در سال ۱۹۹۲ میلادی نامه ای با امضای ۱۷۰۰ تن از اعضای اتحادیه دانشمندان دلواپس منتشر شد که نسبت به وضعیت وخیم لایه اوزون و آینده تاریک زمین هشدار می داد. ۲۵ سال از آن زمان می گذرد و شرایط اوزون بهبود یافته اما خود سیاره زمین و بشریت هنوز در وضعیتی وخیم قرار دارند.
این در واقع فحوای کلام و جان سخن دانشمندانی است که اخیرا «نامه ای به بشریت» نوشته اند و به وخیم شدن اوضاع اشاره دارند و بالغ بر ۱۵۴۶۴ دانشمند از ۱۸۴ کشور دنیا هم آن را به امضا رسانده اند.
حالا که ۲۵ سال از زمان انتشار نامه اولیه می گذرد بشریت ثابت کرده که می تواند زمین را در مسیر خوبی قرار داد اما به شرطی که همه با هم برای رسیدن به این مهم همکاری داشته باشند. همانطور که اشاره کردیم لایه اوزون حالا در وضعیت بهتری قرار دارد و بشر نسبت به گذشته بیشتر از انرژی های تجدیدپذیر استفاده می کند با این همه اما اوضاع همچنان در وضعیت بحرانی قرار دارد.
از جهات بسیاری همین حالا نیز ما در اوضاع بدی به سر می بریم. آب آشامیدنی تازه بابت هر فرد حدودا به سه چهارم قبل رسیده و «محدوده های مرده»ی (نقاطی که در آنها هیچ شکلی از حیات وجود ندارد) اقیانوس ها ۷۵ درصد نسبت به قبل بیشتر شده اند.
تصاعدات کربنی و متوسط دمای جهانی نیز مرتبا در حال افزایش است و تعداد گونه های حیوانی سراسر دنیا با کاهش ۲۹ درصدی روبرو بوده، حال آنکه جمعیت کره زمین افزایشی ۳۵ درصدی را تجربه کرده است.
اما آخرین بخش از این نامه به بزرگ ترین تهدید علیه آینده بشریت اشاره دارد. رشد بی رویه جمعیت نتنها باعث بروز مشکلات اکولوژیکی شده بلکه برخی مسایل اجتماعی را در پی داشته است. مصرف بی رویه مواد که اثری دومینویی را در پی دارد و در نهایت خشکی این سیاره را منجر می گردد را هم می توان از جمله پیامدهای این امر دانست. همه اینها در نهایت یک اثر بزرگ دارند: تغییرات اقلیمی. تا به امروز خیلی ها منکر این پدیده شدند. در هر صورت تغییرات اقلیمی را با هر اسم دیگری که بنامید یا حتی اگر موجودیت آن را منکر شوید، به قوت خود باقیست و نمی توان تغییرات قابل توجه زمین در ۲۵ سال گذشته را نادیده گرفت.
