اولین تست و بررسی بی ام و i7؛ سدان لوکس برقی از باواریا

خبری از ظاهر خودرو نیست!

همان‌گونه که در بررسی نسخه پیش‌تولیدی رولزرویس اسپکتر نیز مشاهده کردید، در بررسی این‌گونه خودروها خبری از طراحی و رنگ نیست و تمام بدنه و حتی بخش‌های اصلی کابین نیز با روکش‌های مخصوص تست و ضدجاسوسی پوشانده شده است. بی‌ام‌و i7 و سری ۷ بنزینی نیز از این قاعده مستثنی نبودند.

صبح روز بررسی فرار رسیده بود و من باید طبق برنامه‌ریزی بی‌ام‌و سری ۷ بنزینی را در کنار بی‌ام‌و i7 می‌راندم که حرکت جالبی به‌نظر می‌رسید؛ چراکه دو خودروی شبیه به هم در فاز نمونه اولیه نباید چندان تفاوت داشته باشند. بی‌ام‌و سری ۷ بنزینی از یک موتور ۴.۴ لیتری V8 S68 بهره می‌برد که در کنار یک واحد هیبریدی ۴۸ ولتی به انجام‌وظیفه می‌پردازد. در آن سو، بی‌ام‌و i7 تماما برقی بوده و در برخی از بخش‌ها، قطعات خود را از بی‌ام‌و iX به امانت گرفته است.

i7، لیموزین برقی بی‌ام‌و

بی‌ام‌و از لحاظ فنی اطلاعات زیادی را با ما در میان نگذاشته است. تنها به من گفته‌اند که این یک خودروی تمام برقی با رفتار عادی شبیه یک لیموزین است؛ بنابراین از امکاناتی چون فرمان‌پذیری یکپارچه، فرمان‌پذیری چهارچرخ، میراگرهای قابل‌تطبیق الکترونیکی و فنربندی بادی مجهز است. سازنده درباره باتری، گستره مسافت قابل‌پیمایش، قدرت و گشتاور خروجی و امکانات داخلی خاص این خودرو هیچ اطلاعاتی را منتشر نکرد. از آنجایی که من پیشتر درباره این خودرو اخباری را منتشر کرده بودم، می‌توانم برخی از این ویژگی‌ها را به‌خوبی حس بزنم.

برای شروع، نمونه اولیه بی‌ام‌و i7 شبیه به خودرویی رفتار می‌کرد که انگار حداقل ۵۰۰ اسب بخار قدرت را دارد. درحقیقت، در مقایسه با خودرویی چون بی‌ام‌و iX xDrive50 که ۵۱۶ اسب بخار قدرت دارد، قوی‌تر می‌نمود؛ پس به‌نظرم قدرت این دستگاه باید چیزی بین ۵۰۰ تا ۵۵۰ اسب بخار باشد. با توجه به رفتار این خودرو سر پیچ‌های تند نیز می‌توانم حدس بزنم که بی‌ام‌و آن را به سیستم xDrive مجهز کرده است.

باتوجه به این داده‌ها، احتمالا خودروی موردبررسی ما همان بی‌ام‌و i7 xDrive60 است که هویت آن اخیرا توسط واحد آمریکای شمالی شرکت بی‌ام‌و فاش شده بود. اگر از بخش نامگذاری این دستگاه بگذریم، به پویایی این خودرو حین رانندگی و نحوه رفتار آن می‌رسیم. مسیر پیشروی من شامل یک اتوبان با محدودیت سرعت ۱۰۰۰۰ کیلومتر بر ساعت است (منظورم اتوبان بدون محدودیت سرعت در آلمان است) که نهایتا به جاده‌های پیچ‌درپیچ حاشیه مونیخ منهتی می‌شود.

به‌طور خلاصه؛ سریع است

شاید درباره نخستین برداشت من از این خودرو بپرسید؟! باید بگویم که بی‌ام‌و i7 بسیار سریع است. برخلاف اینکه خودرویی بزرگ و نسبتا سنگین محسوب می‌شود، اصلا خودروی دشواری برای رانندگی نبوده و در خط مستقیم واقعا سریع است. یک ضربه کوچک روی میدونی گاز کافی است تا شتاب خودرو شما را به صندلی بچسباند. هنوز هیچ تست علمی برای شتاب اولیه این خودرو توسط نشریات انجام نشده است اما حدس می‌زنم که چیزی کمتر ۴ ثانیه باشد.

i7 درست مانند دیگر اعضای خانواده i نظیر i4 و iX، گشتاور را لحظه‌ای ارائه می‌کند که هیجان‌انگیز است. گذرکردن از پیچ‌های تند با این خودرو من را به یاد این می‌اندازد که چگونه یک خودروی برقی می‌تواند جذاب باشد. با این خودروها به‌راحتی می‌توانید از خودروهای آرام در ترافیک سبقت بگیرید. بی‌ام‌و مدل i7 را نیز مانند سایر خودروهای برقی‌اش به سیستم eBoost نیز مجهز کرده اما درباره وجود آن‌ها چیزی منتشر نکرده است. برای حس‌کردن جضور این سیستم نیازی به علم آسمان‌ها ندارید؛ چراکه وقتی با فشار میدونی بخش از گشتاور و قدرت ناگهانی ارائه می‌شود، حضور eBoost نیز اثبات می‌شود.

