اسپیس ایکس پس از رقابت با شرکت OneWeb برای تحت پوشش قرار دادن قطب شمال با اینترنت ماهواره‌ای، حالا به سراغ قطب جنوب رفته است. بنیاد ملی علوم آمریکا (NSF) اکنون در حال آزمایش یکی از ترمینال‌های استارلینک در ایستگاه «مک‌موردو» در جنوبگان است تا به دانشمندان خود اجازه دهد تا راحت‌تر کارهای خود را از این قاره دورافتاده انجام دهند.
مک‌موردو با جمعیت 1000 نفری در تابستان به عنوان پرجمعیت‌ترین ایستگاه جنوبگان به اینترنت ماهواره‌ای دسترسی دارد، اما اینترنت فعلی آن‌ها فاقد کیفیت مطلوب است. همه ساکنان این ایستگاه یک اینترنت 17 مگابیت بر ثانیه‌ای را با هم شریک هستند که توانایی‌های بسیاری از افراد را محدود می‌کند. ولی با کمک ترمینال استارلینک می‌توان سرعت را به دامنه 50 تا 200 مگابیت بر ثانیه رساند.
این سرعت شاید همچنان برای تماشای فیلم‌های سرویس نتفلیکس کافی نباشد و حتی در فصل زمستان که تعداد نفرات حاضر در ایستگاه پایین می‌آید، بهترین اینترنت ممکن را ارائه نکند، اما حداقل اجازه می‌دهد تا دانشمندان داده‌های علمی خود را راحت‌تر به جهان مخابره کنند.
استارلینک حالا در هفت قاره فعال است؟
«مایک انگلند»، سخنگوی بنیاد ملی علوم آمریکا اعلام کرده که فعلا نمی‌توان گفت این اینترنت دقیقا به چه دردی خواهد خورد، چون هنوز در فاز بتا قرار دارد. از سوی دیگر، اسپیس ایکس توییت NSF را بازنشر کرده و نوشته استارلینک حالا در تمامی هفت قاره سرویس‌دهی می‌کند. این شرکت می‌گوید خدمت‌رسانی در مناطق دورافتاده‌ای مثل جنوبگان به خاطر شبکه لیزر فضایی استارلینک ممکن شده است.
البته گفتنی است که با بررسی‌های بیشتر به نظر می‌رسد که این ادعا چندان درست نباشد. کاربران در آسیا و آفریقا هنوز نمی‌توانند به اینترنت ماهواره‌ای استارلینک دسترسی پیدا کنند، هرچند وعده داده شده که تا پایان سال این سرویس حداقل در دو کشور از هر دو قاره فعال شود.
اگر آزمایش جنوبگان با موفقیت پیش برود، اسپیس ایکس دست کم نشان می‌دهد که فناوری لازم برای سرویس‌دهی به دورافتاده‌ترین نقاط زمین را در اختیار دارد.
