اولین تجربهٔ رانندگی با داچیا جاگر، ساندرو با دو صندلی اضافه!

در عقب جاگر شاهد چراغ‌های عمودی هستیم که در طرفین درب صندوق قرار گرفته و به ایجاد دهانهٔ بزرگ یک متری برای بارگیری کمک کرده‌اند. این خودرو بر اساس پلت‌فرم CMF-B مشترک با کلیو و ساندرو ساخته شده اما فاصلهٔ محوری آن بیشتر شده و به ۲,۸۹۸ میلی‌متر رسیده که برای مقایسه، ۲۵۰ میلی‌متر از نسل کنونی فولکس‌واگن گلف بیشتر است. تمام تیپ‌های جاگر به‌صورت استاندارد با هفت صندلی ارائه می‌شوند و بنابراین شاید انتظار داشته باشید داچیا قیمت آن را فراتر از ۲۰ هزار پوند تعیین کرده باشد زیرا این روزها قیمت فولکس‌واگن توران قدیمی از ۲۷ هزار پوند آغاز می‌شود و قیمت سیتروئن گرند C4 اسپیس‌تورر قدیمی‌تر حتی از این هم بیشتر است.

اما این‌طور نیست و اکثر تیپ‌های جاگر قیمتی کمتر از یک فورد فی‌یستای پایه دارند. حتی قیمت نسخهٔ فول آپشن لانچ ادیشن این ماشین نیز کمتر از ۱۸ هزار پوند است. در سال ۲۰۲۳ نیز جاگر به اولین محصول هیبریدی داچیا تبدیل خواهد شد و به همان قوای محرکهٔ ۱.۶ لیتری هیبریدی کلیو مجهز می‌شود. البته این نسخه پکیج باطری کوچک ۱.۲ کیلووات ساعتی خواهد داشت اما به گفتهٔ داچیا می‌تواند تا ۸۰ درصد از ترددهای شهری را با استفاده از نیروی برق پوشش دهد. در حال حاضر اما جاگر صرفاً با یک پیشرانه ارائه می‌شود که یک نمونهٔ ۱ لیتری سه سیلندر بنزینی با ۱۱۰ اسب بخار قدرت و ۲۰۰ نیوتن متر گشتاور است و در کنار یک گیربکس شش سرعتهٔ دستی قرار می‌گیرد.

بنابراین نباید انتظار پرفورمنس چشمگیری را از جاگر داشت اما عملکرد آن روی کاغذ قابل‌قبول به نظر می‌رسد و به گفتهٔ داچیا، ظرف ۱۱.۲ ثانیه از صفر به سرعت صد کیلومتر بر ساعت دست پیدا می‌کند. بااین‌حال، قطعاً این عدد زمانی که هفت سرنشین و بار کامل در خودرو باشد به دست نمی‌آید. جاگر در سه تیپ مختلف به بازار عرضه می‌شود که احتمالاً دو تیپ بالایی محبوب‌تر خواهند بود. ارزان‌ترین تیپ این خودرو که اسنشال نام دارد، با رینگ‌های ۱۶ اینچی فولادی با قالپاق پلاستیکی، سپرهای جلو و عقب همرنگ بدنه، پنجره‌های دودی، سنسورهای پارک عقب و سیستم تهویه ارائه می‌شود.

در این تیپ هیچ نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی وجود ندارد اما یک نگه‌دارندهٔ گوشی روی داشبورد تعبیه شده که امکان استفاده از اپلیکیشن خود داچیا برای پخش موسیقی یا اپلیکیشن‌های ناوبری مثل ویز را فراهم می‌کند. بااین‌حال، با هفت صندلی و قیمت ۱۵ هزار پوندی که بیش از ۲ هزار پوند از ارزان‌ترین فی‌یستا کمتر است، این لیست تجهیزات واقعاً بد به نظر نمی‌رسد. در تیپ دوم بنام کامفورت سنسورهای پارک جلو، دوربین دید عقب، سیستم ورود بدون کلید و ترمزدستی برقی به‌علاوهٔ یک نمایشگر اطلاعاتی-سرگرمی هشت اینچی با اندروید اتو و اپل کارپلی ارائه می‌شود و قیمت تنها به ۱۶,۵۹۵ پوند افزایش پیدا می‌کند.

بااین‌حال، در اینجا ما تیپ بالا رده و فول آپشن اکستریم را آزمایش کرده‌ایم که به رینگ‌های آلیاژی ۱۶ اینچی مشکی‌رنگ، ریل‌های روی سقف و آینه‌های جانبی مشکی‌رنگ، گرم‌کن صندلی‌های جلو، کف‌پوش‌های کابین و صندوق بار و ناوبری مجهز است و ۱۷,۳۹۵ پوند قیمت دارد. جاگر اما در هر تیپی خودرویی کاملاً کاربردی است زیرا می‌تواند هفت بزرگ‌سال را در راحتی نسبی حمل کند. برای خواباندن صندلی‌های ردیف دوم جهت دسترسی به صندلی‌های ردیف سوم مکانیسم ساده‌ای طراحی شده هرچند که دهانهٔ ورود به ردیف سوم شاید کمی باریک باشد. بااین‌حال، در صندلی‌های آخر فضای پا و سر شگفت‌انگیزی وجود دارد و زیر آرنجی‌های یکپارچه در تریم جانبی، یک جا لیوانی و یک سوکت ۱۲ ولتی برای شارژ گوشی‌های هوشمند هم در اینجا تعبیه شده است.