فنربندی دو محوری بادی رفتاری درست مشابه فنربندی نسل گذشته سری ۷ دارد اما این‌بار، برای ابعاد، وزن و موتور برقی بی‌ام‌و i7 بهینه شده است. این سیستم شامل ضربه‌گیرهای کنترل‌شونده الکترونیکی و تنظیمات قابل‌شخصی‌سازی نیز می‌شود. سیستم تعلیق این خودرو به‌صورت خودکار ارتفاع خودرو را تنظیم می‌کند که در حالت اسپرت، خودرو را به پایین‌تر حد ممکن می‌رساند. قاعدتا با تنظیمات متغیر فنربندی، تنظیمات میراگرها (دمپرها) نیز دگرگون می‌شود. این ویژگی به i7 اجازه می‌دهد تا تمام پستی‌وبلندی‌های مسیر را به‌خوبی دفع کرده و از آن‌ها عبور کند.

سیستم فرمان‌پذیری i7 نیز این‌بار به‌روزشده است و با فرمان‌پذیری یکپارچه فعال به‌خوبی کار می‌کند. این سیستم یکپارچه کوپل‌های مکانیکی ورودی به خودرو را خنثی می‌کند و در محور عقب به کنترل زاویه لغزش می‌پردازد. فرمان‌پذیری چهاچرخ نیز به چابکی خودرو سر پیچ‌ها و پارک راحت‌تر آن کمک می‌کند. بی‌ام‌و مدعی است که زاویه چرخ‌های عقب تا ۳.۵ درجه تغییر می‌کند.

مونیخی‌ها مدل i7 را به‌گونه ساخته‌اند که در مواقعی که راننده به‌شکل عادی به رانندگی روزمره می‌پردازد، خودرو دیفرانسیل چلو را غیرفعال می‌کند و i7 به خودرویی دیفرانسیل جلو تبدیل می‌شود. درکل ویژگی‌های موجود در i7 در این بخش شباهت بسیاری به ویژگی‌های شاسی‌بلند iX دارد؛ انگار که بی‌ام‌و همان‌ها را برداشته و فقط برای سری i7 بهینه کرده است. بی‌ام‌و i7 به اندازه‌ای چابک به‌نظر می‌رسد که من درحین رانندگی، گاهی فراموش می‌کردم که سوار یک خودروی سنگین‌وزن شده‌ام. سیستم یکپارچه ترمز نیز در کنار ترمزهای M Sport در اندازه‌های ۱۸ و ۱۹ اینچی به‌خوبی ازپس وزن و قدرت این خودرو برمی‌آیند.

دماغه سبک، فرمان‌پذیری نرم

فرمان‌پذیری بی‌ام‌و سری ۷ بنزینی با این خودرو متفاوت است. نبود موتور سنگین احتراقی در بخش جلویی خودرو باعث‌شده تا دماغه خودرو سر پیچ‌ها رفتاری سبک از خود بروز داده و فرمان‌پذیری نیز نرم‌تر عمل کند. درنتیجه این‌ها، بازخورد راننده از جاده نیز کمتر شده است. در تجربه من، فرمان بی‌ام‌و i7 به‌طور کلی سبک‌تر از مدل بنزینی است. خودروی تحت بررسی تنها دو حالت مختلف برای رانندگی داشت: شخصی و اسپرت. حالت شخصی راندمانی متعادل و نرم را ارائه می‌کند؛ درحالی‌که حالت اسپرت، رفتار این لیموزین لوکس را تا حد امکان اسپرت نشان می‌دهد. تفاوت میان حالت‌های رانندگی مانند هر بی‌ام‌و مدرن دیگری کاملا فاحش و آشکار است. درست همانند طراحی آن‌ها؛ انگار که این شرکت می‌خواهد خودروهایی دوشخصیتی بسازد.

اگر تنها هستید پیشنهاد می‌کنم در حالت اسپرت بمانید؛ اما اگر سرنشینی به‌همراه دارید به حالت شخصی تغییر وضعیت دهید. باید در خودروهای برقی حواستان به میدونی گاز و ترمز هم باشد چراکه اگر از آن‌ها درست استفاده نکنید، ممکن است سرنشینانتان را به بیماری‌های ناشی از حرکت ناگهانی دچار کنید؛ برای جلوگیری از چنین رخدادی، می‌توانید از سیستم بازیابی نیرو ترمز نیز کمک بگیرید. سیستم یادشده در خودروی موردبررسی روی حالت تطبیقی قرار داشت. این سیستم همانند نسخه موجود در iX با توجه به داده‌هایی که از راهیاب ماهواره‌ای و حسگرهای سیستم کمک‌راننده می‌گیرد، تغییر وضعیت می‌دهد.

