محققان می گویند انتشار گازهای ممنوعه از سمت چین ترمیم لایه اوزون را به تأخیر می اندازد و اگر جلوی انتشار آنها گرفته نشود، حفره ای که بر فراز قاره جنوبگان قرار دارد دیرتر ناپدید خواهد شد.
اخیراً مقاله ای در ژورنال Nature Communications منتشر شده که برای اولین بار تاثیرات «تری‌کلروفلوئورومتان» (trichlorofluoromethane) را بر لایه اوزون با دقت توضیح داده و می گوید این گاز در بدترین حالت، ترمیم لایه اوزون را 18 سال به تعویق می اندازد.
تری‌کلروفلوئورومتان یا CFC-11، یک ترکیب شیمیایی بدون رنگ و بدون بو است که در اسپری ها و سردکن ها به کار می رود. پس از امضای پروتکل مونترال در سال 1987، استفاده از این ترکیب شیمیایی و ترکیب های مضر دیگر برای لایه اوزون ممنوع شد.
استفاده از ترکیب CFC-11 ممنوع است؛ ولی محققان از انتشار غیر عادی آن در سال گذشته میلادی خبر دادند. انتشار غیرطبیعی این ترکیب مخرب به تولید غیرقانونی آن نسبت داده شده است که از شرق چین نشأت می گیرد. استان های Shandong و Hebei سبب افزایش 40 تا 60 درصدی این گاز در جو زمین شده اند.
محققان میزان آسیب وارد شده به لایه اوزون را محاسبه نکرده اند، چون معلوم نیست چینی ها چه میزان CFC-11 و برای چه هدفی آن را تولید کرده اند. پژوهشگران با توجه به افزایش انتشار این ترکیب در یک دهه گذشته، سناریوهای مختلف را در نظر گرفتند.
اگر انتشار این ترکیب تا ده سال آینده ادامه پیدا کند، ترمیم لایه اوزون چند سال به تأخیر خواهد افتاد. در بدترین حالت ممکن است بازسازی این لایه با 18 سال تأخیر، به سال 2078 موکول شود.
شبیه سازی های کامپیوتری نشان می دهند در صورتی که همه کشورها از معاهده مونترال پیروی کنند، لایه اوزون تا سال 2065 ترمیم خواهد شد. حتی برخی از پژوهشگران با خوش بینی بازسازی این لایه را در آغاز دهه 2020 نیز امکان پذیر دانسته اند.
سال گذشته میلادی دولت چین از برنامه های خود برای توسعه یک شبکه نظارتی سراسری برای شناسایی ترکیب CFC-11 و دیگر ترکیبات شیمیایی کاهش دهنده لایه اوزون خبر داد.
