برخی شواهد تاریخی نشان می‌دهند که شاید زمین، هزاران سال قبل از جنگ جهانی دوم شاهد وقوع اولین انفجاری هسته ای بوده باشد.
تاریخ بشری، پیچیده و مبهم است. بسیاری از دانشمندان، منکر وجود تمدن‌های پیشرفته در گذشته‌های دور هستند؛ هر چند که شواهدی از ظهور و افول مکرر حیات در کره زمین وجود دارد. مثلا باور عمومی این است که اولین انفجار هسته ای جهان، روز ششم اوت 1945 رخ داد؛ وقتی که هواپیمای آمریکایی، یک بمب اتمی را در آسمان هیروشیما رها کرد. ولی شاید سابقه انفجارهای هسته‌ای، به دوران بسیار دورتری بازگردد.
مهاباراتا یکی از مهمترین اساطیر هند باستان، و حاوی داستان‌هایی از شخصیت‌های دست‌یافته به فناوری‌های پیشرفته است. رامایانا یکی دیگر از اساطیر تاریخ هند است و شامل 100 هزار شعر می‌شود که در 18 بخش یا کتاب گردآوری شده‌اند. این سروده‌های باستانی، اشاراتی به وقوع دست‌کم یک انفجار هسته‌ای در 12 هزار سال قبل دارند.
نمونه بارزتر، ویرانه‌های شهر موهن‌جو دارو یا تپه مردگان است. این شهر باستانی که در پاکستان امروزی واقع شده، 2600 سال پیش از میلاد مسیح تاسیس و 900 سال بعد، متروکه شد. برخی، وقوع یک انفجاری هسته‌ای را عامل ویرانی آن می‌دانند؛ اما بر اساس چه سند و مدرکی؟
در این ویرانه‌ها، لایه‌های ضخیم ساخته شده از خاک رس و شیشه‌های سبز کشف شده و این، چیزی است که در اثر وقوع یک انفجار اتمی رخ می‌دهد.
همچنین آزمایش‌های صورت گرفته، نشان می‌دهند که موهن‌جو دارو در معرض دمایی بیش از 1500 درجه سانتی‌گراد بوده است. چنین حرارتی بدون وقوع یک فاجعه هسته‌ای، قابل توضیح نیست.
شاید گفتار علمی رایج در جهان امروز، با این یافته‌ها تناقض داشته باشد؛ اما نظر شما چیست؟ آیا وقوع اولین انفجار هسته ای در هزاران سال پیش را محتمل می‌دانید؟
منبع :newsinstact