بی‌ام‌و، ایمن‌تر و مجهزتر از همیشه

به بخش بعدی این بررسی می‌رسیم؛ یعنی ویژگی‌ها و فناوری‌های i7. این خودرو به انواع حسگرها و رادارها مجهز شده است. دوربینی تشخیص موانع در بخش بالایی شیشه جلو، دوربین جلو روی سپر، دوربین‌های جانبی روی آینه‌های بغل، یک دوربین عقب، دو رادار کوتاه‌برد در جلوی خودرو، یک رادار دوربرد، دو رادار کوتاه‌برد در عقب و ۱۲ حسگر فوق سریع اولتراسونیک، همگی از مجموعه امکانات امنیتی بی‌ام‌و i7 هستند.

ویژگی‌های سیستم سطح ۲

تمام این ویژگی‌ها درکنار یکدیگر به ارائه پیشرفته‌ترین سیستم کمک‌راننده در تاریخ بی‌ام‌و کمک کرده‌اند. ب‌ام‌و‌های سری ۷ و i7 به سیستم کمک‌دید مجهز شده‌اند که با استفاده از نمایشگر، به افزایش دید راننده به‌صورت دیجیتال کمک می‌کند. در این خودروها، یک دستیار بزرگراه و دستیار خروج از بزرگراه نیز وجود دارد که به خودرو اجازه می‌دهد تا پیش از خروج از بزرگراه، میان ۶ لاین متفاوت جابجا شود. این سیستم به راننده اطلاع می‌دهد که به خروجی موردنظر خود نزدیک شده است، او هم با فشردن دسته راهنما خروج از بزرگراه را تایید می‌کند.

دستیار بزرگراه نیز کارایی جالبی دارد؛ این سیستم تنها با استفاده از دسته راهنما به‌کار افتاده و بدون کمک راننده، لاین خود را تغییر می‌دهد؛ البته اگر موقعیت انجام این کار به‌صورت ایمن وجود داشته باشد. نسل جدید بی‌ام‌و i7 و  سری ۷ برای انجام این کار سرعت خود را نیز تغییر می‌دهند تا هیچ‌گونه خطری سرنشینان را تهدید نکند. این سیستم تا سرعت ۱۳۷ کیلومتر بر ساعت کار می‌کند. رانندگان بی‌ام‌و برای نخستین‌بار می‌توانند از رانندگی بدون کمک دست نیز بهره‌مند شوند.

مشتریان آلمانی این خودروها از سیستم کنترل حرکت شهری و تشخیص چراغ ترافیکی نیز در کنار سیستم‌های استاندارد راهنمای فعال خطوط، دستیار اضطراری، هشدار برخورد و دستیار هوشمند سرعت بهره‌مند خواهند شد. بی‌ام‌و این ویژگی‌های جدید را با نام «سطح ۲ پلاس» معرفی کرده است. سیستم پارک این خودروها نیز در نسل جدید بهبود یافته است؛ هم‌اکنون دارندگان می‌توانند از سیستم‌هایی چون دستیار بی‌سیم مانوردهی، دستیار حرفه‌ای پارک و دستیار حرفه‌ای دنده‌عقب نیز استفاده کنند.

طراحی داخلی مشابه بی‌ام‌و iX

همان‌گونه که در ابتدای این مقاله به آن اشاره کردیم، کابین i7 با پوشش مخصوص پوشانده شده است. همان‌طور که در اخبار گذشته اعلام شده است، این خودرو از دو نمایشگر خمیده و متصل‌به‌هم بی‌ام‌و iX استفاده می‌کند. خبری هم از دکمه‌های فیزیکی تنظیم گرماوسرمای کابین نیست. کنسول میانی، میدونی‌های تعویض‌دنده و کنترل سیستم iDrive نیز کاملا تداعی‌کننده کابین مدل iX هستند. طراحی فرمان هم تغییر کرده است و این‌بار، طراحان دکمه‌های روی آن را تخت طراحی کرده‌اند. گزینه‌ای هم برای بستن درها با استفاده از فشار یک دکمه وجود دارد.

کلام آخر

درکل باید گفت که بی‌ام‌و i7، یادآور فرمول ساخت مدل iX است که بی‌ام‌و تنها آن را برای استفاده در یک لیموزین لوکس بهینه کرده است. باید اشاره داشت که بی‌ام‌و i7 می‌تواند برای کسانی که به دنبال یک خودروی لوکس و برقی می‌گردند، پاسخی مناسب باشد. نسخه اولیه بی‌ام‌و i7 هم‌اکنون به‌خوبی بهینه شده و انگار که با یک محصول نهایی طرف هستیم. این خودرو در کنار ارائه تمام ویژگی‌های امنیتی و فناوری‌های روز باید بتواند گستره مسافتی قابل‌توجه را بدون نیاز به شارژ دوباره بگذراند و در انتها با سرعتی مناسب شارژ شود.

نظر شما چیست؟! آیا بی‌ام‌و با واردکردن سدان سنگین‌وزن، قوی و لوکس خود به بازار خودروهای برقی، گامی موفقیت‌آمیز برداشته است؟! آیا فاکتورهایی وجود خواهند داشت که بتوانند برای رسیدن به مقام بهترین خودروی لوکس برقی بازار، مانع بی‌ام‌و i7 بشوند؟!