD معمولا شامل گرافیک یکپارچه نمی شود، اما واحدهای پردازشی شتاب یافته یا همان APU شامل هسته های CPU و GPU است که مصرف انرژی چندانی هم ندارند.
آخرین چیپ های یکپارچه سری رایزن حدود ۱۵ وات انرژی مصرف می کنند و به همین خاطر بیشتر در لپ تاپ های اقتصادی با مصرف شارژ پایین تعبیه می شوند.
در عین حال مهندسان اینتل توان پردازشی را در اولویت قرار داده و سپس سراغ گرافیک می روند. از نظر فنی محصولات اینتل را هم در رده چیپ های مجتمع جای می گیرند اما در کانون پکیج های این شرکت هسته های پردازنده قرار دارند. مطمئنا پردازنده چهار هسته ای i7-8550U نسبت به رایزن 7 2700U با تعداد هسته های مشابه، کمی بیشتر به انرژی نیاز دارد اما از سرعت پایه و توربوی بالاتری هم برخوردار است.
استدلال AMD بر کارایی به ازای وات متمرکز است اما ظاهرا برای شرکت های تولید لپ تاپ مصرف انرژی چندان اولویتی ندارد و به همین خاطر حتی در مدل های بهره مند از گرافیک جداگانه سراغ اینتل می روند. با توجه به میزان محصولات موجود در بازار، تبلیغات و میزان فروش، بیشتر کاربران هم لپ تاپ های مجهز به اینتل را ترجیح می دهند.
اخیرا شاهد تغییراتی در این شرایط بوده ایم، برای مثال اوایل ماه جاری ایسر از لپ تاپ گیمینگ Predator Helios 500 رونمایی کرد که از پردازنده هشت هسته ای رایزن 7 2700 و پردازشگر گرافیکی رادئون RX Vega 56 بهره می برد. معرفی چنین دستگاه هایی را می توان مقدمه ای بر حضور پررنگ تر این شرکت در عرصه لپ تاپ های پرچمدار به شمار آورد.
در نهایت می توان گفت که تمرکز اینتل روی کارایی به ازای هسته های پردازشی و تلاش AMD برای بهبود کارایی به ازای انرژی مصرفی، به توسعه محصولاتی منجر شده که از نظر کارایی، بازدهی و قیمت باهم فاصله دارند.
راند دوم: گیمینگ
انتخاب پردازنده برای مونتاژ سیستم گیمینگ به مهارت و اطلاعات کامل نیاز دارد. در حالی که تمامی پردازنده های جدید اینتل شامل گرافیک مجتمع است، کارایی آنها به گرد پای کارت های گرافیک مستقل نمی رسد. پردازنده های AMD شامل گرافیک مجتمع نمی شوند، اما این شرکت هسته های پردازنده و گرافیک رادئون را در چیپی به نام APU یکپارچه کرده است. کارایی این تراشه ها (به ویژه مدل های جدید بهره مند از وگا) نسبت به گرافیک های مجتمع رقیب بالاتر است، اما در مقایسه با گرافیک جداگانه که بهای آنها چندان بیشتر نیست، حرفی برای گفتن ندارند.
توسعه دهنده ها و گیمرها به جای تکیه بر گرافیک مجتمع از کارت های گرافیکی مستقل و جداگانه بهره می برند. در این حوزه نحوه ساخت پردازنده ها باعث شده اینتل بر بازار غلبه داشته باشد.
چیپ های AMD و به ویژه آخرین نسل رایزن در سناریوهای چند رشته ای و پشتیبانی از اپ هایی که چند هسته را به کار می گیرند، عملکرد خوبی دارند. در این بخش اینتل بازی را به AMD می بازد اما در تنظیمات تک رشته ای قدرت بلامنازع است. با توجه به اینکه اغلب بازی ها به ندرت بیش از دو رشته را به کار می گیرند، کماکان پاشنه در به نفع اینتل می چرخد.
