پیش از تولید مدل S و X و دریافت هزاران سفارش برای مدل ۳ که نام تسلا را بر سر زبان‌ها انداخت تنها یک خودروی الکتریکی کوچک بنام رودستر در خط تولید این شرکت وجود داشت.
رودستر بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲ و در دوره‌ای که تسلا در کالیفرنیای شمالی توسعه‌ی خودروی الکتریکی را آغاز کرد تولید می‌شد. تنها ۸ سال پیش از تولید آن خودرو تسلا به کارخانه‌ای تبدیل شده که طراحی، توسعه، ساخت و فروش خودروهای الکتریکی را به همراه فروش قوای محرکه‌ی الکتریکی و محصولات باتری انجام می‌دهد.
هدف اصلی کمپانی تجاری کردن خودروهای الکتریکی بوده که با تولید یک خودروی اسپورت در کلاسی محدود شروع شده و سپس با حداکثر سرعت ممکن به‌طرف دیگر سگمنت ها حرکت کرده است؛ و پیشروی تسلا مدل رودستر بوده، خودرویی که با همراهی لوتوس ساخته شده است. این خودرو پس از امضای قراردادی بین دو شرکت به منظور ساخت ۲۴۰۰ دستگاه گلایدر (هواپیماهای بدون قوای محرکه) ساخته شد.
نیازی به گفتن نیست که رودستر شباهت‌هایی به ساخته‌های کمپانی بریتانیایی دارد و لوتوس در هنگام طراحی و مونتاژ این خودرو توصیه‌هایی به تسلا داشته اما باید گفت که رودستر تنها ۶ درصد قطعاتی مشترک با الیزه دارد. مهندسان تسلا برای کاهش وزن خودرو از قطعات فیبر کربنی در پانل‌های بدنه استفاده کرده‌اند.
آیا این کارها برای متمایز ساختن این خودرو از یک لوتوس الیزه با قوای محرکه‌ی الکتریکی کافی است؟
