آیا چیپ اختصاصی مشکل بحران هویت در سخت‌افزارهای گوگل را حل می‌کند؟

گوشی‌های این شرکت هر ساله با بهترین و پیشرفته ترین قابلیت‌های نرم افزاری ارائه شده و در ابتدای صف آپدیت نرم افزاری قرار دارند اما به دلایل متعدد با استقبال چندانی از سوی خریداران مواجه نشده‌اند. به عنوان مثال پیکسل ۴ به عنوان جدیدترین نماینده آنها موفقیت چندانی به دست نیاورد و ساندار پیچای هم در گزارش درآمد سالیانه روی دیگر محصولات سخت افزاری تاکید کرده و چندان روی پیکسل‌ها مانور نداد که نشان از عملکرد نه چندان درخشان آنها دارد.

اما آیا تجهیز پیکسل ۵ یا ۶ به چیپست اختصاصی گوگل تضمین کننده موفقیت است؟ هرچند نمی‌توان منکر برخی مزایا شد اما اینکار می‌تواند رابطه غول جستجو با کمپانی‌های دیگر که برای فروش موبایل های اندرویدی بر آنها تکیه دارد را به مخاطره بیندازد؛ شرکت‌هایی که از یک سو هم پیمانش هستند و از آن طرف به شکل فزاینده رنگ رقیب به خود می‌گیرند.

گوگل رفته رفته محصولات سخت افزاری‌ خود که شامل لپ تاپ، موبایل، پوشیدنی و گجت‌های خانه هوشمند می‌شود را با هم یکپارچه کرده اما همین به خط کردن سال‌ها به طول انجامیده و هنوز مشخص نیست که در آینده یک استراتژی جامع برای آنها دارد یا خیر. Rohit Kulkarni، تحلیلگر آلفابت در شرکت MKM Partners در اینباره می‌گوید:

گوگل از مدت‌ها‌ قبل در پی فروش سخت افزار بوده اما تنها ۱۸ ما از معرفی برچسب «ساخت گوگل» یا Made by Google می‌گذرد.

نظارت بر تمام خانواده سخت افزاری گوگل در حال حاضر بر عهده «ریک استرلو» قرار دارد که در اکتبر سال ۲۰۱۶ روی صحنه آمد و تماشاچیان را با معرفی نسل اول گوشی پیکسل، اسپیکر دیجیتال و چند محصول دیگر به وجد آورد. این شوق اما موقتی بود و گوگل هرگز نتوانسته مثل اپل هر سال و با معرفی آیفون‌های جدید این هیجان را تکرار کند.

شاید بخشی از این تفاوت ناشی از بسته و انحصاری بودن اکوسیستم iOS باشد در حالی که اندروید روی بیش از ۸۶ درصد از موبایل هوشمند دنیا نصب شده و در نتیجه گوگل نمی‌تواند از آن به عنوان اهرمی برای افزایش محبوبیت گوشی های پیکسل بهره ببرد.

بحران هویت

جدای از سری پیکسل استراتژی گوگل در برندینگ طی چند سال گذشته هم ثبات چندانی نداشته است. در سال ۲۰۱۵ که آلفابت برای جلوگیری از پراکنده شدن بیش از حد کسب و کارهای تحت نظر گوگل تاسیس شد، کمپانی تجهیزات خانگی هوشمند نست که مدتی قبل خریداری شده بود، به شکل مستقل به فعالیت ادامه می‌داد اما در ۲۰۱۸ نهایتا در گوگل ادغام شد آن هم در حالی که برخی محصولات تنها چند ماه قبل از تغییر برند عرضه شده بودند.

گوگل از محصولات خانه هوشمند به شکل ویژه‌ای برای به رخ کشیدن رایانش محیطی (Ambient Computing) استفاده می‌کند که در سرویس‌ها و نرم افزارهای هوش مصنوعی آنها ریشه دارد اما برخی کارشناسان بر این باورند که گوگل برای موفقیت در بازار سخت افزار باید این نگرش و در اولویت قرار دادن نرم افزار را کنار بگذارد.Kulkarni در اینباره می‌گوید:

آنها با مالکیت فیت بیت سومین خرید عمده خود در دنیای سخت افزار را اجرایی می‌کنند اما به کندی در حال تکامل پیدا کردن هستند

پلتفرم پوشیدنی گوگل هم از این تغییر برندها در امان نمانده و در ۲۰۱۸ نام سیستم عامل آنها از اندروید وی‌یر به WearOS تغییر کرد که شاید دلیل آن اشاره به سازگاری این ساعت‌ها با آیفون بود.

با این حال حوزه پوشیدنی گوگل هم چندان در میان کاربران هیجان به پا نکرده. مدیران شرکت امیدوارند به لطف خرید فیت بیت در حوزه سلامتی و تناسب اندام رقبا را به چالش بکشند؛ هرچند، سازمان های تنظیم مقررات از همین حالا سنگ‌هایی را پیش پای آنها قرار داده اند. با نهایی شدن این داد و ستد باز هم سوالاتی نظیر ادغام برندهای فیت بیت و WearOS یا حفظ آنها به عنوان دو محصول مجزا و رقیب پیش خواهد آمد.

منابع آگاه درون کمپانی هم استراتژی پوشیدنی گوگل را بسیار آشفته و فاقد جهت مشخص توصیف کرده‌اند. این کمپانی در سال ۲۰۱۶ به عرضه ساعت هوشمند پیکسل بسیار نزدیک شده اما از آن عقب نشینی کرد و تا کنون هم این مورد را عملی نکرده است. کارکنان گوگل و فیت بیت به بیزینس اینسایدر گفته‌اند که از زمان اعلام خرید چیز زیادی تغییر نکرده و تا زمان تصاحب کامل هم به همین منوال باقی خواهد ماند.

توسعه یک چیپ اختصاصی شاید برای بخش پوشیدنی گوگل ارزشمندتر باشد چرا که روند کند توسعه چیپ برای ساعت هوشمند توسط کوالکام شرکای WearOS گوگل را فرسنگ‌ها از اپل واچ عقب انداخته است. در صورتی که گوگل این چیپ را در موبایل و لپ تاپ به کار ببرد، باید همین استراتژی را در مورد پوشیدنی های هوشمند نیز تکرار کند.

گوگل با تمام تجربه و اعتباری که در حوزه خدمات و نرم افزار در چنته دارد، زمانی که پای توسعه سخت افزار به میان می‌آید باید برنامه ریزی بلند مدت بهتری را برای خود تدوین کرده و از آن پا پس نکشد.