به لطف بهینه سازی های صورت گرفته در معماری ذن هسته های رایزن، این فاصله در حال کمتر شدن است. برای مثال در صورت اجرای بازی Civilization VI روی 7 1800X نرخ FPS نسبت به i7-7700K حداقل ده فریم بر ثانیه کمتر خواهد بود اما حین اجرای بازی For Honor که به توان گرافیکی بیشتری نیاز دارد، خروجی CPU رایزن ۱۱۰ فریم بر ثانیه است که ۹ فریم از اینتل بیشتر است.
در حوزه پردازنده های پرچمدار اینتل Core i9 نسبت به Threadripper اندکی برتر است اما نمی توان یکی از آنها را به عنوان گزینه مطلوب گیمرها انتخاب کرد چرا که بازی ها از تعداد هسته های پرشمار این دو سری چندان بهره نمی برند.
به صورت کلی در حوزه بازی محصولات اینتل کارایی بهتری دارند اما این امر به معنی کنار گذاشتن AMD نیست و مدل هایی مثل رایزن ۵ در حوزه بازی حرف های زیادی برای گفتن دارند.
CPU معمولا در بازی ها فاکتور محدود کننده به شمار نمی رود، بنابراین به جای تمرکز روی این بخش بیشتر روی تهیه کارت گرافیک مناسب تمرکز کنید چرا که در این صورت به نتیجه بهتری می رسید.
اگر بودجه شما به شدت محدود است و توان خرید کارت گرافیک مستقل را ندارید، می توانید خرید APU رایزن همراه با پردازشگر گرافیکی وگا را در نظر بگیرد که نسبت به قیمت، کارایی مناسبی دارد.
این دو رقیب قدیمی در نمایشگاه CES 2018 از یک جفت پردازنده Core i5 و Core i7 رونمایی کردند که به صورت جداگانه از پردازشگرهای گرافیکی سری AMD Radeon RX Vega M بهره می برند. در کنار پردازنده و پردازشگر گرافیکی، هر چیپ اینتل و AMD از 4 گیگابایت HMB2 VRAM نیز بهره می برد که به گفته اینتل فضای کمتری را اشغال کرده و باعث افزایش عمر باتری نیز می شود.
برنده کیست؟ اینتل یا AMD
به لطف جهش AMD در کارایی و قیمت گذاری چیپ های رایزن، بازار تا حدودی از سلطه اینتل خارج شده و حالت رقابتی تری به خود گرفته است.
چیپ های پرچمدار اینتل و AMD در استفاده های روزمره از سیستم تفاوت محسوسی ندارند. خروجی تراشه های این دو شرکت در سناریوی های خاص تفاوت قابل ملاحظه ای دارد اما امروزه دیگر CPU کلیدی ترین عنصر در کارایی سیستم به شمار نمی رود.
یا این وجود کارایی پردازنده های AMD به ویژه در سطوح اقتصادی و میان رده و با در نظر گرفتن قیمت نسبت به مدل های مشابه اینتل کمی بهتر است. از سوی دیگر پردازنده های اینتل در سناریوهای تک رشته ای و گیمینگ نسبت به رقیب عملکرد بهتری دارند اما کاربرانی که با پردازش چند رشته ای سرو کار دارند بهتر است از پردازنده های AMD استفاده کنند.
چیپ های قدیمی سری A و FX کمپانی AMD یارای رقابت با مدل های مشابه اینتل را ندارند، بنابراین اگر به دنبال نسل های قدیمی تر هستید اینتل ارجحیت دارد.
برای کسانی که محدودیت بودجه ندارند چیپست های Threadrippe گزینه مناسبی به نظر می رسند. APU رایزن برای گیمرهایی که با بودجه محدود دست و پنجه نرم می کند انتخاب مطلوبی است اما در صورتی که امکان افزایش بودجه وجود داشته باشد، استفاده از پردازنده و گرافیک جداگانه به مراتب نتیجه بهتری در پی خواهد داشت.
در صورتی که قصد خرید لپ تاپ یا دسکتاپ آماده را داشته باشید احتمالا یک انتخاب پیشرو دارید و آن هم چیزی جز اینتل نیست.