فضای صندلی‌های ردیف دوم جاگر اما که بسیار فراتر از تمام هاچ‌بک‌های معمولی سگمنت C است مسلماً چشمگیرتر خواهد بود. هنگام باز بودن هر هفت صندلی، صندوق بار جاگر تنها ۲۱۲ لیتر فضا دارد اما در صورت خواباندن صندلی‌های ردیف سوم و تبدیل خودرو به مدلی پنج‌نفره، این عدد به ۷۰۰ لیتر افزایش پیدا می‌کند که حجم قابل‌توجهی است. همچنین اگر دو صندلی آخر به‌طور کامل برداشته شوند (هرکدام تنها ۱۰ کیلوگرم وزن دارند) و ردیف دوم تا شود، فضای بار خودرو به ۲۰۸۵ لیتر می‌رسد که قابل‌مقایسه با مینی‌ون‌های بزرگ‌تری مثل سیتروئن گرند C4 اسپیس‌تورر مذکور است. همچنین ریل‌های سقفی هوشمند داچیا هم امکان حمل بارهای بیشتری را روی سقف فراهم می‌کند.

با چنین مشخصات، تجهیزات، ظرفیت‌ها و قیمت‌هایی، تنها یک تجربهٔ رانندگی کاملاً ناخوشایند می‌تواند باعث شود جاگر از گزینه‌ای وسوسه کننده فاصله بگیرد و درحالی‌که این خودرو قرار نیست ضربان قلب راننده را افزایش دهد اما روی جاده به‌اندازهٔ کافی خوب عمل می‌کند. پیشرانهٔ ۱ لیتری خودرو بهترین عملکرد خود را بین دورهای ۲ هزار تا ۳,۵۰۰ rpm ارائه می‌کند. این پیشرانه همچنین با غرغر خفیفی هنگام بالا رفتن دور موتور و کمی نالهٔ توربوشارژر در صورت نیاز به پرفورمنس بیشتر در دنده‌های بالاتر مانند زمان بالا رفتن از یک شیب طولانی در بزرگراه، بسیار پالوده و نرم احساس می‌شود. بااین‌حال، هرچند پیشرانه به‌اندازهٔ کافی ساکت است اما واضح‌ترین صدایی که در سرعت‌های بالا به گوش می‌رسد ناشی از عبور باد از طرفین ستون‌های A است.

افزایش فاصلهٔ محوری همراه با رینگ‌های ۱۶ اینچی و ۲۰۰ میلی‌متر فاصله از زمین باعث شده سواری جاگر در شهرها راحت‌تر از بسیاری از هاچ‌بک‌های معمولی مثل برادر آن، ساندرو باشد. این خودرو هنگام عبور از روی چاله‌ها جلوی ورود ضربه‌های بزرگ به کابین را می‌گیرد و هرچند در صورت ورود به پیچ‌ها با سرعت بالا مقداری بادی‌رول وجود خواهد داشت اما سواری آن معمولاً ثبات و پایداری خوبی دارد. بااین‌حال، رانندگی با جاگر لذت خاصی ندارد و فرمان آن در مسیر مستقیم کمی سنگین و مبهم احساس می‌شود. همچنین خودرو به دلیل اندازهٔ بزرگ و پیشرانهٔ نه‌چندان قوی، برای مانورهای سریع شهری کمی کند به نظر می‌رسد.

احساس و کیفیت کابین جاگر برای هرکسی که داخل ساندرو نشسته باشد آشنا خواهد بود. در اینجا برای همهٔ ویژگی‌های اصلی دکمه‌های معقول تعبیه شده و کنترل سیستم تهویه و بخاری هم از طریق کنترلرهای دوار با کارکردی آسان صورت می‌گیرد. تیپ‌های کامفورت و اکستریم در جلو به دو سوکت USB هم مجهز هستند که البته فقط از بالایی می‌توان برای انتقال داده‌ها بین گوشی و سیستم اطلاعاتی-سرگرمی خودرو استفاده کرد. در این ماشین صندلی‌ها به سبک سالن سینما نصب شده و هر ردیف کمی بالاتر از ردیف جلویی نصب شده که این می‌تواند دید راننده هنگام نگاه در آینهٔ عقب را کاهش دهد.

جمع‌بندی

داچیا جاگر پتانسیل فوق‌العاده‌ای برای تصاحب بازار کراس‌اوورهای هفت‌نفره و همین‌طور جذب خریداران هاچ‌بک‌های کلاس گلف دارد. این خودرویی جادار، راحت و بسیار کاربردی با قیمتی شگفت‌انگیز است. همهٔ این‌ها باعث می‌شود این خودروی هفت‌نفره بتواند پنج ستارهٔ کامل را از ما دریافت کند.

مشخصات فنی